Puchar Świata w skokach narciarskich 2001/2002 – Zakopane

Dodaj linki
To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Świata w skokach narciarskich 2001/2002
Zakopane 2002
Willingen Hakuba
Data

18–20 stycznia 2002

Gospodarz

Zakopane

Liczba konkurencji

2

Liczba zawodników

73

Zwycięzcy
Konkurs indywidualny
(19.01.2002)

Finlandia Matti Hautamäki

Konkurs indywidualny
(20.01.2002)

Polska Adam Małysz

Strona internetowa
Mapa konturowa Europy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zakopane”
Położenie na mapie Europy

Puchar Świata w skokach narciarskich Zakopane 2002 – zawody w skokach narciarskich przeprowadzone w ramach Pucharu Świata 2001/2002 między 18 a 20 stycznia 2002 na Wielkiej Krokwi w Zakopanem.

Rozegrane zostały dwa konkursy indywidualne na dużej skoczni. Po raz siódmy zawodnicy rywalizowali w Zakopanem o punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

W pierwszym konkursie zwyciężył Matti Hautamäki, a w drugim – Adam Małysz. Dwukrotnie na drugim miejscu sklasyfikowany został Sven Hannawald. Trzecią pozycję zajmowali Andreas Widhölzl (pierwszy konkurs) i Matti Hautamäki (drugi konkurs).

Po raz piąty w historii w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem rozegrano dwa konkursy indywidualne na dużej skoczni. W 1980 roku zorganizowano po jednym konkursie na normalnej i dużej skoczni, natomiast w 1990 jeden konkurs na dużej skoczni.

Do zawodów zostało zgłoszonych 73 zawodników z 16 narodowych reprezentacji[a][1][2]. Najstarszym uczestnikiem był reprezentant Czech, Jaroslav Sakala (32 lata i 188 dni), a najmłodszym Białorusin, Aleksandr Swietłow (17 lat i 285 dni)[b].

Przed zawodami[edytuj | edytuj kod]

Sven Hannawald i Adam Małysz, wicelider i lider klasyfikacji generalnej Pucharu Świata przed konkursami w Zakopanem

Przed zawodami Pucharu Świata w Zakopanem rozegrano 16 konkursów – 14 indywidualnych i 2 drużynowe[3]. Liderem klasyfikacji generalnej PŚ był Adam Małysz. Reprezentant Polski zgromadził 1074 punkty i o 175 punktów wyprzedzał drugiego Svena Hannawalda. Trzecią pozycję zajmował Matti Hautamäki z wynikiem 611 punktów. W klasyfikacji Pucharu Narodów prowadzili Niemcy przed Austrią i Finlandią[4].

W rozegranych przed konkursami w Zakopanem zawodach PŚ wygrywali: sześciokrotnie – Adam Małysz i Sven Hannawald, a po jednym razie – Risto Jussilainen i Stephan Hocke[3].

W dniach od 30 grudnia 2001 do 6 stycznia 2002 rozegrano 50. Turniej Czterech Skoczni. Jego triumfatorem został Sven Hannawald. Reprezentant Niemiec został pierwszym skoczkiem w historii, który zwyciężył we wszystkich czterech konkursach w ramach jednej edycji turnieju[5]. Druga lokata w turnieju przypadła Mattiemu Hautamäkiemu, a trzecia – Martinowi Höllwarthowi[5]. Uznawany przed rozpoczęciem zmagań za faworyta turnieju, Adam Małysz ukończył cykl na czwartym miejscu[5][6].

W ostatnich konkursach przed PŚ w Zakopanem, w Willingen (12–13 stycznia) triumfowali Sven Hannawald i reprezentacja Austrii. W konkursie indywidualnym reprezentant Niemiec okazał się lepszy od Finów – Mattiego Hautamäkiego i Veli-Matti Lindströma[7]. W zawodach drużynowych zwyciężyła Austria przed Finlandią i Niemcami[8].

Klasyfikacja Pucharu Świata przed konkursami w Zakopanem[edytuj | edytuj kod]

Organizacja zawodów[edytuj | edytuj kod]

Wielka Krokiew w Zakopanem

Po raz pierwszy zawody PŚ miały zostać rozegrane na zmodernizowanej Wielkiej Krokwi. Skocznia została przebudowana przed Zimową Uniwersjadą 2001. W ramach modernizacji przesunięto punkt konstrukcyjny ze 116. na 120. metr i punkt jury ze 128. na 134. metr[9].

Na każdy z dwóch konkursów organizatorzy przygotowali po 40 tysięcy biletów, z czego połowa była dostępna w przedsprzedaży. Cena wejściówki na oba konkursy wynosiła 20 złotych, zaś na jeden – 15 złotych. Bilet ulgowy kosztował 5 złotych[10].

Program zawodów[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy oficjalny trening skoków został zaplanowany na 18 stycznia 2002, a ostatnimi zawodami był rozegrany dwa dni później drugi pucharowy konkurs. Łącznie zaplanowano dwa konkursy indywidualne, a także dwie serie kwalifikacyjne, dwa oficjalne treningi oraz jedną serię próbną[10].

Poniższa tabela przedstawia szczegółowy wykaz serii skoków zaplanowanych w ramach Pucharu Świata w Zakopanem w 2002.

Data Godzina[c] Wydarzenie[10]
18 stycznia 2002 11:00 oficjalny trening na skoczni K-120 (2 serie)
13:00 seria kwalifikacyjna przed zawodami indywidualnymi na skoczni K-120
19 stycznia 2002 12:00 seria próbna przed zawodami indywidualnymi na skoczni K-120
13:45 początek pierwszej serii konkursowej zawodów indywidualnych na skoczni K-120,
druga seria konkursowa zawodów indywidualnych
20 stycznia 2002 12:00 seria kwalifikacyjna przed zawodami indywidualnymi na skoczni K-120
13:45 początek pierwszej serii konkursowej zawodów indywidualnych na skoczni K-120,
druga seria konkursowa zawodów indywidualnych

Skocznia[edytuj | edytuj kod]

Konkursy Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem w 2002 roku rozegrano na Wielkiej Krokwi, skoczni narciarskiej nazwanej imieniem narciarza Stanisława Marusarza, usytuowanej na północnym stoku góry Krokiew w Tatrach Zachodnich. Na obiekcie przeprowadzono dwa konkursy indywidualne[10]. Na Wielkiej Krokwi sześciokrotnie rywalizowano w zawodach Pucharu Świata – w 1980, 1990, 1996, 1998 oraz styczniu i grudniu 1999[11].

Nazwa skoczni Miejscowość Punkt K Punkt jury Rekord skoczni[d]
Wielka Krokiew Polska Zakopane K-120 134 m 135,5 m[9][e] Austria Stefan Kaiser 04.03.2001

Jury[edytuj | edytuj kod]

Z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej dyrektorem zawodów był Walter Hofer, a jego asystentem – Miran Tepeš. Ponadto kierownikiem zawodów z ramienia organizatorów Pucharu Świata w Zakopanem był Polak Władysław Gąsienica Roj. Delegatem technicznym podczas wszystkich zawodów był Norweg Torgeir Nordby, a asystował mu Austriak Max Sandbichler[1][2][12][13].

Noty za styl w każdej serii kwalifikacyjnej i konkursowej wystawiało po pięciu sędziów. Skład sędziowski poszczególnych konkursów wraz z zajmowanymi przez arbitrów stanowiskami na wieży przedstawiono w poniższej tabeli.

