Schron turystyczny na Jawornicy
49°47′54″N 19°20′46″E/49,798333 19,346111| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
830 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
lata 30. XX wieku |
| Właściciel |
Sekcja Narciarska Klubu Sportowego „Beskid” |
Położenie na mapie gminy Andrychów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego  | |
| 49°47′54″N 19°20′46″E/49,798333 19,346111
| |
Schron turystyczny na Jawornicy – nieistniejący górski schron turystyczny w Beskidzie Andrychowskim (wschodniej części Beskidu Małego), na szczycie Jawornicy, na wysokości 830 m n.p.m. Obiekt znajdował się kilkadziesiąt metrów od krzyża na Jawornicy, po prawej stronie współczesnego szlaku żółtego na Potrójną. Należał do Sekcji Narciarskiej Klubu Sportowego „Beskid” w Andrychowie[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obiekt znajdował się w granicach wsi Targanice, w obecnym województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Andrychów[2]. Powstał przed II wojną światową. Na kamiennej podmurówce posadowiono niewielki drewniany stylowy budynek z dwuspadowym dachem pokrytym gontem. Na parterze znajdowała się jedna sala z piecem, stołem i ławami oraz przedsionek, natomiast na poddaszu były miejsca noclegowe[3]. Turyści pobierali klucze do schronu w Andrychowie, biurze „Beskid”, lub w piekarni u Frnciszka Frysia. W czasie II wojny światowej w schronie mieszkali uciekinierzy. potem schron uległ zdewastowaniu[1].
Przed wojną postawiono na Jawornicy, istniejący do dzisiaj ponad 10-metrowy stalowy krzyż. Ufundowany został przez państwa Frysiów na pamiątkę śmierci 4 narciarzy z Klubu Sportowego „Beskid” w Andrychowie (Janiny i Kazimierza Frysiów, Władysława Olejniczaka, Heleny Banachowskiej), którzy zginęli tragicznie na Babiej Górze w nocy z 14 na lutego 1935[3].
W trakcie II wojny światowej schron został zdewastowany, natomiast po wojnie uległ dalszemu, całkowitemu zniszczeniu.
W 2010 z inicjatywy Dominika Toma z Oddziału Zakładowego PTTK przy Andrychowskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Andropol” S.A., za zgodą Andrzeja Frysia, jednego z właścicieli działki, odsłonięto i zabezpieczono fundamenty danego schronu.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 159, ISBN 978-83-62460-50-2.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-13].
- ↑ a b Tomasz Biesik, Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 32–36, ISBN 978-83-925599-3-1.
- ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.