Dowództwo Korpusu Ochrony Pogranicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pożegnanie szefa sztabu KOP ppłk. Witolda Kirszenszteina w kasynie
Major Artur Maruszewski i Tadeusz Munnich w czasie pracy w sztabie
Tablica upamiętniająca na budynku przy ul. Chałubińskiego 3b

Dowództwo Korpusu Ochrony Pogranicza – jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza.
W 1924 roku dowództwo stacjonowało w Warszawie przy ulicy Nowy Świat 69[1], w 1934 roku przy ulicy Nowowiejskiej 39[2], a w 1938 roku przy ulicy Tytusa Chałbińskiego 3b[3].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład dowództwa KOP w 1924[1][4]:

  • dowódca KOP (generał broni)
  • oficer ordynansowy (kapitan)
  • zastępca dowódcy - inspektor formacji konnych (generał dywizji)

Sztab

szef sztabu (pułkownik szt. gen.)
szef oddziału (podpułkownik szt. gen.)
szef oddziału (major szt. gen.)
trzej oficerowie broni (major)
trzej oficerowie broni (kapitan)

Służby

referent (major)
referent (kapitan)
dwaj oficerowie administracyjni
dwaj podoficerowie kancelaryjni

Kancelaria

  • kierownik kancelarii
personel kancelaryjny ( 10 podoficerów)

Ogółem etat przewidywał 24 oficerów[a] i 15 podoficerów.

Skład dowództwa KOP w 1939 [5]:

  • dowódca KOP
  • I zastępca dowódcy KOP
  • II zastępca dowódcy KOP
  • szef sztabu
    • sztab
    • oddziały:
      • oddział ogólno-organizacyjny
      • oddział operacyjno-mobilizacyjny
      • oddział wyszkolenia
      • oddział wychowania żołnierza i propagandy
      • oddział personalny
    • kwatera główna dowództwa
    • szefostwo łączności
  • szefowie służb z szefostwami służb
    • służba łączności
    • służba saperów
    • służba taborów i remontu
    • służba sanitarna
    • służba weterynarii
    • służba intendentury
    • służba uzbrojenia
    • służba budownictwa
  • szef wywiadu z szefostwem wywiadu
  • szef żandarmerii (dowódca dywizjonu żandarmerii KOP)
  • kierownik Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego z Urzędem WF i PW
  • dziekan katolicki KOP
  • doradca prawny

Zakres obowiązków osób funkcyjnych dowództwa[edytuj | edytuj kod]

Dowódca korpusu[6]:
podlegał pod względem dyscyplinarnym, personalnym i służbowym Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych. Wykonywał jego rozkazy w sprawach operacyjnych, wywiadu i kontrwywiadu. Zadania w imieniu Generalnego Inspektora SZ mógł też stawiać szef Sztabu Głównego. Ministrowi Spraw Wojskowych dowódca KOP podlegał w sprawach pokojowej organizacji i uzupełnień, w sprawach wojskowej administracji i zaopatrzenia, personalnych oficerów, podoficerów i szeregowców oraz w sprawach wyszkolenia podstawowego kadry. W sprawach pokojowej służby granicznej, budżetowych i funkcjonariuszy cywilnych podlegał Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Inspektor formacji konnych nadzór i opieka nad gotowością bojową podległych szwadronów[7][b]

II zastępca dowódcy korpusu[8]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP. Do jego kompetencji należały sprawy mobilizacyjne, administracyjno-taktyczne, wyszkolenia, przysposobienia wojskowego i służby granicznej.

Szef sztabu korpusu[9]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP. Był odpowiedzialny za całokształt prac sztabu. W imieniu dowódcy kierował całokształtem prac dowództwa KOP, ustalał plany pracy szefów biur dowództwa[c] i kontrolował ich wykonanie. Koordynował zakres i terminy kontroli jednostek KOP. Posiadał prawo nadrzędności w stosunku do szefów służb, wywiadu, żandarmerii, kierownika urzędu WF i PW, dziekana katolickiego oraz doradcy prawnego. Miał prawo wydawania rozkazów w imieniu dowódcy w zakresie przez dowódcę KOP ustalonym.