Sędzia Kraj Stanowisko na wieży sędziowskiej
kwalifikacje do pierwszego
konkursu indywidualnego
(18.01.2002)[1] 		pierwszy konkurs
indywidualny
(19.01.2002)[12] 		kwalifikacje do drugiego
konkursu indywidualnego
(20.01.2002)[2] 		drugi konkurs
indywidualny
(20.01.2002)[13]
Bruno Bosin Włochy E E A A
Kazimierz Długopolski Polska B B C C
Gerhard Krab Austria D D B B
Geir S. Løng Norwegia A A D D
Peter Schlank Słowacja C C E E

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Serie treningowe i kwalifikacje do pierwszego konkursu indywidualnego (18.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Sven Hannawald, dwukrotnie drugi w Zakopanem

Pierwsza z trzech serii treningowych rozpoczęła się w piątek 18 stycznia o godzinie 11:00[10]. Jej zwycięzcą został Adam Małysz, który uzyskał w swojej próbie odległość 125 metrów. Metr bliżej lądował Sven Hannawald. Trzeci rezultat należał do Michaela Uhrmanna i wynosił 118 metrów[14].

W drugim treningu najdłuższy skok oddał Sven Hannawald. Reprezentant Niemiec w swojej próbie wylądował na 132. metrze. O 3,5 metra krótszy skok oddał Adam Małysz. Trzeci był Andreas Widhölzl (125 m)[14].

Runda kwalifikacyjna do pierwszych zawodów indywidualnych rozpoczęła się o godzinie 13:00[1]. Zakończyła się ona wygraną Roberta Kranjca. Reprezentant Słowenii oddał skok na odległość 129,5 metra i był najlepszym zawodnikiem z grona walczących o występ w pierwszej serii konkursowej. Cztery metry bliżej lądował Andreas Widhölzl, który zajął drugą pozycję. Trzeci był Norweg Anders Bardal, który w swojej próbie uzyskał 126 metrów. Zawodnicy mający zapewniony udział w konkursie rozpoczynali swoje próby z 14. i 13. belki startowej, zaś skoczkowie, którzy walczyli o udział w zawodach, z 14. belki[1].

Pomimo zgłoszenia na liście startowej, w kwalifikacjach nie uczestniczyli Jussi Hautamäki, Ville Kantee oraz Sven Hannawald, który miał zapewniony udział w konkursie z racji zajmowanej drugiej pozycji w klasyfikacji Pucharu Świata[1].

W kwalifikacjach wystartowało 69 z 72 zgłoszonych zawodników z 16 państw[1].

Seria próbna przed pierwszym konkursem indywidualnym (19.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Andreas Widhölzl, sklasyfikowany na 3. miejscu w pierwszym konkursie w Zakopanem

Seria próbna przed pierwszymi zawodami indywidualnymi rozpoczęła się 19 stycznia o godzinie 12:00. Zakończyła się ona wygraną Martina Schmitta, który oddał skok na odległość 136 m. Była to próba o pół metra dłuższa od rekordu Wielkiej Krokwi, który należał do Stefana Kaisera i został ustanowiony w marcu 2001 roku podczas konkursu Pucharu Kontynentalnego[15].

Pierwszy konkurs indywidualny (19.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Matti Hautamäki, triumfator pierwszego konkursu w Zakopanem
Martin Schmitt, czwarty i piąty zawodnik konkursów w Zakopanem

Pierwszy konkurs indywidualny rozpoczął się 19 stycznia o godzinie 13:45[12]. Zawody odbywały się przy zmiennych warunkach wietrznych[16]. Jako pierwszy oddał skok Marcin Bachleda, który uzyskał 99,5 metra. Polak prowadził do skoku trzeciego zawodnika konkursu, Łukasza Kruczka, który lądował 10,5 metra dalej od swojego rodaka i został nowym liderem konkursu. Jako piąty na rozbiegu pojawił się Blaž Vrhovnik, który dzięki odległości 112 metrów został sklasyfikowany na pierwszej pozycji. Słoweniec prowadził w zawodach do momentu skoku Larsa Bystøla. Startujący z 15. numerem Norweg uzyskał odległość 116 metrów. Taki sam wynik uzyskał Tomasz Pochwała, który dzięki wyższym notom za styl wyprzedził Bystøla o 0,5 punktu. Polak prowadził do momentu skoku swojego rodaka, Roberta Matei (118,5 m). O 6,5 metra dłuższą odległość od Matei uzyskał Dirk Else. Reprezentant Niemiec został nowym liderem zawodów, z przewagą 10,2 punktów nad drugim Mateją. Dirka Else nie byli w stanie wyprzedzić m.in. Wolfgang Loitzl (121,5 m), Primož Peterka (117,5 m), Michael Uhrmann (117,5 m), Peter Žonta (121,5 m) i Stefan Horngacher (106,5 m). Jako pierwszy z ostatniej dziesiątki zawodników w pierwszej serii wystartował Martin Koch, który uzyskał odległość 125 metrów i został liderem konkursu z przewagą 2 punktów nad Else. Skaczący po nim Fin, Risto Jussilainen, lądował na 114. metrze. Następny zawodnik, Andreas Goldberger osiągnął 88,5 metra i został sklasyfikowany na ostatnim miejscu. Kolejny z reprezentantów Niemiec, Martin Schmitt uzyskał odległość 122 metrów i znalazł się na trzeciej pozycji w zawodach. Jego rodak, Stephan Hocke wylądował na 112,5 metrze i uplasował się po swojej próbie na 25. pozycji. 11,5 metra dalej poszybował Andreas Widhölzl, który został nowym liderem konkursu. Austriak wyprzedzał swojego rodaka, Kocha różnicą 0,7 punktu. Skok na odległość 120,5 metra uzyskał Martin Höllwarth. Trzy metry dalej lądował Matti Hautamäki, który objął trzecie miejsce w zawodach. Skaczący po nim Sven Hannawald uzyskał odległość 124 metrów. Niemiec wyprzedził Fina o 0,4 punktu i znalazł się na trzeciej pozycji. Prowadzący w Pucharze Świata Adam Małysz oddał skok na odległość 120,5 metra i został sklasyfikowany na siódmym miejscu ze stratą 6,3 punktu do prowadzącego Andreasa Widhölzla. Za Austriakiem, na kolejnych pozycjach sklasyfikowani zostali Martin Koch i Sven Hannawald[17].

Jako pierwszy skok w drugiej serii oddał Christof Duffner, który uzyskał odległość 119,5 metra. Zmiana lidera nastąpiła po skoku następnego zawodnika, Stephana Hocke, który lądował 4 metry dalej. Niemiec był liderem konkursu do momentu próby Veli-Matti Lindströma, który po pierwszej serii plasował się na 22. miejscu (112 m). Niemiec poprawił się w serii finałowej o 9 metrów i objął prowadzenie o 6,1 punktu nad Hocke. Kolejna zmiana na prowadzeniu w zawodach nastąpiła po skoku Risto Jussilainena. Reprezentant Finlandii wylądował 2 metry dalej od Lindströma i wyprzedził go o 6,2 punktu. Jussilainen przodował klasyfikacji konkursu do skoku, 12. po pierwszej rundzie, Roberta Matei. Polak wylądował na 120 metrze. Matei nie był w stanie pokonać Toni Nieminen, który po próbie na 117. metr przegrał z Polakiem różnicą 7,4 punktu. Skoczka z Zakopanego na pozycji lidera zmienił jedenasty po pierwszej serii Robert Kranjec. Odległość uzyskana przez Słoweńca to 121,5 metra. Otwierający ostatnią dziesiątkę zawodników Martin Höllwarth uzyskał 124,5 metra i znalazł się na prowadzeniu. Jako następny zaprezentował się Wolfgang Loitzl, który dzięki próbie na 116,5 metra zajął czwartą pozycję w zawodach. Ósmy po pierwszej serii, Peter Žonta wylądował na 116,5 metrze i znalazł się na czwartym miejscu w konkursie, ex aequo z Loitzlem. 4,5 metra dalej od Žonty wylądował Adam Małysz. Reprezentant Polski został sklasyfikowany na drugim miejscu ze stratą 4,8 punktu do Höllwartha. Startujący po nim Martin Schmitt uzyskał odległość 128,5 metra i objął prowadzenie w konkursie. Będący na piątym miejscu po pierwszym skoku, Dirk Else uzyskał 115 metrów i znalazł się na ósmej pozycji w rywalizacji na Wielkiej Krokwi. Szesnaście metrów dalej od Else lądował Matti Hautamäki, który został nowym liderem zawodów z przewagą 11,7 punktu nad Schmittem. Trzeci po pierwszej serii Sven Hannawald doleciał do 130. metra, w efekcie czego zajmował drugie miejsce ze stratą 0,4 punktu do liderującego Fina. O dziesięć metrów krótszą odległość uzyskał Martin Koch, który znalazł się na piątej pozycji. Zwycięzca pierwszej serii konkursowej, Andreas Widhölzl skoczył 124,5 metra, co pozwoliło mu na zajęcie trzeciego miejsca w zawodach. Tym samym triumfatorem pierwszego konkursu Pucharu Świata w Zakopanem został Matti Hautamäki. Dla reprezentanta Finlandii było to drugie pucharowe zwycięstwo w karierze, a pierwsze w sezonie. Kolejne miejsca na podium przypadły odpowiednio Svenowi Hannawaldowi i Andreasowi Widhölzlowi[18].

