Strażnica KOP „Filipów”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1927 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Filipów” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W 1927, w składzie 6 Półbrygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 29 batalion odwodowy. W 1928 w skład batalionu wchodziło 7 strażnic[1]. W latach 1928 – 1938 w strukturze organizacyjnej kompanii granicznej KOP „Filipów” funkcjonowała strażnica KOP „Filipów”[2][3][4][5][6]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[4]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła szosa długości 2 km[6].
Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[7].
Strażnica KOP „Filipów” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów 500 metrów od słupa granicznego nr 242 do 250[4], a w 1938 pododcinek szerokości 8 kilometrów 650 metrów od słupa granicznego nr 241 do 251[6].
- Sąsiednie strażnice
- strażnica KOP „Bakałarzewo” ⇔ strażnica KOP „Czarne” – 1928[2], 1929[3], 1932[4], 1934[5], i 1938[6].
Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]
- plut. Władysław Pieścik (VIII 1928)[8],
- plut. Wacław Wilczyński (III 1930 − )[9],
- plut. Andrzej Obodzinski (co najmniej od X 1931 do 15 IX 1935)[8],
- plut. Marian Kopka (od 13 X 1936 do 30 IX 1937)[10],
- sierż. ]an Vogelgesang (od 1 X 1937)[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1929.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 50/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 81/1938.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ a b Ochał 2010 ↓, s. 64.
- ↑ Ochał 2010 ↓, s. 58.
- ↑ a b Ochał 2010 ↓, s. 66.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Artur Ochał: Batalion KOP „Suwałki” 1927–1939. Suwałki: Muzeum Okręgowe w Suwałkach, 2010. ISBN 978-83-61494-24-9.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.