Szefowie służb korpusu[10]:
podlegali bezpośrednio dowódcy KOP (z wyjątkiem szefa łączności). Odpowiadali za przygotowanie mobilizacyjne służby, opracowanie etatów materiałowych, nadzór techniczno-administracyjny nad gospodarką materiałową danej służby, administrowanie specjalistami, zaopatrzenie jednostek i fachowe wyszkolenie.

Szef wywiadu[11]:
podlegał służbowo dowódcy KOP, a fachowo szefowi Oddziału II SG. Posiadał prawo kontroli służby granicznej, zabezpieczenia i zachowania tajemnicy wojskowej w KOP, prac mobilizacyjnych i systemu szyfrowego.

Szef żandarmerii[12]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP. Funkcję tę pełnił dowódca dywizjonu żandarmerii KOP, który pod względem fachowym podlegał równocześnie dowódcy żandarmerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, od którego otrzymywał rozkazy i któremu składał meldunki.

Doradca prawny[13]:
podlegał bezpośrednio dowódcy KOP, któremu przedstawiał sprawy karne nadesłane przez prokuratorów wojskowych. Przedstawiane wnioski konsultował z szefem sztabu. Informował szefa oddziału Ogólno Organizacyjnego o nagminnym występowaniu niektórych przestępstw. Udzielał opinii prawnych szefowi sztabu i szefom służb.

Komendant kwatery głównej[14]:
podlegał bezpośrednio szefowi sztabu. Posiadał uprawnienia dowódcy oddziału gospodarczego. Prowadził dokumentację administracyjną podoficerów i szeregowców przydzielonych do biur dowództwa. Zarządzał budynkami zajmowanymi przez KOP w Warszawie.

Obsada personalna Dowództwa KOP[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy korpusu
Zastępcy dowódcy korpusu
Pomocnik dowódcy korpusu
Inspektor piechoty
  • płk piech. Stanisław Sobieszczak
Inspektorzy formacji konnych
  • gen. bryg. Józef Tokarzewski (X 1924 – 15 V 1926, jednocześnie zastępca dowódcy KOP)
  • płk Feliks Dziewicki (od 15 XI 1926)
Szefowie sztabu
Szefowie Oddziału Operacyjno-Wyszkoleniowego /Operacyjno-Mobilizacyjnego
  • mjr SG Wiktor Czarnocki (1924 – † 20 X 1925)
  • mjr SG Tadeusz Münnich (od 1 II 1926)
  • mjr dypl. piech. Stanisław II Gawroński (do IX 1939 → szef sztabu KOP))
Szef Oddziału Wyszkolenia
Szefowie Oddziału Ogólno Organizacyjnego
Szefowie budownictwa korpusu
  • ppłk sap. inż. Stanisław Jan Paszkowski (od I 1931)
Szefowie Intendentury
Referenci i szefowie sanitarni korpusu
Referenci i szefowie służby weterynaryjnej
  • mjr lek. wet. Tytus Badowski (od 23 II 1925[15])
Referenci i szefowie służby łączności
  • mjr łącz. Zygmunt Grudziński (od 3 X 1924)
  • mjr łącz. Edward Gorczyński (od XII 1932[16])
Referenci i szefowie służby inżynieryjno-saperskiej
  • ppłk sap. inż. Zbigniew Klawe (od 4 X 1924)
Szefowie służby uzbrojenia
Szefowie służby taborowej
  • mjr tab. Edmund Mierzejewski (26 V 1925[17] – 1 IV 1929[18])
  • mjr tab. Zygmunt Bogusz (1 IV 1929[19] – 31 X 1932 → stan spoczynku[20])
  • mjr tab. Karol Czulak (od XII 1932[16])
  • mjr Kazimierz III Łukasiewicz (1939)
Doradcy prawni
  • mjr KS Mieczysław Godlewski (1924)
Referent oświatowy

Obsada personalna w marcu 1939 roku[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia „pokojowa” obsada personalna dowództwa KOP[22][e]:

