Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2021 (eliminacje)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2021.

Kwalifikacje do Mistrzostw Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2021 – rozgrywki mające na celu wyłonienie trzydziestu dwóch męskich reprezentacji narodowych w piłce ręcznej, które wystąpią w finałach tego turnieju.

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2018 roku Rada IHF podjęła decyzję o rozszerzeniu mistrzostw z 24 do 32 zespołów[1]. Turniej finałowy organizowanych przez IHF mistrzostw świata odbędzie się w Egipcie w styczniu 2021 roku i weźmą w nim udział trzydzieści dwie drużyny. Automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się Dania jako mistrz świata z 2019 oraz reprezentacja Egiptu jako gospodarz zawodów. O pozostałych trzydzieści miejsc odbywały się kontynentalne kwalifikacje. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: po cztery obowiązkowe miejsca przydzielono czterem kontynentom – Europie, Azji, Afryce i Ameryce (trzy Południowej i jedno Północnej), zaś jedno – wcześniej przypadające Oceanii – mogła otrzymać drużyna z Oceanii zajmując przynajmniej piątą lokatę w mistrzostwach Azji, w przeciwnym przypadku było ono przyznawane jako dzika karta. Kolejne dwanaście przypadło kontynentom, z których pochodziły zespoły z czołowej dwunastki poprzednich mistrzostw, a także IHF zastrzegła sobie przyznawanie dzikiej karty[2][3]. Z uwagi na fakt zajęcia odległych lokat przez zespoły z Oceanii w azjatyckich kwalifikacjach, do puli IHF dołączyła druga dzika karta[4].

Zakwalifikowane zespoły[edytuj | edytuj kod]

Kraj Strefa kwalifikacyjna Mistrzostwa 2019
 Egipt Gospodarz 8. miejsce
 Dania Mistrz świata 2019 1. miejsce
 Tunezja Mistrzostwa Afryki 2020 – 2. miejsce 12. miejsce
 Algieria Mistrzostwa Afryki 2020 – 3. miejsce –
 Angola Mistrzostwa Afryki 2020 – 4. miejsce 23. miejsce
 Republika Zielonego Przylądka Mistrzostwa Afryki 2020 – 5. miejsce –
 Maroko Mistrzostwa Afryki 2020 – 6. miejsce –
 Demokratyczna Republika Konga Mistrzostwa Afryki 2020 – 7. miejsce –
 Katar Mistrzostwa Azji 2020 – 1. miejsce 13. miejsce
 Korea Południowa Mistrzostwa Azji 2020 – 2. miejsce –
 Japonia Mistrzostwa Azji 2020 – 3. miejsce 24. miejsce
 Bahrajn Mistrzostwa Azji 2020 – 4. miejsce 20. miejsce
 Argentyna Mistrzostwa Ameryki Południowej i Centralnej 2020 – 1. miejsce 17. miejsce
 Brazylia Mistrzostwa Ameryki Południowej i Centralnej 2020 – 2. miejsce 9. miejsce
 Urugwaj Mistrzostwa Ameryki Południowej i Centralnej 2020 – 3. miejsce –

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Strefa Związek Miejsca Turniej World Map IHF
Europa EHF 4 + 9 Mistrzostwa Europy 2020
Europejski turniej eliminacyjny
Afryka CAHB 4 + 2 Mistrzostwa Afryki 2020
Azja AHF 4 + 0 Mistrzostwa Azji 2020
Ameryka Południowa 3 + 1 Mistrzostwa Ameryki Południowej 2020
Ameryka Północna 1 + 0 Mistrzostwa Ameryki Północnej 2020
Oceania/„dzika karta” 1 Mistrzostwa Azji 2020
„dzika karta” IHF 1

Europa[edytuj | edytuj kod]

Europejski turniej eliminacyjny – faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

Losowanie grup zostało zaplanowane na 23 lipca 2019 roku w Wiedniu, a przed nim piętnaście drużyn podzielonych zostało na trzy koszyki[5].