W konkursie wystartowało 51 zawodników z 13 państw[12].

Kwalifikacje do drugiego konkursu indywidualnego (20.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Adam Małysz, triumfator drugiego konkursu w Zakopanem

Seria kwalifikacyjna do drugiego konkursu indywidualnego w Zakopanem rozpoczęła się 20 stycznia o godzinie 12:00[2]. Jej triumfatorem został Christof Duffner. Reprezentant Niemiec uzyskał odległość 131,5 metra i okazał się najlepszym zawodnikiem z grona skoczków rywalizujących o udział w konkursie głównym. Na drugim miejscu sklasyfikowany został Robert Kranjec. Słoweniec wylądował na 128. metrze. Pół metra krótszą odległość uzyskał trzeci zawodnik kwalifikacji, Martin Schmitt. Zawodnicy mający zapewniony udział w konkursie rozpoczynali swoje próby z 9. belki startowej, zaś skoczkowie, którzy walczyli o udział w zawodach – z 10. belki[2].

W kwalifikacjach wystartowało 69 zawodników z 16 państw[2].

Drugi konkurs indywidualny (20.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Martin Koch, szósty i siódmy zawodnik konkursów w Zakopanem

20 stycznia o godzinie 13:48 rozpoczął się drugi konkurs indywidualny na Wielkiej Krokwi[13]. Zawody otworzył Andrzej Galica, który oddał skok na odległość 106 metrów. Polak prowadził do skoku Grzegorza Śliwki, który uzyskał identyczną odległość co Galica, ale otrzymał wyższe noty za styl. Śliwkę na prowadzeniu zmienił Marcin Bachleda, który uzyskał odległość 114,5 metra. Rezultat reprezentanta Polski poprawił o półtora metra Igor Medved, który został liderem zawodów. Słoweniec był na prowadzeniu do skoku Tomasza Pochwały, który wylądował na 119,5 metrze. Taką samą odległość, ale z wyższymi ocenami za styl, uzyskał Wolfgang Loitzl i dzięki temu wyprzedził reprezentanta Polski. Austriak utracił prowadzenie na rzecz Andersa Bardala, który o pół metra przekroczył punkt konstrukcyjny Wielkiej Krokwi. Metr dalej od Norwega poszybował Tami Kiuru. Fin wyprzedził Bardala o 0,8 punktu. Na 124 metrze lądował Stefan Horngacher. Reprezentant Austrii otrzymał jednak niższe noty za styl, w efekcie których wyprzedzał Kiuru jednym punktem. Horngachera nie zdołał wyprzedzić jego rodak, Martin Koch (117 m). 2,5 metrów bliżej od lidera, ale w lepszym stylu, lądował Andreas Goldberger, który objął prowadzenie w zawodach. Skaczący po Austriaku Risto Jussilainen oddał skok na 117,5 metra, dzięki czemu zajmował ósmą lokatę. Skaczący po Finie, Stephan Hocke wylądował na 117. metrze i znalazł się na trzynastej pozycji. Goldbergera wyprzedził kolejny zawodnik – Martin Schmitt, który uzyskał odległość 123 metrów i pokonał Austriaka różnicą 2,2 punktu. Reprezentanta Niemiec pokonał następnie Andreas Widhölzl, który uzyskał 125,5 metra. Trzy metry bliżej lądował Martin Höllwarth. Zwycięzca sobotnich zawodów, Matti Hautamäki, oddał skok na odległość 128,5 metra i objął prowadzenie z przewagą 4,4 punktu nad Widhölzlem. Półtora metra dalej od Fina poszybował Sven Hannawald, który objął prowadzenie w konkursie. Ostatni zawodnik pierwszej serii konkursowej, lider Pucharu Świata Adam Małysz uzyskał w swojej próbie najdłuższą odległość serii - 131,5 metra - i został liderem zawodów z przewagą 1,3 punktu nad Svenem Hannawaldem. Trzecią lokatę zajmował Matti Hautamäki[19].

Drugą serię rozpoczął zajmujący 30. lokatę po pierwszej serii Christof Duffner. Niemiec uzyskał 108 metrów, co nie pozwoliło mu na długie prowadzenie w konkursie, ponieważ startujący bezpośrednio po nim Peter Žonta uzyskał odległość 114,5 metra. Słoweniec prowadził do momentu startu 27. zawodnika po pierwszej serii, Blaža Vrhovnika, który uzyskał 115 metrów. Reprezentant Słowenii liderował do skoku 25. po pierwszej rundzie Roberta Matei. Reprezentant Polski lądował na 115,5 metrze i okazał się lepszy od Vrhovnika o 1,8 punktu. Będący po pierwszej serii na 19. miejscu, Martin Koch uzyskał w drugiej próbie odległość 129,5 metra i o 31,3 punktu wyprzedził liderującego Mateję. Dziesiąty zawodnik pierwszej rundy, Anders Bardal, uzyskał odległość 106,5 metra i znalazł się na 14. pozycji ze stratą 36,1 punktu do Kocha. Skaczący po nim Tami Kiuru wylądował na 111,5 metrze i spadł na dziewiąta lokatę. Odległość 121 metrów uzyskał Stefan Horngacher, który przegrał z prowadzącym Austriakiem różnicą 6,7 punktu. Siódmy skoczek pierwszej serii, Andreas Goldberger wylądował na 114,5 metrze i został sklasyfikowany na 7. pozycji. 9,5 metra dalej skoczył Martin Schmitt, który objął prowadzenie w konkursie z przewagą 3,4 punktu nad Kochem. Piąty na półmetku rywalizacji w Zakopanem, Martin Höllwarth w drugiej serii lądował na 122,5 metrze i zajął drugą pozycję, za Schmittem a przed Kochem. Na 121,5 metrze lądował Andreas Widhölzl, który został nowym liderem zawodów. Następnie na belce startowej zasiadł Matti Hautamäki. Reprezentant Finlandii lądował pół metra dalej od poprzedzającego go Austriaka, w wyniku czego objął prowadzenie z przewagą 6,8 punktu nad Widhölzlem. Drugi zawodnik po pierwszej serii, Sven Hannawald uzyskał 125 metrów i o 9,6 punktu wyprzedził liderującego reprezentanta Finlandii. Na starcie pozostał ostatni ze skoczków, Adam Małysz. Polak oddał skok na odległość 123,5 metra i dzięki wyższym notom za styl został zwycięzcą zawodów z przewagą 0,6 punktu nad Hannawaldem. Reprezentant Polski odniósł dwudzieste pierwsze pucharowe zwycięstwo w karierze, siódme w sezonie i pierwsze w swoim kraju. Tuż za Małyszem sklasyfikowani zostali Sven Hannawald i Matti Hautamäki[20]. Podczas zawodów był obecny prezydent RP Aleksander Kwaśniewski z żoną Jolantą.

