Piotr Jegor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Jegor
Pełne imię i nazwisko

Piotr Andrzej Jegor

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1968
Zbrosławice

Data i miejsce śmierci

17 marca 2020
Knurów

Wzrost

185 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1988 Górnik Knurów
1988–1995 Górnik Zabrze 180 (13)
1995 → Hapoel Hajfa (wyp.) 14 (0)
1996 Stal Mielec 8 (1)
1996–2001 Odra Wodzisław Śląski 107 (13)
2001 BKS Stal Bielsko-Biała
2002 Górnik Jastrzębie 29 (3)
2003 LKS Bełk
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–1997  Polska 20 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002 Górnik Jastrzębie
2003–2004 Olimp Szczygłowice
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Piotr Andrzej Jegor (ur. 13 czerwca 1968 w Zbrosławicach, zm. 17 marca 2020 w Knurowie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, związany m.in. z Górnikiem Zabrze i Odrą Wodzisław Śląski, reprezentant Polski, trener.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Macierzystym klubem Jegora był Górnik Knurów, którego członkiem był w latach 1979–1988. Na szczeblu seniorskim bronił jego barw w rozgrywkach II ligi, w których knurowianie dwukrotnie plasowali się na trzecim miejscu w tabeli grupy II, przegrywając ostatecznie dwumecze barażowe o miejsce w elicie (sezony 1986/87 i 1987/88). Zdaniem Jegora w drugim z przypadków czołowi piłkarze Górnika, prowadzącego w rewanżu w Krakowie z Wisłą 2:0 (ostatecznie przegrał 2:4), sprzedali awans za pół miliona złotych[1].

W 1988 przeniósł się do drużyny mistrza Polski, Górnika Zabrze i szybko wywalczył sobie miejsce w składzie. W zabrzańskim klubie spędził siedem i pół roku, rozgrywając w tym czasie 180 meczów ligowych i zdobywając trzynaście bramek. W Pucharze Polski zagrał dwadzieścia razy i trafił czterokrotnie, w rozgrywkach UEFA zaś wystąpił dwanaście razy i strzelił dwa gole. Łącznie zagrał dla Górnika 212 razy, zdobywając dziewiętnaście bramek. Jednym z najbardziej pamiętnych jego trafień był gol na 1:1 w meczu 1/8 finału Pucharu Europy 1988/89 z Realem Madryt na Estadio Santiago Bernabéu (ostatecznie 2:3), po którym trener „Królewskich” Leo Beenhakker bez powodzenia próbował ściągnąć piłkarza do siebie[2]. Zainteresowany był nim później również HSV Hamburg. Ze śląskim klubem zdobył trzy medale mistrzostw Polski – srebrny w sezonie 1990/91 oraz brązowe w sezonach 1988/89 i 1993/94. Dodatkowo zdobył bramkę w finale PP 1991/92, w którym zabrzanie zostali zwyciężeni przez Miedź Legnica (1:1, k. 3–4). Jegor jest rekordzistą Górnika w liczbie goli uzyskanych z rzutów wolnych – trafiał tak pięciokrotnie. Przez całą karierę słynął również z bardzo mocnych uderzeń piłki[3], ambicji i waleczności[4].

Wiosnę 1995 spędził na wypożyczeniu w występującym w izraelskiej Lidze Leumit Hapoelu Hajfa, który osiągnął wtedy finał krajowego pucharu, przegrywając w nim z Makabi Hajfa (0:2). Prezes Hapoelu po zakończeniu okresu wypożyczenia próbował ściągnąć Jegora na stałe, lecz działacze Górnika nie chcieli z nim rozmawiać[5]. Wrócił do Zabrza przed rundą jesienną sezonu 1995/96, jednak wobec jego konfliktów z klubem (w imieniu drużyny domagał się wypłaty zaległych pensji) zimą został sprzedany do upadającej i niewypłacalnej Stali Mielec, która w kolejnym półroczu nie dała rady utrzymać się w I lidze.

Po spadku Stali został zawodnikiem beniaminka ekstraklasy, Odry Wodzisław Śląski. W sezonie 1996/97 drużyna ta zajęła najlepsze w swojej historii miejsce w rozgrywkach ligowych (trzecie). W ciągu pięciu sezonów pobytu w Wodzisławiu Jegor zagrał w barwach Odry w 117 meczach mistrzowskich, zdobywając trzynaście bramek. Występował w tym czasie również w rozgrywkach Pucharu Polski, Pucharu UEFA, Pucharu Intertoto i Pucharu Ligi. Ostatnie spotkania w pierwszym zespole Odry rozegrał jesienią 2000, kolejną rundę spędził na leczeniu kontuzji w drużynie rezerw, a następnie odszedł z klubu. Rok później, w maju 2002 został z okazji jubileuszu 80-lecia istnienia Odry umieszczony w jej jedenastce wszech czasów. Łącznie w swojej pierwszoligowej karierze Jegor rozegrał w barwach Górnika, Stali i Odry 295 spotkań, w których zdobył 27 bramek.