Koszyk 1
 Izrael
 Włochy
 Litwa
 Turcja
Koszyk 2
 Belgia
 Estonia
 Wyspy Owcze
 Finlandia
 Grecja
 Kosowo
 Rumunia
 Słowacja
Koszyk 3
 Cypr
 Gruzja
 Luksemburg

W wyniku transmitowanego w Internecie losowania wyłoniono trzy cztero- i jedną trzyzespołową grupę. Prawo gry w kolejnej fazie kwalifikacji uzyskali jedynie zwycięzcy grup. Możliwe było za zgodą wszystkich zespołów z danej grupy przeprowadzenie eliminacji w formie turnieju rozegranego w jednej hali, choć podstawową formą była rywalizacja systemem ligowym w poniższych sześciu terminach[6]:

  • Rundy 1 i 2: 23-27 października 2019
  • Rundy 3 i 4: 1-5 stycznia 2020
  • Rundy 5 i 6: 8-12 stycznia 2020.
Grupa 1 Grupa 2 Grupa 3 Grupa 4
 Litwa  Izrael  Włochy  Turcja
 Słowacja  Grecja  Rumunia  Belgia
 Wyspy Owcze  Finlandia  Kosowo  Estonia
 Luksemburg  Cypr  Gruzja

Tylko jedna z grup rozegrała eliminacje w formie systemu ligowego, pozostałe trzy zorganizowały je w formie jednego turnieju, a prawa do ich organizacji otrzymały Litwa, Włochy i Turcja, choć ostatecznie grupa 1 zagrała w Luksemburgu[7][8][9]. W swoich grupach zwyciężyły Turcja, Izrael, Litwa i Rumunia[10][11][12][13][14].

Grupa 1[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + − +/−
1.  Litwa 3 3 0 0 93 71 +22 6
2.  Słowacja 3 2 0 1 73 67 +6 4
3.  Wyspy Owcze 3 1 0 2 75 85 −10 2
4.  Luksemburg 3 0 0 3 60 78 −18 0
10 stycznia 2020
17:00

Litwa 

36:25

 Wyspy Owcze

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie: Czarnogóra Vešović, Mitrović
Widzów: 100
(18:12)
raport
10 stycznia 2020
19:30

Słowacja 

22:16

 Luksemburg

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie: Białoruś Nabokau, Kulik
Widzów: 651
(11:9)
raport
11 stycznia 2020
15:00

Wyspy Owcze 

26:27

 Słowacja

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie: Białoruś Nabokau, Kulik
Widzów: 65
(13:14)
raport
11 stycznia 2020
17:30

Luksemburg 

22:32

 Litwa

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie: Czarnogóra Vešović, Mitrović
Widzów: 700
(10:15)
raport
12 stycznia 2020
15:00

Litwa 

25:24

 Słowacja

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie: Czarnogóra Vešović, Mitrović
Widzów: 130
(11:12)
raport
12 stycznia 2020
17:30

Wyspy Owcze 

24:22

 Luksemburg

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie: Białoruś Nabokau, Kulik
Widzów: 1 100
(11:10)
raport

Grupa 2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + − +/−
1.  Izrael 6 4 1 1 169 150 +19 9
2.  Grecja 6 4 0 2 173 137 +36 8
3.  Finlandia 6 3 1 2 165 157 +8 7
4.  Cypr 6 0 0 6 112 175 −63 0
23 października 2019
17:30

Cypr 

18-31

 Grecja

Eleftheria Indoor Hall, Nikozja
Sędziowie: Rumunia Harabagiu, Stănescu
Widzów: 300
(8–18)
raport
23 października 2019
18:00

Izrael 

33-32

 Finlandia

Drive in Arena, Tel Awiw-Jafa
Sędziowie: Węgry Bíró, Kiss
Widzów: 1 000
(21–16)
raport
27 października 2019
15:00

Finlandia 

30-20

 Cypr

Cocks Areena, Riihimäki
Sędziowie: Ukraina Novikov, Rozhkov
Widzów: 600
(13–15)
raport
27 października 2019
16:00

Grecja 

26-25

 Izrael

Municipal Sports Center Lefkovrisi, Kozani
Sędziowie: Bośnia i Hercegowina Jović, Arnautović
Widzów: 800
(12–11)
raport
8 stycznia 2020
17:00

Grecja 

30:16

 Cypr

Municipal Sports Center Lefkovrisi, Kozani
Sędziowie: Luksemburg Rauchs, Linster
Widzów: 500
(15:8)
raport
8 stycznia 2020
18:30

Finlandia 

26:26

 Izrael

Cocks Areena, Riihimäki
Sędziowie: Niemcy Baumgart, Wild
Widzów: 600
(12:7)
raport
11 stycznia 2020
19:30

