Siergiej Biełow

Siergiej Biełow

Серге́й Алекса́ндрович Бело́в

Biełow w 2012 roku
Rzucający obrońca
Pełne imię i nazwisko	Siergiej Aleksandrowicz Biełow
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1944 Naszczokowo, ZSRR
Data i miejsce śmierci	3 października 2013 Perm, Rosja
Wzrost	190 cm
Masa ciała	82 kg
Kariera
Aktywność	1964–1980
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1964–1967 Ural Jekaterynburg 1967–1980 CSKA Moskwa
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1967–1980 ZSRR
Kariera trenerska Lata Drużyna 1981–1982 1988–1989 CSKA Moskwa 1990–1993 Basket Cassino 1999–2004 Ural Great Perm Reprezentacje narodowe 1993–1999, 2009 Męska kadra Rosji
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie złoto Monachium 1972 koszykówka brąz Meksyk 1968 koszykówka brąz Montreal 1976 koszykówka brąz Moskwa 1980 koszykówka Mistrzostwa świata Jako zawodnik złoto Montevideo 1967 koszykówka złoto Portoryko 1974 koszykówka srebro Filipiny 1978 koszykówka brąz Jugosławia 1970 koszykówka Jako trener srebro Kanada 1994 koszykówka srebro Grecja 1998 koszykówka Mistrzostwa Europy Jako zawodnik złoto Finlandia 1967 koszykówka złoto Włochy 1969 koszykówka złoto RFN 1971 koszykówka złoto Włochy 1979 koszykówka srebro Jugosławia 1975 koszykówka srebro Belgia 1977 koszykówka brąz Hiszpania 1973 koszykówka Jako trener brąz Hiszpania 1997 koszykówka Uniwersjada Jako zawodnik złoto Włochy 1970 koszykówka Jako trener brąz Serbia 2009 koszykówka

Zapalenie znicza XXII Letnich Igrzysk Olimpijskich przez Siergieja Biełowa

Siergiej Aleksandrowicz Biełow (Серге́й Алекса́ндрович Бело́в; ur. 23 stycznia 1944 we wsi Naszczokowo, w rejonie szegarskim, w obwodzie tomskim, zm. 3 października 2013 w Permie) − radziecki koszykarz, złoty medalista letnich igrzysk olimpijskich w Monachium oraz brązowy medalista igrzysk w Meksyku, Montrealu i Moskwie. W latach 1967-1979 zdobył 4 złote, 2 srebrne i 1 brązowy medal na mistrzostwach Europy.

W 1991 roku został uznany przez FIBA najlepszym europejskim koszykarzem w historii.

Osiągnięcia

Drużynowe

• 2-krotny mistrz Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1969, 1971)
• 3-krotny wicemistrz Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1965, 1970, 1973)
• 3. miejsce w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych (1966, 1977)
• 11-krotny mistrz ZSRR (1969–1974, 1976–1980)
• Wicemistrz ZSRR (1975)
• Brązowy medalista mistrzostw ZSRR (1968)
• 2-krotny zdobywca pucharu ZSRR (1972, 1973)

Indywidualne

• 4-krotny uczestnik FIBA All-Star Games (1969, 1971, 1972, 1974)
• 3-krotny lider strzelców finałów Euroligi (1970, 1971, 1973)
• Wybrany do:
  • Galerii Sław Koszykówki im. Jamesa Naismitha (1992)
  • Galerii Sław Koszykówki FIBA (2007)
  • grona:
    • 50 największych osobowości w historii Euroligi (2008)
    • 50 najlepszych zawodników w historii rozgrywek FIBA (1991)

Reprezentacja

Drużynowe

• Mistrz:
  • olimpijski (1972)
  • świata (1967, 1974)
  • Europy (1967, 1969, 1971, 1979)
  • uniwersjady (1970)
• Wicemistrz:
  • świata (1978)
  • Europy (1975, 1977)
• Brązowy medalista:
  • mistrzostw świata (1970)
  • olimpijski (1968, 1976, 1980)
  • mistrzostw Europy (1973)

Indywidualne

• MVP:
  • Eurobasketu (1969)
  • mistrzostwa świata (1970)
• Zaliczony do składu najlepszych zawodników mistrzostw świata (1970)
• Laureat:
  • Orderu „Znak Honoru”
  • Medalu „Za Pracowniczą Wybitność”

Trenerskie

• Mistrz:
  • Ligi Północnoeuropejskiej (2001)
  • Rosji (2001, 2002)
  • ZSRR (1982)
• Wicemistrz:
  • świata (1994, 1998)
  • uniwersjady (2009)
  • Rosji (2000, 2003)
• Brązowy medalista:
  • mistrzostw ZSRR (1989)
  • mistrzostw Europy (1997)
• Zdobywca pucharu:
  • ZSRR (1982)
  • Rosji (2004)
• 3. miejsce w pucharze Rosji (2000, 2003)
• Laureat Orderu Merita FIBA (1995)
• 3-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1995 – 7. miejsce, 1997, 1999 – 6. miejsce)

Bibliografia

• FIBA Profil
• William Yardley: Sergei Belov, 69, Star Guard Who Led Soviet Upset of U.S., Dies. nytimes.com, 2013-10-03. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).k
• Eben Novy-Williams: Sergei Belov, Guard on ’72 Soviet Gold Medal Squad, Dies at 69. bloomberg.com, 2013-10-03. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).k
• Борислав Головин: Игрок последних секунд. gazeta.ru, 2013-10-03. [dostęp 2013-10-05]. (ros.).k