Jesienią 2001 występował w czwartoligowym BKS Stal Bielsko-Biała[6], a wiosną i jesienią 2002 w ekipie Górnika Jastrzębie, najpierw w III, a po spadku w IV lidze. Od maja do listopada był grającym trenerem tego zespołu[7]. Ostatnim klubem w jego zawodniczej karierze był występujący w rybnickiej klasie A LKS Bełk[8], z którym wiosną 2003 zajął drugie miejsce w tabeli i po barażowym dwumeczu awansował do ligi okręgowej. W sezonie 2003/04 prowadził jako trener C-klasowy zespół Olimpu Szczygłowice[9].

Kariera międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski Jegor zadebiutował 7 lutego 1989 w wyjazdowym meczu z Kostaryką (4:2). W ciągu kolejnych ośmiu lat występował w biało-czerwonych barwach jedynie w grach towarzyskich, notując łącznie dwadzieścia takich spotkań. Po raz ostatni na boisku w meczu międzypaństwowym pojawił się 26 lutego 1997, gdy rywalem Polaków była Brazylia (2:4). Jedyną bramkę w reprezentacji zdobył dziewięć dni wcześniej, w meczu z Łotwą na Anagenissis Stadio w Derinii na Cyprze (3:2, strzelił z rzutu wolnego gola na 2:2). W trzech spotkaniach był kapitanem zespołu.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu był elektromechanikiem. Jego dwaj bracia pracowali w kopalni. Miał żonę i dwóch synów[5]. Po zakończeniu kariery sportowej zerwał kontakty z piłkarskim środowiskiem, miał problemy z alkoholem, przez pewien czas nie mógł znaleźć zatrudnienia. Pracował później w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Knurowie, w LKS Bełk, wreszcie w Podstrefie Gliwickiej Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w firmie produkującej parowniki do chłodziarek[5].

Zmarł w wieku 51 lat[10][11]. Został pochowany 21 marca 2020 roku na cmentarzu komunalnym w Knurowie[12].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Liga Puchar Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Górnik Zabrze 1988/1989 I liga 26 0 3 0 4[c] 1 0[d] 0 33 1
1989/1990 I liga 29 0 1 0 2[e] 0 – 32 0
1990/1991 I liga 27 3 4 1 – – 31 4
1991/1992 I liga 29 3 7 2 2[f] 1 – 38 6
1992/1993 I liga 26 5 1 0 – – 27 5
1993/1994 I liga 25[g] 2 3 1 – – 28 3
1994/1995 I liga 12 0 0 0 4[h] 0 – 16 0
1995/1996 I liga 6 0 1 0 – 0[i] 0 7 0
Ogólnie 180 13 20 4 12 2 0 0 212 19
Hapoel Hajfa (wyp.) 1994/1995 Liga Leumit 14 0 – – 14 0
Stal Mielec 1995/1996 I liga 8 1 0 0 – – 8 1
Odra Wodzisław Śląski 1996/1997 I liga 27 2 0 – – 27 2
1997/1998 I liga 28 4 1 3[j] 0 1/2[k] 0 32/33 5
1998/1999 I liga 30 3 0 – – 30 3
1999/2000 I liga 20 3 0 – 4[l] 1 24 4
2000/2001 I liga 2 1 1 0 – 2[m] 0 5 1
Ogólnie 107 13 1 3 0 7/8 1 118 15
Górnik Jastrzębie 2001/2002 III liga 15 3 – – – 15 3
2002/2003 IV liga 14 0 – – – 14 0
Ogólnie 29 3 – – – – – – 29 3
Ogólnie w karierze 338 30 5 15 2 7/8 1 382 38