Izrael 

24:22

 Grecja

Drive in Arena, Tel Awiw-Jafa
Sędziowie: Czarnogóra Kaludjerović, Vujacić
Widzów: 1 800
(11:9)
raport
12 stycznia 2020
17:00

Cypr 

14:23

 Finlandia

Eleftheria Indoor Hall, Nikozja
Sędziowie: Polska Chrzan, Janas
Widzów: 200
(6:9)
raport

Grupa 3[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + − +/−
1.  Rumunia 3 3 0 0 90 69 +21 6
2.  Kosowo 3 1 1 1 77 79 −2 3
3.  Gruzja 3 1 0 2 73 84 −11 2
4.  Włochy 3 0 1 2 75 83 −8 1
10 stycznia 2020
18:00

Rumunia 

29:24

 Gruzja

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie: Cypr Argyridis, Mouttas
Widzów: 300
(16:13)
raport
10 stycznia 2020
20:00

Włochy 

26:26

 Kosowo

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie: Holandia Geraets, Geraets
Widzów: 600
(11:11)
raport
11 stycznia 2020
18:00

Kosowo 

21:32

 Rumunia

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie: Holandia Geraets, Geraets
Widzów: 300
(7:15)
raport
11 stycznia 2020
20:00

Gruzja 

28:25

 Włochy

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie: Cypr Argyridis, Mouttas
Widzów: 700
(13:11)
raport
12 stycznia 2020
16:00

Kosowo 

30:21

 Gruzja

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie: Holandia Geraets, Geraets
Widzów: 500
(18:13)
raport
12 stycznia 2020
18:00

Włochy 

24:29

 Rumunia

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie: Cypr Argyridis, Mouttas
Widzów: 1 200
(12:13)
raport

Grupa 4[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + − +/−
1.  Turcja 2 2 0 0 66 53 +13 4
2.  Belgia 2 1 0 1 49 53 −4 2
3.  Estonia 2 0 0 2 49 58 −9 0
25 października 2019
17:00

Estonia 

29-33

 Turcja

Porsuk Spor Salonu, Eskişehir
Sędziowie: Słowacja Mandák, Rudinský
Widzów: 1 500
(14–18)
raport
26 października 2019
17:00

Belgia 

25-20

 Estonia

Porsuk Spor Salonu, Eskişehir
Sędziowie: Słowacja Mandák, Rudinský
Widzów: 900
(11–9)
raport
27 października 2019
17:00

Turcja 

33-24

 Belgia

Porsuk Spor Salonu, Eskişehir
Sędziowie: Słowacja Mandák, Rudinský
Widzów: 2 400
(17–11)
raport


Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2020[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2020.

Kwalifikację na mistrzostwa świata uzyskają maksimum trzy najlepsze – prócz mającej zapewniony awans Danii – drużyny Mistrzostw Europy 2020, które odbędą się w dniach 9–26 stycznia 2020 roku[3][15]. Po turnieju nastąpiło potwierdzenie struktury dalszej części europejskich eliminacji[16][17].

Europejski turniej eliminacyjny – pierwsza faza play-off[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej fazie play-off zaplanowanej na połowę kwietnia 2020 roku uczestniczyć będą zwycięzcy grup z fazy grupowej oraz zespoły, które nie uzyskały awansu z mistrzostw kontynentu i jednocześnie nie były uczestnikami światowych turniejów kwalifikacyjnych do IO 2020, a zwycięzcy dwumeczów awansują do drugiej fazy play-off[3]. W gronie tych ośmiu zespołów połowę stanowiły reprezentacje, które na ME 2020 zajęły cztery ostatnie pozycje[15]. Losowanie czterech par tej rundy odbyło się 30 stycznia 2020 roku w Wiedniu, a dwumecze zaplanowano na połowę kwietnia tegoż roku[18][19].

Europejski turniej eliminacyjny – druga faza play-off[edytuj | edytuj kod]

W drugiej fazie play-off zaplanowanej na pierwszą połowę czerwca 2020 roku wezmą udział zwycięzcy dwumeczów z poprzedniej fazy oraz zespoły (nie licząc Duńczyków), które w ME 2020 zajęły pozycje 4–20, łącznie dwadzieścia reprezentacji rywalizujących w dwumeczach o dziesięć miejsc w turnieju finałowym MŚ 2021[3][15]. Losowanie grup zaplanowano na 9 marca 2020 roku w Wiedniu[20][21] i w jego wyniku wyłoniono dziesięć par[22][23].