W konkursie wystartowało 50 zawodników z 11 państw[13].

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Podczas zawodów znaczna część kibiców, posiadających prawdziwe bilety na konkursy, nie została wpuszczona na trybuny. Pod skocznią pojawiły się natomiast osoby z fałszywymi wejściówkami. Organizatorzy nie potrafili zapanować nad tłumem zainteresowanych zawodami widzów. W efekcie każdego dnia zawodów pod Wielką Krokwią znajdowało się 80 tysięcy kibiców (zamiast zaplanowanych 40 tysięcy)[15]. Organizatorzy przeprosili poszkodowanych kibiców, oferując im darmowe wejściówki na zawody mistrzostw Polski i Pucharu Kontynentalnego[21].

Kontrowersje wzbudziła też postawa części kibiców zgromadzonych pod skocznią. Widzowie wyraźnie akcentowali swoją niechęć do Svena Hannawalda, wykonując gwizdy i buczenia podczas każdej jego konkursowej próby, a także kiedy reprezentant Niemiec stawał na podium zawodów. Zachowanie kibiców zostało skrytykowane w polskich i niemieckich mediach[22]. Sam zawodnik nazwał konkursy rozegrane w Zakopanem piekłem[23].

Klasyfikacja Pucharu Świata po konkursach w Zakopanem[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata po konkursach w Zakopanem nastąpiło kilka zmian wśród czołowych zawodników. Z siódmej na szóstą pozycję awansował Martin Schmitt, który wyprzedził Stephana Hocke. Z dziewiątej na dziesiątą lokatę spadł Andreas Goldberger, zostając wyprzedzonym przez Risto Jussilainena. Na jedenaste miejsce awansował Martin Koch. Sklasyfikowany na tej pozycji przed konkursami w Polsce, Kazuyoshi Funaki spadł na 12. miejsce. Swoimi pozycjami w klasyfikacji zamienili się także 13. i 14. zawodnik Pucharu Świata przed zawodami w Zakopanem – Roberto Cecon i Stefan Horngacher. W czołowej piętnastce klasyfikacji generalnej Pucharu Świata nastąpiła jedna tylko zmiana personalna: piętnastego, przed konkursami na Wielkiej Krokwi, Alana Alborna zastąpił na tej pozycji Veli-Matti Lindström[24].

W klasyfikacji generalnej Pucharu Narodów nie nastąpiły zmiany na czołowych lokatach. Na pierwszych trzech pozycjach pozostały reprezentacje Niemiec, Austrii i Finlandii[24].

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy konkurs indywidualny (19.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna Strata[12]
Finlandia Matti Hautamäki 123,5 m
122,8 pkt 		131,0 m
136,8 pkt 		18,5 • 19,0 • 18,0 • 19,0 • 19,0
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,5 		259,6 pkt -
Niemcy Sven Hannawald 124,0 m
123,2 pkt 		130,0 m
136,0 pkt 		18,5 • 18,5 • 18,5 • 19,0 • 19,0
19,5 • 19,0 • 19,5 • 19,5 • 19,0 		259,2 pkt 0,4 pkt
Austria Andreas Widhölzl 124,0 m
124,2 pkt 		124,5 m
125,6 pkt 		19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,5 • 19,5 		249,8 pkt 9,8 pkt

Drugi konkurs indywidualny (20.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna Strata[13]
Polska Adam Małysz 131,0 m
137,3 pkt 		123,5 m
124,8 pkt 		19,0 • 19,0 • 19,5 • 19,5 • 19,0
19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5 		262,1 pkt -
Niemcy Sven Hannawald 130,0 m
136,0 pkt 		125,0 m
125,5 pkt 		19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,5 • 19,5
19,5 • 19,0 • 18,5 • 19,0 • 18,5 		261,5 pkt 0,6 pkt
Finlandia Matti Hautamäki 128,5 m
131,3 pkt 		122,0 m
120,6 pkt 		19,0 • 19,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 		251,9 pkt 10,2 pkt

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje do pierwszego konkursu indywidualnego (18.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Skoczek Kraj Skok Belka Wynik punktowy Kwalifikacja[1]
1. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 129,5 14 128,1 Q
2. Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 125,5 13 126,9 pq
3. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 126,0 14 125,8 Q
4. Bystøl, LarsLars Bystøl Norwegia 126,0 14 125,3 Q
5. Kaiser, StefanStefan Kaiser Austria 126,0 14 124,3 Q
6. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 124,5 14 122,1 Q
7. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 126,0 13 121,8 pq
7. Höllwarth, MartinMartin Höllwarth Austria 123,5 13 121,8 pq
9. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 123,5 14 120,8 Q
10. Medved, IgorIgor Medved Słowenia 124,0 14 120,7 Q
11. Koch, MartinMartin Koch Austria 123,5 14 120,3 pq
11. Kiuru, TamiTami Kiuru Finlandia 123,5 14 120,3 Q
13. Späth, GeorgGeorg Späth Niemcy 124,5 14 119,6 Q
14. Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström Finlandia 123,0 14 119,4 Q
15. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 122,5 14 119,0 pq
16. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 122,0 14 118,6 Q
17. Duffner, ChristofChristof Duffner Niemcy 123,5 14 118,3 Q
18. Pochwała, TomaszTomasz Pochwała Polska 122,5 14 118,0 Q
19. Peterka, PrimožPrimož Peterka Słowenia 123,0 14 117,9 Q
20. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 122,5 14 117,0 pq
21. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 121,5 14 116,7 Q
22. Nieminen, ToniToni Nieminen Finlandia 122,5 14 116,5 Q
23. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 121,0 14 116,3 pq
24. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 120,5 14 115,9 Q
25. Janda, JakubJakub Janda Czechy 119,5 14 115,1 Q
26. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 123,0 14 114,9 pq
27. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 121,0 14 114,8 Q
28. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 122,0 14 114,6 Q
29. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 121,0 14 114,3 pq
30. Else, DirkDirk Else Niemcy 122,0 14 113,6 Q
31. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 119,5 14 113,1 Q
32. Łyskawiec, AndrejAndrej Łyskawiec Białoruś 119,0 14 112,2 Q
33. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 119,5 14 112,1 Q
34. Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 120,0 13 110,0 pq
35. Tajner, TomisławTomisław Tajner Polska 117,5 14 109,5 Q
35. Solem, MortenMorten Solem Norwegia 117,5 14 109,5 Q
37. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 117,5 14 108,5 Q
38. Bachleda, MarcinMarcin Bachleda Polska 117,0 14 108,1 Q
39. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 116,5 13 105,7 pq
40. Mesík, MartinMartin Mesík Słowacja 117,5 14 105,0 Q
41. Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem Norwegia 115,0 14 104,5 Q
42. Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka Polska 115,5 14 103,9 Q
43. Skupień, WojciechWojciech Skupień Polska 115,0 14 103,0 Q
44. Kruczek, ŁukaszŁukasz Kruczek Polska 114,5 14 102,6 Q
45. Steinauer, MarcoMarco Steinauer Szwajcaria 114,0 14 101,7 Q
46. Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs Szwecja 113,5 14 98,3 Q
47. Matura, JanJan Matura Czechy 112,0 14 98,1 Q
48. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 111,5 14 96,2 Q
48. Jüris, JaanJaan Jüris Estonia 111,5 14 96,2 Q
48. Żuczichin, DmitrijDmitrij Żuczichin Rosja 111,5 14 96,2 Q
51. Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen Norwegia 112,5 14 95,5 nq
52. Kruczek, PawełPaweł Kruczek Polska 111,5 14 95,2 nq
53. Doležal, MichalMichal Doležal Czechy 108,0 14 88,9 nq
54. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 107,0 14 85,1 nq
55. Zelenčík, JánJán Zelenčík Słowacja 107,5 14 85,0 nq
56. Długopolski, KrystianKrystian Długopolski Polska 105,5 14 84,9 nq
56. Tajner, WojciechWojciech Tajner Polska 105,5 14 84,9 nq
58. Galica, AndrzejAndrzej Galica Polska 106,0 14 84,8 nq
59. Oršula, DušanDušan Oršula Słowacja 105,0 14 83,0 nq
60. Żarkow, GeorgiGeorgi Żarkow Bułgaria 104,5 14 81,6 nq
61. Kozłow, IwanIwan Kozłow Ukraina 103,5 14 81,3 nq
62. Kożewnikow, SiergiejSiergiej Kożewnikow Rosja 104,5 14 80,6 nq
63. Maciusiak, MaciejMaciej Maciusiak Polska 103,0 14 80,4 nq
64. Radelj, JureJure Radelj Słowenia 100,0 14 72,5 nq
65. Swietłow, AleksandrAleksandr Swietłow Białoruś 97,5 14 66,5 nq
66. Uram, MatejMatej Uram Słowacja 97,0 14 64,6 nq
67. Sobczyk, GrzegorzGrzegorz Sobczyk Polska 96,0 14 63,8 nq
68. Bachleda, DanielDaniel Bachleda Polska 95,5 14 63,4 nq
69. Hein, JoukoJouko Hein Estonia 88,0 14 44,9 nq
– Hannawald, SvenSven Hannawald Niemcy 0,0 – DNS pq
– Hautamäki, JussiJussi Hautamäki Finlandia 0,0 – DNS nq
– Kantee, VilleVille Kantee Finlandia 0,0 – DNS nq

