Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 – kwalifikacje mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hokej na lodzie na
Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014
mężczyźni kobiety
Kwalifikacje kobiet
Kwalifikacje mężczyzn

Kwalifikacje do Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2014 roku, których celem było wyłonienie trzech reprezentacji hokejowych na turniej olimpijski 2014 w Soczi. Podział na grupy kwalifikacyjne został przeprowadzony w oparciu o Mistrzostwa Świata z 2012 roku. Zaplanowano rozegranie siedmiu turniejów, w tym trzy z których zwycięzcy uzyskają kwalifikacje. Podobnie jak miało to miejsce w 2010 roku w Kanadzie, IIHF nie przewidziała bezpośredniej kwalifikacji dla gospodarza turnieju.

Bezpośredni awans na igrzyska olimpijskie zapewniło sobie dziewięć najwyżej sklasyfikowanych w rankingu IIHF reprezentacji.

Zakwalifikowane drużyny[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj kwalifikacji Termin Miejsce Miejsca Zakwalifikowani
Ranking IIHF 2012 obejmujący turnieje:
Mistrzostwa Świata 2009
Igrzyska Olimpijskie 2010
Mistrzostwa Świata 2010
Mistrzostwa Świata 2011
Mistrzostwa Świata 2012
6 kwietnia 2009 –
20 maja 2012
Finlandia Helsinki
Szwecja Sztokholm
9  Kanada
 Czechy
 Finlandia
 Norwegia
 Rosja
 Słowacja
 Szwecja
 Szwajcaria
 Stany Zjednoczone
Zwycięzca turnieju kwalifikacyjnego 7-10 lutego 2013 Niemcy Bietigheim-Bissingen 1  Austria
Zwycięzca turnieju kwalifikacyjnego 7-10 lutego 2013 Łotwa Ryga 1  Łotwa
Zwycięzca turnieju kwalifikacyjnego 7-10 lutego 2013 Dania Vojens 1  Słowenia

Turniej kwalifikacyjny do przedkwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

Turniej został rozegrany w stolicy Chorwacji – Zagrzebiu w hali Dom Športova. Zwycięzcą turnieju przedkwalifikacyjnego została drużyna gospodarzy, która awansowała do kolejnej rudny kwalifikacji.

Grupa K

Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/-
1  Chorwacja 3 9 3 0 0 0 30 6 +24
2  Meksyk 3 6 2 0 0 1 14 14 0
3  Serbia 3 3 1 0 0 2 12 12 0
4  Izrael 3 0 0 0 0 3 5 29 -24

Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- = bilans bramek

17 września 2012 Serbia  7:1  Izrael Dom Športova, Zagrzeb
17 września 2012 Meksyk  2:9  Chorwacja Dom Športova, Zagrzeb
18 września 2012 Serbia  3:5  Meksyk Dom Športova, Zagrzeb
18 września 2012 Chorwacja  15:2  Izrael Dom Športova, Zagrzeb
19 września 2012 Izrael  2:7  Meksyk Dom Športova, Zagrzeb
19 września 2012 Chorwacja  6:2  Serbia Dom Športova, Zagrzeb

Turnieje przedkwalifikacyjne[edytuj | edytuj kod]

Zostaną rozegrane trzy turnieje przedkwalifikacyjne w dniach od 8 do 11 listopada 2012 roku. Tylko zwycięzcy poszczególnych turniejów awansują do decydujących o awansie na igrzyska kwalifikacji. Gospodarzami będą zespoły, które w Rankingu IIHF zajmują 19, 20, 21 miejsce. Gospodarzem Grupy G jest Budapeszt, Grupy H jest Kijów, a Grupy I jest Nikkō.