Sztab
  • szef sztabu – ppłk dypl. piech. Tadeusz Augustyn Ludwik Wallich
  • szef Oddziału Operacyjno−Mobilizacyjnego – mjr dypl. piech. Stanisław II Gawroński
  • zastępca szefa i kierownik referatu organizacyjnego – mjr piech. Stanisław Zygmunt Więcek
  • kierownik referatu operacyjnego – mjr dypl. art. Józef Szerwiński
  • kierownik referatu mobilizacyjnego – mjr art. Jan I Kraszewski
  • kierownik referatu ogólno−administracyjnego – kpt. adm. (piech.) Lucjan Rafael Łukawski
  • referent – kpt. piech. Jurczyński Emilian Leopold
  • kierownik referatu stanów i uzupełnień – kpt. adm. (piech.) Włodzimierz Stetkiewicz
  • kierownik referatu statystyki i studiów – kpt. adm. (piech.) Edward II Lewandowski
  • kierownik referatu wyszkolenia – kpt. piech. Wojciech Szczepański
  • kierownik kancelarii mobilizacyjnej – kpt. tab. Józef Ślósarczyk
  • szef Oddziału Wyszkolenia – ppłk dypl. piech. Kazimierz Pluta-Czachowski
  • kierownik referatu wyszkolenia piechoty – mjr piech. Józef Marcinkiewicz
  • kierownik referatu – mjr piech. Witold Świda
  • szef Oddziału Wychowania Żołnierza i Propagandy – mjr adm. (piech.) Franciszek Jamka-Koperski
  • kierownik referatu propagandy – kpt. int. Ludwik Bronisław Pągowski
  • kierownik referatu wychowania – kpt. adm. (piech.) Edward II Lewandowski
  • szef Oddziału Personalnego – kpt adm. (art.) Jerzy Bolesław Nowacki
  • zastępca szefa Oddziału i kierownik referatu oficerskiego – kpt. adm. (piech.) Bolesław Roman Dętych
  • kierownik referatu podoficerskiego – kpt. adm. (piech.) Bronisław IV Kwiatkowski
  • kierownik referatu dyscyplinarno−honorowego – kpt. piech. Marian Mirosław Głowiński
  • komendant kwatery głównej – mjr adm. (piech.) Leon Bezdziak
  • kierownik kancelarii głównej – kpt. adm. (piech.) Józef Adam Kriegseisen
  • oficer gospodarczy kwatery głównej – por. int. Czesław Zaleski
  • oficer materiałowy – kpt adm. (piech.) Jan Aleksander Jeszka
Urząd WF i PW KOP
  • szef – ppłk adm. (piech.) Józef Ferencowicz
  • kierownik referatu ogólnego – mjr adm. (piech.) Bolesław Studziński
  • kierownik referatu zaopatrzenia – kpt. int. Zygmunt Romuald Dobrowolski
  • kierownik referatu wyszkolenia – kpt. adm. (piech.) Kazimierz III Sokołowski
Szefostwo Saperów KOP
  • szef saperów – ppłk Aleksander Filipowski
  • referent – kpt. Kazimierz Hulla
Szefostwo Łączności
  • szef łączności − ppłk Edward Gorczyński
  • kierownik referatu ogólnego − mjr Stanisław Marian Jaśkierski
  • kierownik referatu zaopatrzenia − kpt. Marian Zimmer
  • dowódca plutonu radiotelegraficznego − por. Tadeusz Józef Kiesewetter
Szefostwo Taborów KOP
  • szef taborów − mjr Kazimierz III Łukasiewicz
  • kierownik referatu materiałowo−budżetowego − kpt. Stanisław Antoni Feluś
Szefostwo Uzbrojenia KOP
  • szef – ppłk Niedźwiecki Marian
  • zastępca szefa i kierownik referatu zaopatrzenia i budynków – mjr Mieczysław Czesław Markiewicz
  • inspektor broni – kpt. Kazimierz II Zaleski
  • inspektor broni – kpt. Antoni Hudzicki
  • inspektor amunicji – kpt. Adam Cezary Mostek
Szefostwo Sanitarne KOP
Szefostwo Weterynarii KOP
  • szef − ppłk lek. wet. Tytus Daniel Badowski
  • kierownik referatu − vacat
Szefostwo Budownictwa KOP
  • szef − mjr adm. (sap.) Marian Czeżowski
Szefostwo Intendentury KOP
  • szef − ppłk Wiktor Misky
  • zastępca szefa − mjr August Gustaw Tysowski
  • szef Wydziału Materiałowego − mjr Eugeniusz Łabuziński
  • kierownik referatu mundurowego − kpt. Franciszek Lurski
  • kierownik referatu żywnościowego − kpt. Tadeusz Stanisław Rogoziński
  • kierownik referatu kwaterunkowego − kpt. Mikołaj Józef Boczkowski
  • szef Wydziału Budżetowo−Rachunkowego − mjr Władysław Wojciech Porwit
  • kierownik referatu cenzury − mjr Józef Boruch
  • kierownik referatu rachunkowego − kpt. Rudolf Marian Kondziołka
  • referent − kpt. Aleksander Kazimierz Siwkowski
  • kierownik referatu budżetowego − kpt. int. Witold Piasecki
  • referent − kpt. Lotar Tadeusz Huml
  • kierownik Samodzielnego Referatu Ogólnego − kpt. Edward Wacław Kocot
  • referent − kpt. Franciszek Matuszak
  • referent − kpt. Ryszard Wojdelski
  • kierownik Samodzielnego Referatu Zasobów Materiałowych − kpt. Franciszek Ludwik Leitl
Inspektorzy grup kawalerii KOP
  • inspektor Grupy Północnej Kawalerii -ppłk kaw. Feliks Kopeć
  • inspektor Grupy Środkowej - ppłk kaw. Józef Grad-Soniński
  • inspektor Grupy Południowej - ppłk kaw. Zygmunt Marszewski
Lekarze rejonów weterynarii
  • lekarz Rejonu Północnego - kpt. Aleksander Zbigniew Hollitscher
  • lekarz Rejonu Środkowego - mjr Jan Gliński
  • lekarz Rejonu Południowego - mjr Władysław III Zalewski
oficerowie rejonów intendentury
  • kierownik I Rejonu Intendentury KOP − -mjr mgr Stanisław Kiszyński
  • pomocnik kierownika − kpt. Michał Pękala
  • kierownik II Rejonu Intendentury KOP − mjr Stanisław VIII Sokołowski
  • pomocnik kierownika − kpt. Bazyli Podolski
  • kierownik III Rejonu Intendentury KOP − kpt. Józef Tarnawski
  • pomocnik kierownika − vacat
  • kierownik IV Rejonu Intendentury KOP − kpt. Jan Włodzimierz Danhoffer
  • pomocnik kierownika − kpt. Chorzępa Wojciech
  • kierownik V Rejonu Intendentury KOP − kpt. Jakub Klimas
  • pomocnik kierownika − vacat