Legenda:

pq – zawodnik ma zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej „15” klasyfikacji Pucharu Świata
Q – zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq – zawodnik odpadł w kwalifikacjach
DNS – zawodnik nie wystartował

Pierwszy konkurs indywidualny (19.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty[12]
1. Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 123,5 131,0 259,6
2. Hannawald, SvenSven Hannawald Niemcy 124,0 130,0 259,2
3. Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 124,0 124,5 249,8
4. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 122,0 128,5 247,9
5. Höllwarth, MartinMartin Höllwarth Austria 120,5 124,5 241,5
6. Koch, MartinMartin Koch Austria 125,0 120,0 237,0
7. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 120,5 121,0 236,7
8. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 119,5 121,5 229,8
9. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 118,5 120,0 226,8
10. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 121,5 116,5 225,4
10. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 121,5 116,5 225,4
12. Else, DirkDirk Else Niemcy 125,0 115,0 225,0
13. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 114,0 123,0 221,1
14. Nieminen, ToniToni Nieminen Finlandia 118,5 117,0 219,4
15. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 117,5 118,0 218,4
15. Peterka, PrimožPrimož Peterka Słowenia 117,5 118,0 218,4
17. Pochwała, TomaszTomasz Pochwała Polska 116,0 118,0 217,2
18. Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström Finlandia 112,0 121,0 214,9
19. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 112,5 123,5 208,8
20. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 120,5 112,5 207,9
21. Späth, GeorgGeorg Späth Niemcy 113,5 116,0 206,6
21. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 110,5 119,0 206,6
23. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 112,0 116,5 204,3
24. Bystøl, LarsLars Bystøl Norwegia 116,0 111,5 204,3
25. Duffner, ChristofChristof Duffner Niemcy 112,0 119,5 203,2
26. Kruczek, ŁukaszŁukasz Kruczek Polska 110,0 116,5 202,2
27. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 110,5 114,5 199,5
28. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 113,0 111,0 197,2
29. Kaiser, StefanStefan Kaiser Austria 110,5 106,0 178,7
30. Medved, IgorIgor Medved Słowenia 110,0 105,5 176,4
31. Solem, MortenMorten Solem Norwegia 108,0 - 89,4
32. Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs Szwecja 108,0 - 88,4
33. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 106,0 - 87,3
34. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 108,0 - 86,4
35. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 106,5 - 86,2
36. Mesík, MartinMartin Mesík Słowacja 105,0 - 83,5
37. Kiuru, TamiTami Kiuru Finlandia 105,5 - 83,4
38. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 105,5 - 82,9
39. Matura, JanJan Matura Czechy 103,5 - 80,8
40. Skupień, WojciechWojciech Skupień Polska 103,5 - 80,3
41. Tajner, TomisławTomisław Tajner Polska 102,0 - 78,1
42. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 101,5 - 77,2
43. Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem Norwegia 100,5 - 74,4
44. Jüris, JaanJaan Jüris Estonia 100,0 - 73,0
45. Żuczichin, DmitrijDmitrij Żuczichin Rosja 99,5 - 72,6
46. Bachleda, MarcinMarcin Bachleda Polska 99,5 - 72,1
47. Łyskawiec, AndrejAndrej Łyskawiec Białoruś 98,0 - 68,9
48. Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka Polska 97,5 - 68,0
49. Janda, JakubJakub Janda Czechy 93,0 - 60,4
50. Steinauer, MarcoMarco Steinauer Szwajcaria 89,5 - 53,1
51. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 88,5 - 47,3