Afryka[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Afryki w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2020.

Turniejem kwalifikacyjnym w Afryce były mistrzostwa tego kontynentu, które odbyły się w dniach 16–26 stycznia 2020 roku w trzech tunezyjskich miastach. Szesnaście uczestniczących zespołów rywalizowało początkowo systemem kołowym w ramach czterech czterozespołowych grup. Czołowe dwójki z każdej z grup utworzyły następnie dwie czterozespołowe grupy, które ponownie walczyły systemem kołowym o dwa czołowe miejsca premiowane awansem do półfinałów, pozostałe zaś rozgrywały mecze o miejsca 5–8[24][25]. Czołowa szóstka zawodów – nie licząc Egiptu – uzyskała awans na MŚ 2021[26][27].

W fazie wstępnej w swoich grupach zwyciężały Egipt, Tunezja, Algieria oraz Angola, dwie pierwsze odniosły także po dwa zwycięstwa w fazie zasadniczej[27][28]. Spotkały się następnie w finale, gdzie wyraźnie lepszy okazał się Egipt[29][30], brąz zaś zdobyła Algieria po zwycięstwie nad Angolą[31]. Pozostałe miejsca dające awans na MŚ 2021 zajęły Republika Zielonego Przylądka, Maroko i Demokratyczna Republika Konga[29].

Azja[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Azji w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2020.

Turniejem kwalifikacyjnym w Azji były mistrzostwa tego kontynentu, które odbyły się w dniach 16–27 stycznia 2020 roku w Kuwejcie, a awans otrzymać miała czołowa czwórka, ewentualnie też piąta reprezentacja, gdyby w tej piątce znalazł się zespół z Oceanii[32]. Trzynaście uczestniczących reprezentacji rywalizowało w pierwszej fazie w ramach czterech grup (trzech trzy- i jednej czterozespołowej) systemem kołowym. Czołowa dwójka z każdej z grup utworzyła następnie dwie czterozespołowe grupy, które ponownie walczyły systemem kołowym o dwa czołowe miejsca premiowane awansem do półfinałów[33][32].

Faworyzowane zespoły łatwo awansowały do fazy zasadniczej[34]. Reprezentacja Bahrajnu – triumfatorzy rozegranego trzy miesiące wcześniej turnieju kwalifikacyjnego do IO 2020 – niespodziewanie uległa Japończykom zarówno w niej, jak i w meczu o trzecie miejsce. Dominację na kontynencie potwierdził zaś Katar, w drodze do mistrzowskiego tytułu nie przegrywając meczu, zaś sam pojedynek finałowy wygrywając z Koreą Południową dwunastoma bramkami[35]. Czwórka półfinalistów uzyskała awans do MŚ 2021[36].

Ameryka Południowa i Środkowa[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Ameryki Południowej i Centralnej w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2020.

Turniej kwalifikacyjny w Ameryce Południowej i Centralnej odbył się w dniach 21–25 stycznia 2020 roku w Brazylii. Sześć uczestniczących zespołów rywalizowało systemem kołowym podczas pięciu meczowych dni w trzech halach w położonym w stanie Parana mieście Maringá[37][38][39]. Z kompletem zwycięstw w zawodach triumfowała Argentyna, wraz z Brazylią i Urugwajem kwalifikując się jednocześnie do Mistrzostw Świata 2021[40][41].

Ameryka Północna i Karaiby[edytuj | edytuj kod]