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W tym trzech oficerów administracyjnych → Organizacja KOP 1924 ↓, s. 4-5
  2. Istniało ponadto dwóch inspektorów formacji pieszych, których zadania były analogiczne jak inspektora formacji konnych. → Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 49
  3. Szefowie biur dowództwa KOP w rozumieniu instrukcji to szefowie oddziału: ogólno-organizacyjnego, operacyjno-mobilizacyjnego, wyszkolenia, wychowania żołnierza i propagandy, personalnego; szefowie: łączności saperów, taborów i remontu, sanitarny, weterynarii, intendentury, uzbrojenia, budownictwa, wywiadu, żandarmerii; kierownik urzędu WF i PW i komendant kwatery głównej. Nie byli szefami biur: inspektor środkowej grupy szwadronów, dziekan katolicki i doradca prawny. → Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 15
  4. Tadeusz August Ludwik Wallich, ppłk dypl., w KOP od 1930 roku. W trakcie służby w KOP m.in. na stanowisku szefa sztabu KOP. We wrześniu 1939 roku szef sztabu 38 DP rez. 16 września podczas walk z oddziałami niemieckimi na wschód od Tuczap dostał się do niewoli niemieckiej → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 756
  5. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 148.
  2. Prochwicz 2003 ↓, s. 52.
  3. Prochwicz 2003 ↓, s. 59.
  4. Organizacja KOP 1924 ↓, s. 4-5.
  5. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 1.
  6. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 2.
  7. Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 49.
  8. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 3-4.
  9. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 4-5.
  10. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 6-7.
  11. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 12.
  12. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 12-13.
  13. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 14.
  14. Instrukcja L.2500/Tjn. Og.Org./39 ↓, s. 14-15.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 401.
  16. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 400.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 137.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 136.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 21 kwietnia 1932 roku, s. 289.
  21. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 85 z 20 sierpnia 1925 roku, s. 464.
  22. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 919−920.
  23. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]