Strażnica KOP „Wiazyń”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Wiazyń”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Wiażyn[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Dubrowa”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Krasne” w 1931

Strażnica KOP „Wiazyń” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W 1924 w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 10 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic[1]. Strażnica KOP „Wiazyń” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Dubrowa”[2][3][4][5][6][7][8] batalionu KOP „Krasne”[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga utrzymana o nawierzchni twardej długości 8 km[7].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[10].

Strażnica KOP „Wiazyń” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów 330 metrów od słupa granicznego nr 596 do 603[5], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 20 metrów od słupa granicznego nr 593 do 603[7].

Wydarzenia
  • W meldunku sytuacyjnym KOP za okres od 11 do 20 listopada 1928 odnotowano: Pododcinek Dubrowa, strażnica Wiazyń. Przez stację kolejową Olechnowicze przepuszczono z Rosji sowieckiej dwa pociągi i ze strony Polskiej także dwa. Wszystkie konwojowane i sprawdzane były przez załogę strażnicy[12].
Sąsiednie strażnice

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. majątek Wiażyń, gmina Radoszkowice, powiat mołodecki, województwo wileńskie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]