Perydot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Perydot
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

((Mg, Fe)2SiO4)

Twardość w skali Mohsa

6,5–7

Przełam

muszlowy, kruchy

Łupliwość

wyraźna

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość minerału

3,2–4,3 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

żółto zielony do brązowo zielonego

Rysa

biała

Połysk

szklisty, na przełomie tłusty

Współczynnik załamania

(dwójłomność): (długość fali ~ 590 nm)

Inne

Dyspersja: 0,020

Kryształ perydotu znaleziony w próbce pyłu kosmicznego z sondy Stardust

Perydot – szlachetna odmiana oliwinów. Nazywany także chryzolitem, choć można się spotkać z użyciem nazwy chryzolit dla kamieni żółtozielonych. Chociaż oliwin jest dość często spotykanym minerałem, perydot jest rzadki.

Perydot znaleziono w próbkach pyłu kosmicznego z sondy Stardust.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się go w: Australii, Brazylii, Chinach, Kenii, Meksyku, Birmie, Norwegii, Pakistanie, RPA, Sri Lance, Tanzanii i USA (stany: Arizona, Hawaje, Nevada i Nowy Meksyk). Perydot jest wydobywany w celach komercyjnych w Arabii Saudyjskiej.

Wydobywany był już 3500 lat temu na egipskiej Wyspie św. Jana leżącej na Morzu Czerwonym.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest to poszukiwany i wysoko ceniony kamień szlachetny.

Szczególnie efektowne są oliwiny o intensywnej zieleni oraz o zabarwieniu złocistozielonkawym; także oliwinowe kocie oko i oliwin gwiaździsty. W jubilerstwie stosuje się szlif schodkowy, brylantowy, rzadziej kaboszonowy. Większe okazy są cenne gemmologicznie i eksponowane w muzeach.

Największy znaleziony kryształ znajduje się w Smithsonian Institution w Waszyngtonie, ma 310 karatów (62 g). Jedna z odmian perydotu, nazywana kaszmirską, pochodzi z Pakistanu. Wielkość tych kamieni pozwala jubilerom na otrzymanie klejnotów ponad 100 karatowych.

Kolekcja 954 oliwinów właściwych znajduje się w zbiorach muzeum Topkapı w Stambule w Turcji (kamienie ozdabiają tron).

Kultura[edytuj | edytuj kod]

Jego nazwa pochodzi prawdopodobnie od arabskiego słowa faridat oznaczającego kamień szlachetny, lub francuskiego peritot oznaczającego nieczysty. Nazywany jest szmaragdem ubogich. Używany był do wyrobu biżuterii sakralnej. Znaleziono egipską biżuterię z II tysiąclecia p.n.e., w której klejnoty pochodziły z wyspy św. Jana.

Hawajczycy uważają, że kamienie te są łzami bogini Pele.

Perydot znaleziono w próbkach pyłu kosmicznego z sondy Stardust.

Znana odmiana perydotu, nazywana kaszmirską, pochodzi z Pakistanu. Wielkość tych kamieni pozwala jubilerom na otrzymanie klejnotów ponad 100 karatowych.

Dawni medycy radzili pić wszelkie napoje zdrowotne z naczyń wykonanych z tego kamienia. Miało to zapewnić szybsze i skuteczniejsze działanie.

W litoterapii i ezoteryce jest uważany za uspokajający, odtruwający i uzdrawiający, zwłaszcza dla nerek, wątroby i trzustki.