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Polska
Rok Mecze Gole
1989 2 0
1990 1 0
1991 2 0
1992 5 0
1993 1 0
1994 5 0
1997 4 1
Ogólnie 20 1
Polska
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Wynik Rozgrywki Czas gry Uwagi
1. 07.02.1989 San José, Kostaryka  Kostaryka 4:2 towarzyski 1–90
2. 12.02.1989 Gwatemala, Gwatemala  Gwatemala 1:0 towarzyski 80–90
3. 26.09.1990 Bukareszt, Rumunia  Rumunia 1:2 towarzyski 75–90
4. 05.02.1991 Belfast, Irlandia Północna  Irlandia Północna 1:3 towarzyski 1–45
5. 27.03.1991 Ołomuniec, Czechosłowacja  Czechosłowacja 0:4 towarzyski 64–90
6. 07.05.1992 Solna, Szwecja  Szwecja 0:5 towarzyski 1–90
7. 27.05.1992 Jastrzębie-Zdrój, Polska  Czechosłowacja 1:0 towarzyski 62–90
8. 18.11.1992 Iława, Polska  Łotwa 1:0 towarzyski 1–90
9. 26.11.1992 Buenos Aires, Argentyna  Argentyna 0:2 towarzyski 1–90
10. 29.11.1992 Montevideo, Urugwaj  Urugwaj 1:0 towarzyski 60–90
11. 01.02.1993 Nikozja, Cypr  Cypr 0:0 towarzyski 74–90
12. 09.02.1994 Santa Cruz de Tenerife, Hiszpania  Hiszpania 1:1 towarzyski 1–90
13. 23.03.1994 Saloniki, Grecja  Grecja 0:0 towarzyski 1–90
14. 13.04.1994 Cannes, Francja  Arabia Saudyjska 1:0 towarzyski 1–45
15. 04.05.1994 Kraków, Polska  Węgry 3:2 towarzyski 1–90
16. 17.05.1994 Katowice, Polska  Austria 3:4 towarzyski 1–90
17. 14.02.1997 Ajia Napa, Cypr  Litwa 0:0 towarzyski 1–90 Kapitan Żółta kartka
18. 15.02.1997 Ajia Napa, Cypr  Cypr 3:2 towarzyski 1–90 Kapitan Żółta kartka
19. 17.02.1997 Derinia, Cypr  Łotwa 3:2 towarzyski 1–90 Kapitan Gol
20. 26.02.1997 Goiânia, Brazylia  Brazylia 2:4 towarzyski 1–90

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Górnik Zabrze
Hapoel Hajfa
Odra Wodzisław Śląski
LKS Bełk

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwzględniono: Puchar Europy – 4 (1), Puchar UEFA – 11 (1).
  2. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski – 0 (0), Puchar Intertoto – 1/2 (0), Puchar Ligi – 6 (1).
  3. ↑ Uwzględniono: Puchar Europy.
  4. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski.
  5. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  6. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  7. ↑ Wyjazdowy mecz 19. kolejki z GKS Katowice został przerwany i powtórzony (uwzględniono oba).
  8. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  9. ↑ Uwzględniono: Puchar Intertoto UEFA.
  10. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  11. ↑ Uwzględniono: Puchar Intertoto UEFA.
  12. ↑ Uwzględniono: Puchar Ligi Polskiej.
  13. ↑ Uwzględniono: Puchar Ligi Polskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rafał Musioł: Zmarł Piotr Jegor, były piłkarz Górnika Zabrze. dziennikzachodni.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  2. ↑ Przemysław Chlebicki: Piotr Jegor nie żyje. Był nazywany “polskim Koemanem”. futbolnews.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  3. ↑ ZMARŁ PIOTR JEGOR. gornikzabrze.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  4. ↑ Kuba Cimoszko: Piotr Jegor. Śląski „karlus”, który zachwycił Real Madryt (wspomnienie). sportowefakty.wp.pl, 2020-03-18. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  5. ↑ a b c Paweł Muzyka: Piotr Jegor: Gdybym urodził się 10 lat wcześniej albo później, miałbym inne życie…. weszlo.com, 2012-09-12. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  6. ↑ Mocny strzał BKS. bielskobiala.naszemiasto.pl, 2001-08-10. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  7. ↑ Zmarł Piotr Jegor. gksjastrzebie.com, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  8. ↑ Piotr Jegor w rybnickiej A-klasie. katowice.wyborcza.pl, 2003-03-12. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  9. ↑ Piotr Skorupa. Na początek hala. „Przegląd Lokalny”, 2004-02-12. Media Lokalne sp. z o.o.. 
  10. ↑ Piotr Jegor nie żyje. 90minut.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-03-18]. (pol.).
  11. ↑ Paweł Czado: Piotr Jegor, były piłkarz Górnika Zabrze, nie żyje. „Nie wykorzystałem szansy jako sportowiec”. katowice.wyborcza.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-03-17]. (pol.).
  12. ↑ 78, W sobotę pogrzeb Piotra Jegora [online], www.gksjastrzebie.com [dostęp 2021-04-02] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Jegor&oldid=69109371”