Schronisko PTTK Skrzyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko PTTK Skrzyczne
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Pasmo

Beskid Śląski, Karpaty

Wysokość

1250 m n.p.m.

Data otwarcia

1933

Właściciel

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze

Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
Mapa konturowa Beskidu Śląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK Skrzyczne”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK Skrzyczne”
Ziemia49°41′03,8″N 19°01′54,8″E/49,684389 19,031889
Strona internetowa

Schronisko PTTK Skrzycznegórskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, w Beskidzie Śląskim, tuż pod szczytem Skrzycznego, położone na wysokości 1250 m n.p.m.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Około 1930 Rudolf Urbanke zakupił od mieszkańców Lipowej parcelę na szczytowej polanie Skrzycznego i wybudował na niej drewniane schronisko w 1933 roku[1]. Miało ono 30 miejsc noclegowych. Zimą było odwiedzane głównie przez bielskich Niemców, którzy jeździli tu na nartach. Piętrowy budynek nie pasował jednak swą architekturą do otoczenia. W połowie lat 30. XX wieku obiekt spłonął. Po pożarze właściciel przystąpił do budowy nowego, większego schroniska.

W czasie II wojny światowej schronisko zostało zajęte przez wojska niemieckie. Właściciel, będący Niemcem, mógł jednak nadal prowadzić działalność, z czego korzystało wielu narciarzy aż do 1944. Kiedy Urbanke został powołany do armii niemieckiej, obiekt prowadziła jego żona. W zimie 1945 przez kilka tygodni znajdował się on praktycznie na linii frontu.

Budynek przetrwał wojnę, ale został w poważnym stopniu zniszczony, a jego wyposażenie rozkradzione. W 1946 schronisko jako mienie poniemieckie przejął bielski oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, jednak obciążony kosztami odbudowy wielu innych schronisk nie dysponował on funduszami potrzebnymi do jego remontu. Budynek stał opuszczony i zagrożony zupełnym zniszczeniem. Dopiero w 1946 roku[1] obiekt został przejęty przez Oddział Górnośląski PTT, który przeprowadził pierwszy, niezbędny remont. W schronisku powstał bufet turystyczny, jadalnia oraz sala noclegowa. Po remoncie schronisko uroczyście otwarto w czerwcu 1950. Od końca 1950 schronisko znajduje się w gestii Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.

Zakończenie budowy w 1958 kolei krzesełkowej „Skrzyczne” ze Szczyrku, znacznie zwiększyło nasilenie ruchu turystycznego w obiekcie. Dzięki temu również 31 grudnia 1960 do schroniska doprowadzono energię elektryczną. Liczba miejsc noclegowych w następnych latach wahała się w granicach 40–50.

Jesienią 1998 roku przystąpiono do remontu generalnego i modernizacji schroniska. Budynek został pokryty nowym, spadzistym dachem, pod którym uzyskano użytkowe poddasze. Poszerzono parter, od strony wejścia dobudowano zadaszenie, a z boku taras. Zdecydowanie podniesiony został standard wyposażenia pokoi (węzły sanitarne) kosztem zmniejszenia liczby miejsc noclegowych.

Warunki pobytu[edytuj | edytuj kod]

Obecnie schronisko dysponuje 29 miejscami noclegowymi, trzema salami jadalnymi oraz bufetem na tarasie widokowym (tylko w sezonie letnim).

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny zielony Szczyrk Centrum – Skrzyczne – Małe SkrzyczneMalinowska SkałaBarania Góra;
szlak turystyczny niebieski Szczyrk Górny – Hala Jaworzyna – Skrzyczne – Ostre;
szlak turystyczny czerwony BuczkowiceLanckorona – węzeł szlaków szlak turystyczny zielony i szlak turystyczny niebieski pod Skrzycznem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Edward Moskała, Schroniska górskie PTTK w województwie bielskim: Beskid Śląski – Beskid Żywiecki – Rejon Babiej Góry – Beskid Mały, Warszawa: Wyd. PTTK „Kraj”, 1983, s. 57, ISBN 83-00-00548-X, OCLC 749277638 [dostęp 2023-01-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 191–202. ISBN 978-83-925599-3-1.
  • Mirosław J. Barański, Beskid Śląski. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, ISBN 978-83-89188-71-7, OCLC 297532256.
  • Mianowski Tomasz: Schroniska górskie w Karpatach Polskich w latach 1939–1945. Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1987.
  • Moskała Edward: Schroniska górskie PTTK w Karpatach Polskich. Zakład Wydawniczo-Propagandowy PTTK, Warszawa – Kraków 1980.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]