Grupa G[edytuj | edytuj kod]

Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/-
1  Holandia 3 8 2 1 0 0 24 10 +14
2  Węgry 3 7 2 0 1 0 24 8 +16
3  Litwa 3 3 1 0 0 2 6 15 -9
4  Chorwacja 3 0 0 0 0 3 3 24 -21

Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- = bilans bramek

9 listopada 2012 Holandia  8:2  Chorwacja Sportarena, Budapeszt
9 listopada 2012 Litwa  1:5  Węgry Sportarena, Budapeszt
10 listopada 2012 Holandia  9:2  Litwa Sportarena, Budapeszt
10 listopada 2012 Węgry  13:0  Chorwacja Sportarena, Budapeszt
11 listopada 2012 Chorwacja  1:3  Litwa Sportarena, Budapeszt
11 listopada 2012 Węgry  6:7 pk.  Holandia Sportarena, Budapeszt

Holandia awansowała do eliminacji do ZIO 2014.

Grupa H[edytuj | edytuj kod]

Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/-
1  Ukraina 3 9 3 0 0 0 22 1 +21
2  Polska 3 6 2 0 0 1 14 5 +9
3  Hiszpania 3 3 1 0 0 2 5 16 -11
4  Estonia 3 0 0 0 0 3 4 23 -19

Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- = bilans bramek

8 listopada 2012 Polska  8:0  Estonia Pałac Sportu, Kijów

Polska: Odrobny – Gabryś, Dronia, Bagiński, Zapała, Kolusz – Borzęcki (2), Rompkowski, Urbanowicz (2), Dziubiński, Malasiński (4) – Kłys (2), Noworyta, L. Laszkiewicz, Pasiut, Łopuski – Dutka, Witecki (2), Strzyżowski, Gruszka;
Trener: Igor Zacharkin

8 listopada 2012 Ukraina  7:0  Hiszpania Pałac Sportu, Kijów
9 listopada 2012 Polska  5:0  Hiszpania Pałac Sportu, Kijów

Polska: Kosowski – Kotlorz, Borzęcki, Urbanowicz, Malasiński, Dziubiński (2) – Noworyta, Kłys, Laszkiewicz, Pasiut (2), Łopuski – Gabryś, Dronia (2), Bagiński, Zapała, Kolusz – Dutka, Rompkowski, Witecki (2), Strzyżowski, Gruszka;
Trener: Igor Zacharkin

9 listopada 2012 Estonia  0:10  Ukraina Pałac Sportu, Kijów
11 listopada 2012 Hiszpania  5:4  Estonia Pałac Sportu, Kijów
11 listopada 2012 Ukraina  5:1  Polska Pałac Sportu, Kijów
Kadra Polski[1].

Sztab szkoleniowy:

Sztab techniczno-medyczny:

Bramkarze:

Obrońcy:

Napastnicy:

Ukraina awansowała do eliminacji ZIO 2014.

Grupa J[edytuj | edytuj kod]

Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/-
1  Wielka Brytania 3 7 2 0 0 1 9 6 +3
2  Korea Południowa 3 6 1 1 1 0 9 7 +2
3  Japonia 3 5 1 1 0 1 6 4 +2
4  Rumunia 3 0 0 0 0 3 0 7 -7

Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- = bilans bramek

9 listopada 2012 Wielka Brytania  4:5 pk  Korea Południowa Nikkō Arena, Nikkō
9 listopada 2012 Japonia  2:0  Rumunia Nikkō Arena, Nikkō
10 listopada 2012 Rumunia  0:3  Wielka Brytania Nikkō Arena, Nikkō
10 listopada 2012 Japonia  3:2 pd.  Korea Południowa Nikkō Arena, Nikkō
11 listopada 2012 Korea Południowa  2:0  Rumunia Nikkō Arena, Nikkō
11 listopada 2012 Wielka Brytania  2:1  Japonia Nikkō Arena, Nikkō

Wielka Brytania awansowała do eliminacji do ZIO 2014.

Turnieje kwalifikacyjne[edytuj | edytuj kod]

W dniach 7–10 lutego 2013 roku zostaną rozegrane trzy turnieje kwalifikacyjne. Ich gospodarzami będą zespoły sklasyfikowane po Mistrzostwach Świata 2012 na 10., 11. i 12. miejscu. W każdej z grup wystąpi po jednym ze zwycięzców turniejów przedkwalifikacyjnych. Do turnieju olimpijskiego awansują tylko zwycięzcy turniejów.

