Brendon Hartley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brendon Hartley
Ilustracja
Brendon Hartley w 2014 roku
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1989
Palmerston North

Sezon 2022
Seria

FIA World Endurance Championship

Zespół

Toyota Gazoo Racing

Samochód

Toyota GR010 Hybrid

Nr startowy

8

Partnerzy

Sébastien Buemi
Ryō Hirakawa

Sukcesy

2007: złoto Europejski Puchar Formuły Renault 2.0
2015: złoto FIA World Endurance Championship
2015: srebro 24h Le Mans
2017: złoto FIA World Endurance Championship
2017: złoto 24h Le Mans
2019/2020: srebro FIA World Endurance Championship
2020: złoto 24h Le Mans
2021: srebro FIA World Endurance Championship
2021: srebro 24h Le Mans
2022: złoto 24h Le Mans

Strona internetowa

Brendon Hartley (ur. 10 listopada 1989 w Palmerston North) – nowozelandzki kierowca wyścigowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Hartley wygrał Eurocup Formula Renault 2.0 w 2007 roku

Urodził się w rodzinie bardzo zaangażowanej w sporty motorowe. Jego ojciec, Bryan, startował m.in. w Formule Atlantic. W wieku 6 lat, podobnie jak jego brat Nelson, rozpoczął karierę w kartingu. Sześć lat później rozpoczął karierę w Formule 1st, a swój pierwszy sezon zakończył na 7 pozycji. W 2003 roku trzynastoletni wygrał New Zealand Formula Ford Festival, co skutkowało jego startami w następnym roku w Formule Ford. Startował w niej w samochodzie używanym przez swojego brata rok wcześniej i wygrał 2 z 4 startów.

Po sezonie w nowozelandzkiej Formule Toyota Hartley przeniósł się do Europy gdzie startował w Eurocup Formula Renault i Formula Renault Northern European Cup (NEC) – zajął tam kolejno 14 i 10 miejsce. Rok później ścigał się nadal w Eurocup i przeniósł się z NEC do włoskiej Formuły Renault - w Eurocup wygrał 3 wyścigi, a we Włoskiej Formule Renault 3 wyścigi ukończył na podium i został mistrzem Eurocup. W 2007 roku Hartley zadebiutował w Masters of Formula 3 w Zolder i zajął tam 4 miejsce. Następnie został kierowcą zespołu Nowej Zelandii w A1 GP.

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2008 roku, osiemnastoletni Hartley zaliczył pierwsze spotkanie z Formułą 1, został zaproszony do wykonania pokazu zespołu Red Bull Racing w Rijadzie. Później wziął udział w testach samochodu STR3 zespołu Scuderia Toro Rosso.

W listopadzie 2008 roku Mark Webber złamał nogę w wypadku rowerowym, Hartley razem z Sébastienem Buemim testował samochód RB4 zespołu Red Bulla.

W roku 2009 Hartley został oficjalnym kierowcą testowym i rezerwowym zespołów Scuderia Toro Rosso i Red Bull Racing[1]. W lipcu 2010 roku został zwolniony z tych funkcji, a także wyrzucony z programu Red Bull Junior Team dla młodych kierowców[2].

W 2017 Brendon wystąpił w Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2017 w bolidzie Toro Rosso zastępując Daniiła Kwiata. Po tym wyścigu został zatrudniony do końca sezonu 2017.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