Turniej kwalifikacyjny dla Ameryki Północnej i Karaibów odbędzie się w 2020 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ IHF Council decides to increase number of teams at World Championships. ihf.info. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-22)]. (ang.).
  2. ↑ Distribution of places for expanded World Championship. ihf.info. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-11)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Explained: Pathway to Men’s World Championship 2021 and Men’s EHF EURO 2022 Qualifiers. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-22)]. (ang.).
  4. ↑ EGYPT 2021 QUALIFICATION UPDATE. ihf.info. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  5. ↑ Double draw on the cards for World Championship and EHF EURO Qualification. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-25)]. (ang.).
  6. ↑ 15 nations discover EHF EURO and World Championship Qualification fate. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-25)]. (ang.).
  7. ↑ Lithuania, Italy and Turkey secure World Championship Qualification hosting rights. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-02)]. (ang.).
  8. ↑ Long road to Egypt 2021 begins with Mediterranean derby. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-23)]. (ang.).
  9. ↑ FIFTEEN EUROPEAN TEAMS SET FOR FIRST 2021 MEN’S WORLD CHAMPIONSHIP QUALIFICATION PHASE. ihf.info. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (ang.).
  10. ↑ Turkey proceed to next stage of 2021 World Championship qualification. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (ang.).
  11. ↑ TURKEY THROUGH TO NEXT EGYPT 2021 EUROPEAN QUALIFICATION PHASE. ihf.info. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-30)]. (ang.).
  12. ↑ Israel remain on the road to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).
  13. ↑ Lithuania and Romania secure last tickets. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).
  14. ↑ ISRAEL, LITHUANIA AND ROMANIA REACH EUROPE’S EGYPT 2021 PHASE TWO QUALIFIERS. ihf.info. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-15)]. (ang.).
  15. ↑ a b c World championship qualification procedure confirmed. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (ang.).
  16. ↑ The road to Egypt continues in April. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-22)]. (ang.).
  17. ↑ Men’s World Championship Qualification 2021. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (ang.).
  18. ↑ Eight teams to learn opponents for first play-off phase in race to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  19. ↑ Eight teams to duel for place in next play-off phase on road to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  20. ↑ Men’s World Championship 2021 qualification play-off draw set for 9 March in Vienna. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-28)]. (ang.).
  21. ↑ Men's World Championship 2021 hopefuls to discover play-off opponents on Monday. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-09)]. (ang.).
  22. ↑ EURO semi-finalists Slovenia in regional derby on path to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-10)]. (ang.).
  23. ↑ EUROPEAN SIDES LEARN OPPONENTS FOR EGYPT 2021 PLAY-OFFS. ihf.info. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-10)]. (ang.).
  24. ↑ TUNISIA READY TO WELCOME THE 16 BEST MEN’S NATIONS. ihf.info. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).
  25. ↑ Calendrier. can2020.tn. [dostęp 2020-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (fr.).
  26. ↑ 2020 CAHB MEN’S AFRICAN CHAMPIONSHIP DRAW COMPLETE. ihf.info. [dostęp 2019-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-29)]. (ang.).
  27. ↑ a b LAST FOUR IN AFRICA KNOWN AS TOKYO 2020 AND EGYPT 2021 RACES HEAT UP. ihf.info. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  28. ↑ Récap du premier tour de la CAN 2020. can2020.tn. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-10)]. (fr.).
  29. ↑ a b EGYPT ARE KINGS OF AFRICA AGAIN AND HEADING TO TOKYO 2020. ihf.info. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  30. ↑ L’Egypte champion d’Afrique 2020. can2020.tn. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-27)]. (fr.).
  31. ↑ L’Algérie, 3e sur le podium Africain. can2020.tn. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-27)]. (fr.).
  32. ↑ a b ASIA’S BEST 13 MEN’S TEAM READY FOR BATTLE IN KUWAIT. ihf.info. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]. (ang.).
  33. ↑ Match Schedule. asianhandball.org. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).
  34. ↑ BAHRAIN, QATAR, SAUDI ARABIA AND KUWAIT STRONG AT MEN’S ASIAN CHAMPIONSHIP HALFWAY STAGE. ihf.info. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]. (ang.).
  35. ↑ QATAR DOMINATE FINAL TO RETAIN ASIAN CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]. (ang.).
  36. ↑ FINAL STANDINGS. AHF @ facebook.com. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  37. ↑ SIX NATIONS TO CONTEST FIRST SOUTH AND CENTRAL AMERICAN MEN’S CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  38. ↑ 2020 MEN'S SOUTH AND CENTRAL AMERICAN CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  39. ↑ HANDBALL SUR CENTRO AMERICANO MASCULINO – MARINGÁ (BRA). handballsca.tv. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (hiszp.).
  40. ↑ ARGENTINA BEAT BRAZIL FOR SOUTH AND CENTRAL AMERICAN TITLE. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  41. ↑ ARGENTINA AND BRAZIL IN CONTROL IN SOUTH AND CENTRAL AMERICAN CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-27)]. (ang.).
Mistrzostwa świata w piłce ręcznej
Mężczyźni
A
B
C
U-21
U-19
Kobiety
A
B
C
U-20
U-18

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Świata_w_Piłce_Ręcznej_Mężczyzn_2021_(eliminacje)&oldid=72249385”