Dominique Strauss-Kahn
| ||
.jpg)
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1949 Neuilly-sur-Seine | |
| Dyrektor zarządzający Międzynarodowego Funduszu Walutowego | ||
| Okres | od 1 listopada 2007 do 18 maja 2011 | |
| Poprzednik | Rodrigo Rato | |
| Następca | John Lipsky (p.o.)[1] | |
| ||
Dominique Strauss-Kahn, zwany DSK (wym. [dɔmiˈnik ˈstʁos ˈkan]; ur. 25 kwietnia 1949 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk, minister we francuskich rządach, w latach 2007–2011 dyrektor zarządzający Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie i działalność zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie aszkenazyjskich Żydów. Dzieciństwo spędził w Maroku, skąd wyjechał po trzęsieniu ziemi w Agadirze. Studiował w paryskich Hautes études commerciales (Wyższej Szkole Handlowej) i w Instytucie Nauk Politycznych. Uzyskał licencjat z prawa publicznego, doktorat z ekonomii oraz agregację w tej ostatniej dziedzinie. Był wykładowcą ekonomii na Uniwersytecie Nancy II (1977–1980), na uniwersytecie w Nanterre (od 1981) oraz w Krajowej Szkole Administracji. Prowadzi wykłady z makroekonomii w paryskim Instytucie Nauk Politycznych.
Działalność publiczna[edytuj | edytuj kod]
Początkowo działał w Związku Studentów Komunistycznych (UEC)[2]. Zaangażował się następnie w działalność Partii Socjalistycznej. W latach 1986–1991, w 1999, a także w latach 2001–2007 sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego z departamentu Val-d’Oise. Od 1998 do 2001 zasiadał w radzie regionu Île-de-France. W okresie 1995–1997 pełnił funkcję mera podparyskiego miasteczka Sarcelles, później do 2007 był wiceburmistrzem tej miejscowości.
Trzykrotnie zajmował stanowiska rządowe. Od 17 maja 1991 do 2 kwietnia 1992 był ministrem delegowanym ds. przemysłu i handlu zagranicznego w rządzie Édith Cresson, następnie do 29 marca 1993 ministrem przemysłu i handlu zagranicznego w gabinecie, którym kierował Pierre Bérégovoy. Po raz trzeci wszedł w skład rządu 4 czerwca 1997, kiedy to w gabinecie Lionela Jospina został ministrem gospodarki, finansów i przemysłu. Urząd ten sprawował do 2 listopada 1999, przygotowując w tym czasie Francję do przyjęcia wspólnej unijnej waluty euro. Odszedł po oskarżeniach o przyjęcie korzyści majątkowej za projekt programu ubezpieczeń zdrowotnych dla studentów[3]. W 2001 został uniewinniony od tych zarzutów przez francuski sąd[4].
28 września 2007 został nominowany na dyrektora zarządzającego Międzynarodowego Funduszu Walutowego, na którym to stanowisku zastąpił Rodriga Rato. Funkcję tę uzyskał przy osobistych staraniach francuskiego prezydenta i lidera centroprawicowej UMP, Nicolasa Sarkozy’ego. Wywołało to medialne komentarze, w których sugerowano próbę pozbycia się potencjalnego konkurenta w kolejnych wyborach prezydenckich[5].
14 maja 2011 został zatrzymany w Nowym Jorku na pokładzie samolotu linii Air France i następnie tymczasowo aresztowany w związku z zarzutem napaści seksualnej na pokojówkę[6]. 18 maja 2011 Dominique Strauss-Kahn, nieprzyznający się do popełnienia tego czynu, złożył rezygnację z pełnienia obowiązków dyrektora MFW[1][7]. Wkrótce zezwolono mu na tzw. areszt domowy, który uchylono 1 lipca 2011[8]. Ostatecznie zarzuty wobec byłego już szefa MFW w tej sprawie zostały wycofane wobec uznania przez prokuratorów zeznań pokojówki za niewiarygodne w zakresie zmuszenia do stosunku seksualnego. Dominique Strauss-Kahn został w tym samym czasie pozwany o próbę zgwałcenia w 2003 przez francuską dziennikarkę Tristane Banon[9]. Przedstawione zarzuty uniemożliwiły mu w praktyce start w wyborach prezydenckich w 2012, w których miał zamiar wziąć udział[10]. Na motywach tej historii nakręcony został film Welcome to New York (2014) z Gérardem Depardieu w głównej roli.
We wrześniu 2013 podano, że Strauss-Kahn wykupi 20% udziałów i zostanie prezesem Anatevka SA, firmy luksemburskiej z branży finansowej notowanej na giełdzie w Paryżu, która ma zmienić nazwę na LSK (Leyne, Strauss-Kahn & Partners)[11].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Inflation et partage des surplus. Le cas des ménages (z André Babeau i André Massonem), Editions Cujas 1975
- Économie de la famille et accumulation patrimoniale, Editions Cujas 1977
- La Richesse des Français- Epargne, Plus-value/Héritage (z André Babeau), PUF 1977
- Pierre Bérégovoy: une volonté de réforme au service de l'économie 1984–1993 (z Christianem Sautterem), Cheff 2000
- La flamme et la cendre, Grasset 2002
- Oui, lettre ouverte aux enfants d'Europe, Grasset et Fasquelle 2004
- Pour l'égalité réelle. Éléments pour un réformisme radical, Fondation Jean-Jaurès 2004
- DVD pour le Oui à la constitution, 2005
- 365 jours, journal contre le renoncement, Grasset 2006
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Mąż Anne Sinclair, francuskiej dziennikarki radiowej i telewizyjnej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b IMF Managing Director Dominique Strauss-Kahn Resigns (ang.). imf.org, 18 maja 2011.
- ↑ Le PS donne au monde un grand argentier (fr.). liberation.fr, 29 września 2007.
- ↑ Domniemanie winy. „Rzeczpospolita”, 5 listopada 1999.
- ↑ Jon Henley: Forgery acquittal sets up French Socialist star for top post (ang.). guardian.co.uk, 8 listopada 2001.
- ↑ France's Sarkozy wants Strauss-Kahn as IMF head (ang.). reuters.com, 7 lipca 2007.
- ↑ I.M.F. Chief, Apprehended at Airport, Is Accused of Sexual Attack (ang.). nytimes.com, 14 maja 2011.
- ↑ Strauss-Kahn zrezygnował z kierowania MFW. dziennik.pl, 19 maja 2011.
- ↑ USA: Strauss-Kahn zwolniony z aresztu domowego. gazeta.pl, 1 lipca 2011.
- ↑ Zarzuty wobec Strauss-Kahna będą oddalone. rp.pl, 23 sierpnia 2011.
- ↑ Moja wina, moja bardzo dziwna wina, „Angora” nr 40 z 2 października 2011
- ↑ Strauss-Kahn Puts N.Y. Case Behind to Chair Paris-Traded Bank. bloomberg.com, 25 września 2013.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dominique Strauss-Kahn na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji (fr.)
- Nota biograficzna na stronie Międzynarodowego Funduszu Walutowego (ang.)
| ||||||
| ||||||
| ||||||||