Kwalifikacje do drugiego konkursu indywidualnego (20.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Skoczek Kraj Skok Belka Wynik punktowy Kwalifikacja[2]
1. Duffner, ChristofChristof Duffner Niemcy 131,5 10 130,7 Q
2. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 128,0 10 129,4 Q
3. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 127,5 9 128,5 pq
4. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 126,5 10 126,2 Q
5. Höllwarth, MartinMartin Höllwarth Austria 128,0 9 125,4 pq
6. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 125,0 10 120,5 Q
7. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 125,5 10 118,9 Q
8. Pochwała, TomaszTomasz Pochwała Polska 122,5 10 118,5 Q
9. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 121,0 10 117,3 Q
10. Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 121,5 9 116,7 pq
11. Nieminen, ToniToni Nieminen Finlandia 123,0 10 115,4 Q
12. Janda, JakubJakub Janda Czechy 119,5 10 115,1 Q
13. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 119,0 10 112,2 Q
14. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 117,5 10 110,5 Q
15. Koch, MartinMartin Koch Austria 119,0 9 109,7 pq
16. Kaiser, StefanStefan Kaiser Austria 118,0 10 109,4 Q
17. Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 119,5 9 108,6 pq
18. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 117,0 10 106,6 Q
19. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 116,0 10 105,8 Q
20. Kiuru, TamiTami Kiuru Finlandia 116,5 10 105,7 Q
21. Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen Norwegia 117,0 10 105,6 Q
22. Hannawald, SvenSven Hannawald Niemcy 117,5 9 105,0 pq
23. Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström Finlandia 116,5 9 102,7 pq
24. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 113,5 10 102,3 Q
25. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 114,0 10 102,2 Q
26. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 113,0 10 101,9 Q
27. Bachleda, MarcinMarcin Bachleda Polska 113,0 10 100,4 Q
28. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 113,0 9 99,9 pq
28. Kruczek, PawełPaweł Kruczek Polska 113,0 10 99,9 Q
30. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 114,0 9 99,2 pq
31. Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs Szwecja 114,0 10 97,7 Q
32. Kruczek, ŁukaszŁukasz Kruczek Polska 112,0 10 97,1 Q
33. Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka Polska 111,0 10 96,8 Q
34. Peterka, PrimožPrimož Peterka Słowenia 111,5 10 96,2 Q
35. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 112,5 9 95,0 pq
36. Medved, IgorIgor Medved Słowenia 111,0 10 94,8 Q
37. Bystøl, LarsLars Bystøl Norwegia 110,0 10 94,5 Q
38. Długopolski, KrystianKrystian Długopolski Polska 109,0 10 93,2 Q
39. Doležal, MichalMichal Doležal Czechy 108,0 10 90,4 Q
40. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 109,5 9 90,1 pq
41. Galica, AndrzejAndrzej Galica Polska 110,0 10 89,5 Q
42. Żuczichin, DmitrijDmitrij Żuczichin Rosja 107,0 10 87,6 Q
43. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 106,0 10 87,3 Q
44. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 109,0 9 86,7 pq
44. Späth, GeorgGeorg Späth Niemcy 106,5 10 86,7 Q
46. Tajner, TomisławTomisław Tajner Polska 105,5 10 85,4 Q
47. Else, DirkDirk Else Niemcy 105,5 10 84,9 Q
47. Lie, HåvardHåvard Lie Norwegia 105,5 10 84,9 Q
49. Skupień, WojciechWojciech Skupień Polska 109,0 10 84,7 Q
50. Kożewnikow, SiergiejSiergiej Kożewnikow Rosja 104,5 10 81,1 nq
51. Uram, MatejMatej Uram Słowacja 100,0 10 75,0 nq
52. Matura, JanJan Matura Czechy 99,5 10 72,6 nq
53. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 100,5 10 72,4 nq
54. Steinauer, MarcoMarco Steinauer Szwajcaria 98,5 10 72,3 nq
55. Oršula, DušanDušan Oršula Słowacja 99,0 10 70,7 nq
56. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 100,0 9 70,0 pq
57. Łyskawiec, AndrejAndrej Łyskawiec Białoruś 97,0 10 68,1 nq
58. Mesík, MartinMartin Mesík Słowacja 96,5 10 66,7 nq
59. Jüris, JaanJaan Jüris Estonia 97,0 10 65,1 nq
60. Tajner, WojciechWojciech Tajner Polska 96,5 10 62,7 nq
61. Radelj, JureJure Radelj Słowenia 94,0 10 58,7 nq
62. Solem, MortenMorten Solem Norwegia 92,0 10 58,6 nq
63. Maciusiak, MaciejMaciej Maciusiak Polska 93,0 10 58,4 nq
64. Bachleda, DanielDaniel Bachleda Polska 90,5 10 54,4 nq
65. Zelenčík, JánJán Zelenčík Słowacja 91,5 10 52,2 nq
66. Sobczyk, GrzegorzGrzegorz Sobczyk Polska 89,0 10 51,7 nq
67. Kozłow, IwanIwan Kozłow Ukraina 88,0 10 50,4 nq
68. Żarkow, GeorgiGeorgi Żarkow Bułgaria 86,5 10 46,2 nq
69. Hein, JoukoJouko Hein Estonia 58,0 10 0,0 nq

Legenda:

pq – zawodnik ma zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej „15” klasyfikacji Pucharu Świata
Q – zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq – zawodnik odpadł w kwalifikacjach

Drugi konkurs indywidualny (20.01.2002)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty[13]
1. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 131,0 123,5 262,1
2. Hannawald, SvenSven Hannawald Niemcy 130,0 125,0 261,5
3. Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 128,5 122,0 251,9
4. Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 125,5 121,5 245,1
5. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 123,0 124,0 243,6
6. Höllwarth, MartinMartin Höllwarth Austria 122,5 122,5 241,5
7. Koch, MartinMartin Koch Austria 117,0 129,5 240,2
8. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 119,5 122,5 235,1
9. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 124,0 121,0 233,5
10. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 117,5 125,0 232,5
11. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 117,5 123,5 229,8
12. Peterka, PrimožPrimož Peterka Słowenia 118,0 121,0 225,2
13. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 121,5 114,5 222,8
14. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 118,5 118,0 222,7
15. Pochwała, TomaszTomasz Pochwała Polska 119,5 117,0 222,2
16. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 120,5 115,0 218,4
17. Kiuru, TamiTami Kiuru Finlandia 121,5 111,5 213,9
18. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 117,0 115,5 212,5
19. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 115,0 115,5 208,9
20. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 117,0 113,5 206,9
21. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 114,5 115,0 206,1
22. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 116,0 112,0 204,9
23. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 120,5 106,5 204,1
24. Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström Finlandia 115,0 112,5 204,0
25. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 113,5 114,5 203,9
26. Medved, IgorIgor Medved Słowenia 116,0 111,0 201,6
27. Bystøl, LarsLars Bystøl Norwegia 113,0 112,0 201,0
28. Bachleda, MarcinMarcin Bachleda Polska 114,5 111,0 196,4
29. Duffner, ChristofChristof Duffner Niemcy 113,5 108,0 189,7
30. Else, DirkDirk Else Niemcy 115,5 91,0 155,2
31. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 113,0 – 99,9
32. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 112,5 – 99,0
33. Skupień, WojciechWojciech Skupień Polska 109,5 – 93,6
34. Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs Szwecja 110,0 – 93,5
35. Tajner, TomisławTomisław Tajner Polska 109,0 – 92,2
36. Lie, HåvardHåvard Lie Norwegia 109,5 – 92,1
37. Żuczichin, DmitrijDmitrij Żuczichin Rosja 107,5 – 90,0
38. Späth, GeorgGeorg Späth Niemcy 108,0 – 89,4
39. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 107,5 – 89,0
40. Janda, JakubJakub Janda Czechy 106,0 – 88,8
41. Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka Polska 106,0 – 86,8
42. Galica, AndrzejAndrzej Galica Polska 106,0 – 85,8
43. Nieminen, ToniToni Nieminen Finlandia 105,5 – 84,9
44. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 104,5 – 84,6
45. Doležal, MichalMichal Doležal Czechy 102,5 – 79,0
46. Kaiser, StefanStefan Kaiser Austria 99,5 – 73,6
47. Długopolski, KrystianKrystian Długopolski Polska 97,0 – 68,6
48. Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen Norwegia 94,0 – 61,2
49. Kruczek, ŁukaszŁukasz Kruczek Polska 94,5 – 59,1
50. Kruczek, PawełPaweł Kruczek Polska 91,5 – 50,7

Składy reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Poniżej znajduje się zestawienie składów wszystkich reprezentacji, które uczestniczyły w konkursach Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem w 2002 roku. Z pierwszej piętnastki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na starcie zabrakło Alana Alborna, Simona Ammanna i Kazuyoshiego Funakiego, zajmujących przed zawodami w Polsce odpowiednio piętnastą, ósmą i jedenastą pozycję[4].

Z uwagi na fakt, iż Polska była gospodarzem zawodów, miała ona prawo do wystawienia w kwalifikacjach dodatkowej liczby dziesięciu zawodników z tzw. kwoty krajowej, przysługującej na dwa konkursy organizowane u siebie. Tym samym do kwalifikacji do każdego z dwóch konkursów na Wielkiej Krokwi przystąpiło 15 reprezentantów Polski[1][2].