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

Turniej został rozegrany w hali Eisarena Ellental w Bietigheim-Bissingen (Niemcy). Zwycięzcą rywalizacji została reprezentacja Austrii, która uzyskała awans do igrzysk.

Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/-
1  Austria 3 7 2 0 1 0 11 6 +5
2  Niemcy 3 6 1 1 1 0 9 5 +4
3  Włochy 3 5 1 1 0 1 8 5 +3
4  Holandia 3 0 0 0 0 3 3 15 -2

Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- = bilans bramek

7 lutego 2013 Austria  3:2  Włochy Eisarena Ellental, Bietigheim-Bissingen
7 lutego 2013 Niemcy  5:1  Holandia Eisarena Ellental, Bietigheim-Bissingen
8 lutego 2013 Austria  6:1  Holandia Eisarena Ellental, Bietigheim-Bissingen
8 lutego 2013 Włochy  2:1 pd.  Niemcy Eisarena Ellental, Bietigheim-Bissingen
10 lutego 2013 Holandia  1:4  Włochy Eisarena Ellental, Bietigheim-Bissingen
10 lutego 2013 Niemcy  3:2 d.  Austria Eisarena Ellental, Bietigheim-Bissingen

Grupa E[edytuj | edytuj kod]

Turniej został rozegrany w hali Arēna Rīga w Rydze (Łotwa). Zwycięzcą rywalizacji została reprezentacja Łotwy, która uzyskała awans do igrzysk.

Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/-
1  Łotwa 3 7 2 0 1 0 11 7 +4
2  Kazachstan 3 6 2 0 0 1 11 5 +6
3  Francja 3 5 1 1 0 1 9 7 +2
4  Wielka Brytania 3 0 0 0 0 3 4 16 -12

Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- = bilans bramek

7 lutego 2013 Francja  2:3  Kazachstan Arēna Rīga, Ryga
7 lutego 2013 Łotwa  6:2  Wielka Brytania Arēna Rīga, Ryga
8 lutego 2013 Francja  4:2  Wielka Brytania Arēna Rīga, Ryga
8 lutego 2013 Kazachstan  2:3  Łotwa Arēna Rīga, Ryga
10 lutego 2013 Wielka Brytania  0:6  Kazachstan Arēna Rīga, Ryga
10 lutego 2013 Łotwa  2:3 pd.  Francja Arēna Rīga, Ryga

Grupa F[edytuj | edytuj kod]

Turniej został rozegrany w hali SE Arena w Vojens (Dania). Zwycięzcą rywalizacji została reprezentacja Słowenii, która uzyskała awans do igrzysk.

Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/-
1  Słowenia 3 9 3 0 0 0 12 4 +8
2  Białoruś 3 6 2 0 0 1 11 6 +5
3  Dania 3 3 1 0 0 2 5 5 0
4  Ukraina 3 0 0 0 0 3 1 14 -13

Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/- = bilans bramek

7 lutego 2013 Białoruś  2:4  Słowenia SE Arena, Vojens
7 lutego 2013 Dania  2:0  Ukraina SE Arena, Vojens
8 lutego 2013 Białoruś  6:0  Ukraina SE Arena, Vojens
8 lutego 2013 Słowenia  2:1  Dania SE Arena, Vojens
10 lutego 2013 Ukraina  1:6  Słowenia SE Arena, Vojens
10 lutego 2013 Dania  2:3  Białoruś SE Arena, Vojens

W maju 2013 zawodnik reprezentacji Andrej Michalou, uczestniczący w turnieju, został zdyskwalifikowany na okres dwóch lat po tym, jak kontrola przeprowadzona w trakcie turnieju wykazała pozytywny wynik testu antydopingowego[2] (w organizmie Białorusina wykryto zastosowanie niedozwolonego środka dopingującego (metyloheksanamina)[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hokej.net - Zacharkin odkrył karty [online], hokej.net [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  2. Belarus player suspended [online], iihf.com [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-26] (ang.).
  3. Belarus player suspended [online], iihf.com [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-26] (ang.).
  4. Andrei Mikhalyov suspended two years for doping - Eurohockey.com [online], eurohockey.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]