Chlorek cyny(IV)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chlorek cyny(IV)
próbka związku bezwodnego

próbka krystalicznego pentahydratu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

SnCl4

Masa molowa

260,52 g/mol

Wygląd

bezbarwna dymiąca ciecz o duszącym zapachu[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7646-78-8

PubChem

24287

Podobne związki
Inne aniony

fluorek cyny(IV)
bromek cyny(IV)
jodek cyny(IV)

Inne kationy

chlorek cyny(II)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorek cyny(IV) (dawniej: chlorek cynowy, SnCl4) – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i cyny na IV stopniu utlenienia.

Wytwarza się go w reakcji gazowego chloru z cyną. W temperaturze pokojowej jest bezbarwnym płynem, który „dymi” w kontakcie z powietrzem, wydzielając szczypiący zapach. Sól pięciowodna tworzy białożółte kryształy i rozkłada się po podgrzaniu do 56 °C[2].

Chlorek cyny(IV) miesza się w dowolnym stosunku z czterochlorkiem węgla. Rozpuszcza również wiele substancji nieorganicznych, takich jak fosfor i jod, a także różne jodki.

Bezwodny chlorek cyny(IV) jest kwasem Lewisa i może być wykorzystywany jako katalizator kwasowy w reakcji Dielsa-Aldera[5]. Z zimną wodą ulega hydrolizie, z gorącą ulega rozkładowi. W kwasie solnym i roztworach chlorków występuje jako SnCl62−. Skrajnie silnie drażni skórę, wydzielając w kontakcie z nią chlorowodór.

Chlorek cyny(IV) został otrzymany po raz pierwszy przez alchemika Libaviusa w 1605 roku. W trakcie I wojny światowej był używany jako broń chemiczna.

Jest materiałem wyjściowym dla związków metaloorganicznych cyny.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Tin tetrachloride, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 24287 [dostęp 2021-12-08] (ang.).
  2. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 4–68-69.
  3. a b c Tin(IV) chloride (nr 217913) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  4. a b Chlorek cyny(IV), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-10] (ang.).
  5. Lewis Acid Catalysis of the Diels-Alder Reaction. W: Francis A. Carey, Richard J. Sundberg: Advanced Organic Chemistry. Part B. Reactions and Synthesis. Wyd. 5. Springer, 2007, s. 481. ISBN 978-0-387-68350-8.