Zawodnik
Data urodzenia
Pozycja
w PŚ[4]
Miejsca w PŚ Zakopane 1999
Miejsca w PŚ Zakopane 2002
Źródło
I konkurs (18.12.1999)[25][26]
II konkurs (19.12.1999)[27][28]
I konkurs (19.01.2002)
II konkurs (20.01.2002)
Austria Austria (7)
Andreas Goldberger 29 listopada 1972
9
6
7
51
40
[29]
Stefan Horngacher 20 września 1969
14
14
17
35
9
[30]
Martin Höllwarth 13 kwietnia 1974
4
q
33
5
6
[31]
Stefan Kaiser 15 lutego 1983
–
–
29
46
[32]
Martin Koch 22 stycznia 1982
12
q
19
6
7
[33]
Wolfgang Loitzl 13 stycznia 1980
44
21
13
10
8
[34]
Andreas Widhölzl 14 października 1976
5
4
3
3
4
[35]
Białoruś Białoruś (2)
Andrej Łyskawiec 7 października 1974
–
–
47
q
[36]
Aleksandr Swietłow 8 kwietnia 1984
–
–
q
–
[37]
Bułgaria Bułgaria (1)
Georgi Żarkow 10 maja 1976
–
–
q
q
[38]
Czechy Czechy (4)
Michal Doležal 11 marca 1978
47
7
34
q
45
[39]
Jakub Janda 27 kwietnia 1978
20
30
31
49
40
[40]
Jan Matura 29 stycznia 1980
–
–
39
q
[41]
Jaroslav Sakala 14 lipca 1969
–
34
40
33
44
[42]
Estonia Estonia (2)
Jouko Hein 23 lutego 1980
–
–
q
q
[43]
Jaan Jüris 23 czerwca 1977
–
–
44
q
[44]
Finlandia Finlandia (8)
Janne Ahonen 11 maja 1977
22
2
2
34
14
[45]
Jussi Hautamäki 20 kwietnia 1979
22
17
10
DNSq
–
[46]
Matti Hautamäki 14 lipca 1981
3
DNSq
–
1
3
[47]
Risto Jussilainen 10 czerwca 1975
10
5
8
13
11
[48]
Ville Kantee 8 grudnia 1978
50
9
6
DNSq
–
[49]
Tami Kiuru 13 września 1976
31
–
37
17
[50]
Veli-Matti Lindström 15 listopada 1983
16
–
18
24
[51]
Toni Nieminen 31 maja 1975
25
–
14
43
[52]
Niemcy Niemcy (8)
Christof Duffner 16 grudnia 1971
21
–
25
29
[53]
Dirk Else 27 sierpnia 1977
45
–
12
30
[54]
Sven Hannawald 9 listopada 1974
2
–
2
2
[55]
Alexander Herr 4 października 1978
36
27
23
28
16
[56]
Stephan Hocke 20 października 1983
6
–
19
18
[57]
Martin Schmitt 29 stycznia 1978
7
1
1
4
5
[58]
Georg Späth 24 lutego 1981
28
–
21
38
[59]
Michael Uhrmann 16 września 1978
32
37
46
15
39
[60]
Norwegia Norwegia (7)
Anders Bardal 24 sierpnia 1982
41
–
20
23
[61]
Lars Bystøl 4 grudnia 1978
–
–
24
27
[62]
Olav Magne Dønnem 21 listopada 1980
–
42
q
43
–
[63]
Håvard Lie 21 maja 1975
–
–
–
36
[64]
Tommy Ingebrigtsen 8 sierpnia 1977
38
10
21
q
48
[65]
Roar Ljøkelsøy 31 maja 1976
34
28
36
38
22
[66]
Morten Solem 5 sierpnia 1980
–
–
31
q
[67]
Polska Polska (15)
Daniel Bachleda 1 stycznia 1981
–
–
q
q
[68]
Marcin Bachleda 4 września 1982
–
q
q
46
28
[69]
Krystian Długopolski 3 sierpnia 1980
–
q
q
q
47
[70]
Andrzej Galica 6 czerwca 1980
–
–
q
42
[71]
Łukasz Kruczek 1 listopada 1975
–
q
44
26
49
[72]
Paweł Kruczek 1 stycznia 1983
–
q
q
q
50
[73]
Maciej Maciusiak 28 marca 1982
–
q
q
q
q
[74]
Adam Małysz 3 grudnia 1977
1
13
38
7
1
[75]
Robert Mateja 5 października 1974
51
40
49
9
19
[76]
Tomasz Pochwała 7 maja 1983
54
q
q
17
15
[77]
Wojciech Skupień 9 marca 1976
62
46
q
40
33
[78]
Grzegorz Sobczyk 10 lutego 1981
–
q
–
q
q
[79]
Grzegorz Śliwka 19 kwietnia 1982
–
q
q
48
41
[80]
Tomisław Tajner 14 maja 1983
56
q
q
41
35
[81]
Wojciech Tajner 24 czerwca 1980
–
–
q
q
q
[82]
Rosja Rosja (2)
Siergiej Kożewnikow 1 lutego 1982
–
–
q
q
[83]
Dmitrij Żuczichin 28 listopada 1980
–
–
45
37
[84]
Słowacja Słowacja (4)
Martin Mesík 17 października 1979
–
q
q
36
q
[85]
Dušan Oršula 23 sierpnia 1979
–
–
q
q
q
[86]
Matej Uram 30 maja 1983
–
–
q
q
[87]
Ján Zelenčík 17 października 1979
–
q
q
q
q
[88]
Słowenia Słowenia (7)
Damjan Fras 21 lutego 1973
30
49
26
21
20
[89]
Robert Kranjec 16 lipca 1981
26
–
8
10
[90]
Igor Medved 9 marca 1981
51
–
30
26
[91]
Primož Peterka 28 lutego 1979
33
DNSq
DNSq
15
12
[92]
Jure Radelj 26 listopada 1977
–
–
q
q
[93]
Blaž Vrhovnik 8 maja 1981
–
24
17
23
21
[94]
Peter Žonta 9 stycznia 1979
17
18
16
10
25
[95]
Szwajcaria Szwajcaria (2)
Sylvain Freiholz 23 listopada 1974
57
26
35
42
32
[96]
Marco Steinauer 13 kwietnia 1976
–
48
50
50
q
[97]
Szwecja Szwecja (1)
Kristoffer Jåfs 30 lipca 1980
51
–
32
34
[98]
Ukraina Ukraina (2)
Wołodymyr Boszczuk 3 sierpnia 1982
–
q
q
q
q
[99]
Iwan Kozłow 6 maja 1978
–
q
q
q
q
[100]
Włochy Włochy (1)
Roberto Cecon 28 grudnia 1971
12
36
28
27
31
[101]

Legenda:

q – zawodnik nie zakwalifikował się do konkursu głównego;
- – zawodnik nie został zgłoszony do kwalifikacji.
DNSq – zawodnik został zgłoszony do kwalifikacji, ale nie wystartował w nich.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W tym 68 zawodników zgłoszonych do obu konkursów indywidualnych oraz pięciu zgłoszonych tylko do jednego konkursu indywidualnego.
  2. ↑ Wiek zawodnika w dniu rozpoczęcia zawodów, tj. 18 stycznia 2002.
  3. ↑ Godziny podane zgodnie z czasem lokalnym.
  4. ↑ W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem konkursów Pucharu Świata.
  5. ↑ Rezultat uzyskany podczas Pucharu Kontynentalnego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i „ruhrgas” FIS World Cup Ski-Jumping - 15th World Cup Competition - Ski-Jumping Individual K120 - Results Qualification. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h „ruhrgas” FIS World Cup Ski-Jumping - 16th World Cup Competition - Ski-Jumping Individual K120 - Results Qualification. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  3. ↑ a b Skoki Narciarskie – Puchar Świata 2001/2002. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  4. ↑ a b c d Skoki Narciarskie – Puchar Świata 2001/2002: Klasyfikacja po konkursie: 13.01.2001, Willingen K-120. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  5. ↑ a b c Skoki Narciarskie – Turniej Czterech Skoczni 2001/2002. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  6. ↑ Tadeusz Mieczyński: Przed Turniejem Czterech Skoczni. Skijumping.pl, 27 grudnia 2001. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  7. ↑ Skoki Narciarskie – Willingen, Puchar Świata 2001/2002: 12.01.2002 - Willingen (Niemcy) K-120. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  8. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 2001/2002: 13.01.2002 - Willingen(Niemcy) K-120. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  9. ↑ a b Wielka Krokiew, Zakopane. Skisprungschanzen-Archiv. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  10. ↑ a b c d e Paweł Stawowczyk: Bilety na PŚ w Zakopanem. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  11. ↑ Adrian Dworakowski: Historia Pucharu Świata w Zakopanem. Skijumping.pl. [dostęp 2019-09-21].
  12. ↑ a b c d e f „ruhrgas” FIS World Cup Ski-Jumping - 15th World Cup Competition - Ski-Jumping Individual K120 - Official results. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f „ruhrgas” FIS World Cup Ski-Jumping - 16th World Cup Competition - Ski-Jumping Individual K120 - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  14. ↑ a b Marek Serafin, Pojedynek Adama ze Svenem, „Przegląd Sportowy”, nr 16/2002, 19 stycznia 2002.
  15. ↑ a b Marek Serafin, Przerwana passa, „Przegląd Sportowy”, nr 17/2002, 21 stycznia 2002.
  16. ↑ Marek Serafin, Adam redivivus!, „Przegląd Sportowy”, nr 17/2002, 21 stycznia 2002.
  17. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 2001/2002: 19.01.2002 - Zakopane (Polska) K-116: wyniki po I serii. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  18. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 2001/2002: 19.01.2002 - Zakopane (Polska) K-116. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.)..
  19. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 2001/2002: 20.01.2002 - Zakopane (Polska) K-116: wyniki po I serii. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  20. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 2001/2002: 20.01.2002 - Zakopane (Polska) K-116. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  21. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Organizatorzy przepraszają. Skijumping.pl, 21 stycznia 2002. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  22. ↑ Skoki Narciarskie: Po zawodach w Zakopanem.... Skijumping.pl, 21 stycznia 2002. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  23. ↑ Skoki Narciarskie: Publiczność kontra Hannawald?. Skijumping.pl, 20 stycznia 2002. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  24. ↑ a b c Skoki Narciarskie – Puchar Świata 2001/2002: Klasyfikacja po konkursie: 20.01.2002, Zakopane K-116. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  25. ↑ Zakopane POL 1999.12.18 PS Q World Cup. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  26. ↑ FIS-Ski: World Cup - Men's Large Hill 18.12.1999. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  27. ↑ Zakopane POL 1999.12.19 PS Q World Cup. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2019-09-21]. (pol.).
  28. ↑ FIS-Ski: World Cup – Men's Large Hill 19.12.1999. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  29. ↑ FIS-Ski – GOLDBERGER Andreas - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  30. ↑ FIS-Ski – HORNGACHER Stefan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  31. ↑ FIS-Ski – HOELLWARTH Martin - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  32. ↑ FIS-Ski – KAISER Stefan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  33. ↑ FIS-Ski – KOCH Martin - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  34. ↑ FIS-Ski – LOITZL Wolfgang - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  35. ↑ FIS-Ski – WIDHOELZL Andreas - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  36. ↑ FIS-Ski – LYSKOVEC Andrej - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  37. ↑ FIS-Ski – SVETLOV Aleksandr - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  38. ↑ FIS-Ski – ZHARKOV Georgi - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  39. ↑ FIS-Ski – DOLEZAL Michal - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  40. ↑ FIS-Ski – JANDA Jakub - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  41. ↑ FIS-Ski – MATURA Jan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  42. ↑ FIS-Ski – SAKALA Jaroslav - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  43. ↑ FIS-Ski – HEIN Jouko - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  44. ↑ FIS-Ski – JURIS Jaan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  45. ↑ FIS-Ski – AHONEN Janne - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  46. ↑ FIS-Ski – HAUTAMAEKI Jussi - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  47. ↑ FIS-Ski – HAUTAMAEKI Matti - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  48. ↑ FIS-Ski – JUSSILAINEN Risto - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  49. ↑ FIS-Ski – KANTEE Ville - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  50. ↑ FIS-Ski – KIURU Tami - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  51. ↑ FIS-Ski – LINDSTROEM Veli-Matti - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  52. ↑ FIS-Ski – NIEMINEN Toni - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  53. ↑ FIS-Ski – DUFFNER Christof - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  54. ↑ FIS-Ski – ELSE Dirk - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  55. ↑ FIS-Ski – HANNAWALD Sven - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  56. ↑ FIS-Ski – HERR Alexander - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  57. ↑ FIS-Ski – HOCKE Stephan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  58. ↑ FIS-Ski – SCHMITT Martin - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  59. ↑ FIS-Ski – SPAETH Georg - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  60. ↑ FIS-Ski – UHRMANN Michael - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  61. ↑ FIS-Ski – BARDAL Anders - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  62. ↑ FIS-Ski – BYSTOEL Lars - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  63. ↑ FIS-Ski – DOENNEM Olav Magne - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  64. ↑ FIS-Ski – LIE Haavard - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  65. ↑ FIS-Ski – INGEBRIGTSEN Tommy - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  66. ↑ FIS-Ski – LJOEKELSOEY Roar - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  67. ↑ FIS-Ski – SOLEM Morten - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  68. ↑ FIS-Ski – BACHLEDA Daniel - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  69. ↑ FIS-Ski – BACHLEDA Marcin - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  70. ↑ FIS-Ski – DLUGOPOLSKI Krystian - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  71. ↑ FIS-Ski – GALICA Andrzej - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  72. ↑ FIS-Ski – KRUCZEK Lukasz - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  73. ↑ FIS-Ski – KRUCZEK Pawel - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  74. ↑ FIS-Ski – MACIUSIAK Maciej - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  75. ↑ FIS-Ski – MALYSZ Adam - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  76. ↑ FIS-Ski – MATEJA Robert - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  77. ↑ FIS-Ski – POCHWALA Tomasz - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  78. ↑ FIS-Ski – SKUPIEN Wojciech - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  79. ↑ FIS-Ski – SOBCZYK Grzegorz - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  80. ↑ FIS-Ski – SLIWKA Grzegorz - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  81. ↑ FIS-Ski – TAJNER Tomislaw - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  82. ↑ FIS-Ski – TAJNER Wojciech - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  83. ↑ FIS-Ski – KOZHEVNIKOV Sergej - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  84. ↑ FIS-Ski – ZHUCHICHIN Dimitri - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  85. ↑ FIS-Ski – MESIK Martin - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  86. ↑ FIS-Ski – ORSULA Dusan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  87. ↑ FIS-Ski – URAM Matej - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  88. ↑ FIS-Ski – ZELENCIK Jan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  89. ↑ FIS-Ski – FRAS Damjan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  90. ↑ FIS-Ski – KRANJEC Robert - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  91. ↑ FIS-Ski – MEDVED Igor - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  92. ↑ FIS-Ski – PETERKA Primoz - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  93. ↑ FIS-Ski – RADELJ Jure - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  94. ↑ FIS-Ski – VRHOVNIK Blaz - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  95. ↑ FIS-Ski – ZONTA Peter - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  96. ↑ FIS-Ski – FREIHOLZ Sylvain - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  97. ↑ FIS-Ski – STEINAUER Marco - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  98. ↑ FIS-Ski – JAAFS Kristoffer - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  99. ↑ FIS-Ski – BOSHCHUK Volodymyr - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  100. ↑ FIS-Ski – KOZLOV Ivan - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
  101. ↑ FIS-Ski – CECON Roberto - Biographie. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
Puchar Świata w skokach narciarskich w Polsce
Szczyrk
(Skalite)
Wisła
(Malinka)
Zakopane
(Średnia i Wielka Krokiew)

Flaga Polski

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_skokach_narciarskich_2001/2002_–_Zakopane&oldid=72473424”