24h Le Mans[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Partnerzy Samochód Klasa Okr. Poz. Poz.
kl.
2012 Irlandia Murphy Prototypes Wielka Brytania Jody Firth
Wielka Brytania Warren Hughes
Oreca 03-Nissan LMP2 196 NU NU
2013 Irlandia Murphy Prototypes Indie Karun Chandhok
Stany Zjednoczone Mark Patterson
Oreca 03-Nissan LMP2 319 12 6
2014 Niemcy Porsche Team Niemcy Timo Bernhard
Australia Mark Webber
Porsche 919 Hybrid LMP1-H 346 NS NS
2015 Niemcy Porsche Team Niemcy Timo Bernhard
Australia Mark Webber
Porsche 919 Hybrid LMP1 394 2 2
2016 Niemcy Porsche Team Niemcy Timo Bernhard
Australia Mark Webber
Porsche 919 Hybrid LMP1 346 13 5
2017 Niemcy Porsche Team Niemcy Timo Bernhard
Nowa Zelandia Earl Bamber
Porsche 919 Hybrid LMP1 367 1 1
2020 Japonia Toyota Gazoo Racing Japonia Kazuki Nakajima
Szwajcaria Sebastien Buemi
Toyota TS050 Hybrid LMP1 387 1 1
2021 Japonia Toyota Gazoo Racing Japonia Kazuki Nakajima
Szwajcaria Sebastien Buemi
Toyota GR010 Hybrid Hypercar 369 2 2
2022 Japonia Toyota Gazoo Racing Szwajcaria Sébastien Buemi
Japonia Ryō Hirakawa
Toyota GR010 Hybrid Hypercar 380 1 1

FIA World Endurance Championship[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Klasa Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych rundach Pozycja Punkty
2012[3] Murphy Prototypes LMP2 Oreca 03 Nissan VK45DE 4.5 L V8 SEB SPA LMS SIL SÃO BHR FUJ SHA NS 0
3 NU 9
2013[4] Murphy Prototypes LMP2 Oreca 03 Nissan VK45DE 4.5 L V8 SIL SPA LMS SÃO COA FUJ SHA BHR NS 0
7
2014[5] Porsche Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS COA FUJ SHA BHR SÃO 9 64.5
3 12 NS 5 3 6 3 NU
2015[6] Porsche Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS NÜR COA FUJ SHA BHR 1 166
NU 3 2 1 1 1 1 5
2016 Porsche Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS NÜR MEX COA FUJ SHA BHR 4 134.5
NU 26 10 1 1 1 3 1 3
2017 Porsche LMP Team LMP1 Porsche 919 Hybrid Porsche 2.0 L Turbo V4 Hybrid SIL SPA LMS NÜR MEX COA FUJ SHA BHR 1 208
2 3 1 1 1 1 4 2 2
2018/2019 SMP Racing LMP1 BR Engineering BR1 AER P60B 2.4 L Turbo V6 SPA LMS SIL FUJ SHA SEB SPA LMS 18 19
3
2019/2020 Toyota Gazoo Racing LMP1 Toyota TS050 Hybrid Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid SIL FUJ SHA BHR COA SPA LMS BHR 2 202
2 1 2 2 2 2 1 2
2021 Toyota Gazoo Racing Hypercar Toyota GR010 Hybrid Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid SPA ALG MNZ LMS BHR BHR 2 168
1 1 4 2 2 1
2022 Toyota Gazoo Racing Hypercar Toyota GR010 Hybrid Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid SEB SPA LMS MNZ FUJ BHR 2* 96*
2 NU 1 2

Formuła Renault 3.5[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2009 Tech 1 Racing Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Monako
MON
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Portugalia
PRT
Portugalia
PRT
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
26 15
12 9 11 10 17 17 12 5 13 - - - - 13 2 15 16
2010 Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Monako
MON
Czechy
CZE
Czechy
CZE
Francja
FRA
Francja
FRA
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
50 10
Tech 1 Racing 6 6 NU 6 4 2 6 NU NU 4 9 - - - - - -
P1 Motorsport - - - - - - - - - - - - - NU 15 - -
2011 Grafity-Charouz Racing Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Monako
MON
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
95 7
21 NU 4 8 5 NU 3 14 7 8 6 21 7 3 20 NW 3

GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2010 PPR.com Scuderia Coloni Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
1 27
- - - - - - - - - - - - - - - - NU NU 9 6
2011 Ocean Racing Technology Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
4 19
- - - - - - - - - - - - - - 5 9 22 20
2012 Ocean Racing Technology Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Singapur
SIN
Singapur
SIN
1 25
- - 10 NU 13 16 - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
2017 Australia Bahrajn Rosja Hiszpania Monako Kanada Azerbejdżan Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Włochy Singapur Malezja Japonia Stany Zjednoczone Meksyk Brazylia
Włochy Scuderia Toro Rosso Włochy Toro Rosso
STR12
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 19 17 18 20
Francja Renault
R.E. 17,1.6 L V6
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 13 989NU 989NU 15
2018 Australia Bahrajn Azerbejdżan Hiszpania Monako Kanada Francja Austria Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Rosja Japonia Stany Zjednoczone Meksyk Brazylia
Włochy Red Bull Toro Rosso Honda Włochy Toro Rosso
STR13
16 11 15 19 20 15 12 20 19 PL 16 08 11 16 17 20 06 20 14 16 16
Japonia Honda
RA618H 1.6T V6
15 17 20† 10 12 19† 989NU 14 989NU 989NU 10 11 14 989NU 17 989NU 13 09 14 11 12

Formuła E[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2019/2020 GEOX Dragon Arabia Saudyjska Chile Meksyk Maroko Niemcy 2 23
19 9 NU 12 19

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Wygrane PP Punkty Pozycja
2004 Formula Ford New Zealand 18 6 6 239 2
2005 Toyota Racing Series New Zealand GVI 15 3 1 807 3
2006 Toyota Racing Series New Zealand Victory Motorsport 12 1 0 711 8
Formula Renault 2.0 NEC Motorsport Arena 14 0 0 151 10
Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 14 0 0 21 13
2007 Toyota Racing Series New Zealand Mark Petch Motorsport 1 0 0 0
Włoska Formuła Renault Epsilon Euskadi 14 1 1 236 3
Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 14 4 6 134 1
Masters of Formula 3 ASL Mücke Motorsport 0 0 N/A 4
2008 Brytyjska Formuła 3 Carlin Motorsport 22 5 5 208 3
Formula 3 Euroseries Carlin Motorsport 8 0 0 0 NS
RC Motorsport
Masters of Formula 3 Carlin Motorsport 1 0 0 N/A 5
Grand Prix Makau 1 0 0 N/A 3
Formuła 1 Scuderia Toro Rosso Kierowca testowy
2009 Formula 3 Euroseries Carlin Motorsport 16 1 0 15 11
Formula Renault 3.5 Tech 1 Racing 13 0 1 26 15
Grand Prix Makau Carlin 1 0 0 N/A NS
Formuła 1 Scuderia Toro Rosso Kierowca testowy
Red Bull Racing
2010 Formula Renault 3.5 Tech 1 Racing 13 0 0 50 10
P1 Motorsport
Seria GP2 Scuderia Coloni 4 0 0 1 27
Formuła 1 Scuderia Toro Rosso Kierowca testowy
Red Bull Racing
2011 Formula Renault 3.5 Gravity–Charouz Racing 16 0 0 95 7
Seria GP2 Ocean Racing Technology 4 0 0 4 19
2012 24 Hours of Le Mans Murphy Prototypes 1 0 0 N/A NS
Seria GP2 Ocean Racing Technology 4 0 0 1 25
Formuła 1 Mercedes AMG Petronas Kierowca testowy
2013 24 Hours of Le Mans Murphy Prototypes 1 0 0 N/A 7
Formuła 1 Mercedes AMG Petronas Kierowca testowy
2014 24h of Le Mans Porsche Team 1 0 0 N/A NU
FIA World Endurance Championship 8 0 1 64,5 9
2015 FIA World Endurance Championship Porsche Team 8 4 5 166 1
24h of Le Mans Porsche Team 1 0 0 N/A 2
2017 Formuła 1 Scuderia Toro Rosso 4 0 0 0 23
2018 Formuła 1 Scuderia Toro Rosso 21 0 0 4 19
2018-19 FIA World Endurance Championship SMP Racing 1 0 0 19 18

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Roczniak: Hartley oficjalnie kierowcą rezerwowym Red Bulla. f1wm.pl, 2009-05-01. [dostęp 2012-06-11]. (pol.).
  2. Mariusz Karolak: Hartley wyrzucony z Red Bull Junior Team (potwierdzone). f1wm.pl, 2010-07-21. [dostęp 2010-07-23]. (pol.).
  3. 2012 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Shanghai. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  4. 2013 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  5. 2014 FIA World Endurance Championship 6 Hours of São Paulo. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  6. 2015 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]