Przejdź do zawartości

Barbara Jordan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Jordan
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1957
Milwaukee

Gra

praworęczna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA

Australian Open

W (1979)

Roland Garros

2R (1979–1981)

Wimbledon

3R (1978, 1980, 1983)

US Open

3R (1977, 1979)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA

Australian Open

QF (1979)

Roland Garros

SF (1984)

Wimbledon

3R (1983)

US Open

2R (1978, 1979, 1981, 1983)

Barbara Jordan (ur. 2 kwietnia 1957 w Milwaukee) – amerykańska tenisistka, zwyciężczyni gry pojedynczej kobiet podczas wielkoszlemowego Australian Open 1979.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Praworęczna zawodniczka preferowała tenis bezpieczny, regularnie przebijając piłki, w odróżnieniu od swojej młodszej siostry Kathy, woleistki, zwyciężczyni ponad 40 turniejów deblowych. Barbara Jordan w 1975 była klasyfikowana jako wiceliderka rankingu juniorek amerykańskich, odnosiła sukcesy w rozgrywkach międzyuczelnianych. Później w rankingu seniorskim USA zajmowała odległe lokaty (poza czołową trzydziestką). Jej zwycięstwo w Australian Open 1979 było zupełnie niespodziewane. Do turnieju (słabo obsadzonego) przystępowała jako 68. rakieta świata, ale udało się jej pokonać jedną z głównych faworytek Mandlíkovą (rozstawioną z numerem 2) w ćwierćfinale, a w półfinale inną Czeszkę Renátę Tomanovą (nr 3). W decydującym meczu okazała się lepsza od rodaczki Sharon Walsh (nr 4 rozstawienia) 6:3, 6:3, stając się w ten sposób jedyną amerykańską triumfatorką mistrzostw Australii w latach 70.

Poza Australian Open udało się jej wygrać jeszcze jeden turniej w grze pojedynczej (Detroit 1978), była w jednym finale (Nagoya 1980) i jednym półfinale (Tokio 1981). W deblu wygrała sześć imprez. Drugie zwycięstwo wielkoszlemowe świętowała w grze mieszanej, wygrywając w 1983 French Open w parze z Eliotem Teltscherem. Podobnie jak siostra Kathy działała w Women's Tennis Association. Kathy i Barbara Jordan stanowiły pierwszy od prawie stu lat (od pierwszego finału Wimbledonu kobiet w 1884) duet sióstr-finalistek turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej. W odróżnieniu od swoich poprzedniczek z 1884 (Maud i Lillian Watson) nie spotkały się jednak w tym samym finale (Kathy wystąpiła w decydującym meczu Australian Open w 1983, ulegając Martinie Navrátilovej).

Finały wielkoszlemowe w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]

Wygrane (1)

[edytuj | edytuj kod]
Rok Turniej Przeciwniczka w finale Wynik
1979 Australian Open Stany Zjednoczone Sharon Walsh 6/3 6/3

Finały wielkoszlemowe w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]

Wygrane (1)

[edytuj | edytuj kod]
Rok Turniej Partner Przeciwnicy w finale Wynik
1983 French Open Stany Zjednoczone Eliot Teltscher Stany Zjednoczone Lesley Allen
Stany Zjednoczone Charles Stode
6/2 6/3

Wygrane turnieje

[edytuj | edytuj kod]

gra pojedyncza (2)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1978 Detroit
  • 1979 Australian Open

gra podwójna (6)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1978 Swiss Open, Detroit
  • 1982 Tokio (Japan-Asian Open), Borden Classic
  • 1983 Indianapolis, Hershey

gra mieszana (1)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1983 French Open (z Eliotem Teltscherem)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]