IS-4 (samolot)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
IS-4
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Polikarpow

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

mieszana

Załoga

1

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik rzędowy AM-37

Moc

1400 KM

Wymiary
Rozpiętość

8,6 m (górnego płata)

Długość

8,4 m

Powierzchnia nośna

13 m²

Masa
Startowa

2900 kg

Osiągi
Prędkość maks.

720 km/h

Pułap

13 300 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
Związek Radziecki

IS-4 (ros. ИС-4, Истребитель складной - ”składany myśliwiec”) – niezrealizowany projekt radzieckiego samolotu myśliwskiego, będącego modernizacją i rozwinięciem koncepcji samolotu dwupłatowego, ze składanym podczas lotu dolnym skrzydłem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Is-4 miał być daleką modernizacją wcześniejszych konstrukcji IS-1, IS-2 i IS-3. Ideą przyświecającą budowie samolotu o tak niecodziennej konstrukcji była próba połączenia dużej prędkości maksymalnej samolotów jednopłatowych z małą prędkością startu i lądowania dwupłatów. Tak zaprojektowana maszyna startowała z dwupłatowym usterzeniem, w trakcie lotu, po złożeniu dolnego płata, stawała się samolotem jednopłatowym. Przed lądowaniem, pilot ponownie rozkładał dolny płat i w konfiguracji dwupłatowej realizował manewr lądowania. Efektywność takiej koncepcji, z powodzeniem przetestowano na samolocie IS-1. Dalszym rozwinięciem projektu miały być kolejne maszyny, w których główna zmiana polegała na zastosowaniu mocniejszego silnika. W 1940 roku rozpoczęto prace nad wersją oznaczoną jako IS-4. Do napędu samolotu początkowo planowano użyć rzędowego silnik M-120 o mocy 1800 KM jednak w trakcie realizacji projektu stało się jasne, że nie będzie on dostępny. Z tego powodu sięgnięto po inną jednostkę, AM-37. IS-4, miał być pierwszą wersją zdolną do osiągnięcia prędkości porównywalnej z osiągami ówczesnych jednopłatowych myśliwców. Według niepotwierdzonych źródeł, zbudowano prototyp samolotu w 1941 lu 1942 roku oraz dokonano jego oblotu. Brak jednak szczegółowych informacji na ten temat. Sytuacja na froncie, wymagająca produkcji i nieprzerwanych dostaw sprawdzonych konstrukcji, brak środków na realizacje eksperymentalnych konstrukcji, niezachęcające wyniki prób z IS-1, który co prawda zachowywał się poprawnie w powietrzu ale nie był w stanie osiągnąć zadowalającej prędkości, stały się przyczyną zaniechania dalszych prac nad samolotem ze składanym dolnym płatem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dariusz Paduch, Ostatnie sowieckie myśliwce dwupłatowe, „Lotnictwo”, nr 5 (2014), s. 90-98, ISSN 1732-5323.