Flaga Ukrainy
| ||
 Flaga Ukrainy | ||
| Informacje | ||
| W użyciu | 
| |
| Proporcje | 2:3 | |
| Wprowadzona | 28 stycznia 1992 r. | |
| Opis flagi | Dwa pasy poziome, błękitny i żółty. | |
| Warianty | ||
 Bandera wojenna Ukrainy | ||
Flaga Ukrainy – jeden z symboli państwowych Ukrainy. Jest prostokątem podzielonym na dwa poziome pasy: niebieski i żółty. Kolor błękitny, nawiązujący do barwy nieba, interpretowano jako symbol pokoju, a żółty, kolor zboża, jako symbol bogactwa ziemi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od średniowiecza do XIX w.[edytuj | edytuj kod]
Barwy państwowe Ukrainy pochodzą z herbu Księstwa Halicko-Wołyńskiego, w którym żółty lew umieszczony był na ciemnoniebieskiej tarczy. Barwy te zostały najprawdopodobniej nadane przez Władysława Opolczyka, księcia opolskiego który otrzymał stanowisko namiestnika z rąk węgierskich na Rusi Halickiej. Pod żółto-niebieskim sztandarem z wizerunkiem lwa wspinającego się na skałę walczył pułk ziemi lwowskiej w bitwie pod Grunwaldem.
Flaga Księstwa Ruskiego, istniejącego przez rok w latach 1658–1659, przedstawiała prostokątny płat tkaniny o barwach żółtych i niebieskich, zakończony dwoma trójkątnymi językami. W połowie wysokości flagi umieszczono czerwony krzyż kawalerski, zza którego świecą promienie słoneczne.
Istnieje również niepotwierdzona hipoteza, że żółto-niebieską flagę przywiózł na Ruś książę Władysław Opolczyk, który pod koniec XIV wieku był namiestnikiem na Rusi Halickiej. Faktem jest, że barwami Opola również są niebieski i żółty (a właściwie żółty i niebieski, gdyż kolejność barw jest odwrotna niż współczesna flaga ukraińska)[1].
XIX–XXI w.[edytuj | edytuj kod]
Kiedy w XIX wieku dążono do odrodzenia narodowego, działacze ukraińscy przyjęli niebieski i żółty za swoje barwy, ale w nieustalonej kolejności.
Oficjalnie błękitno-żółtą flagę zatwierdzono w 1918 roku, jako flagę Ukraińskiej Republiki Ludowej i Hetmanatu. Istniejąca w początkach 1918 marionetkowa Ukraińska Ludowa Republika Rad włączyła małą flagę niebiesko-żółtą w narożnik czerwonego sztandaru.
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka, która wchodziła w skład Związku Radzieckiego odcięła się od kolorystyki tradycyjnej, a jej flaga nawiązywała do ideologii komunistycznej. Po II wojnie światowej niebiesko-żółta flaga, podobnie jak herb Ukrainy-tryzub była zakazana jako rzekomy symbol nacjonalizmu ukraińskiego.
W 1949 roku emigracyjna Ukraińska Rada Narodowa zdecydowała, że flaga Ukrainy będzie tradycyjnie złożona z barwy niebieskiej i żółtej, a u góry będzie kolor niebieski. Po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę 28 stycznia 1992 roku oficjalnie powrócono do niebiesko-żółtego sztandaru[2]. Techniczne szczegóły barw reguluje dokument DSTU 4512:2006[3][4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rafał Adamus: Władysław Opolczyk - śląski książę z wielkimi ambicjami (pol.). [dostęp 03.12.2016].
- ↑ Про Державний прапор України: Постанова Верховної Ради України від 28.01.1992 № 2067-XII, „Відомості Верховної Ради України”, 19, zakon2.rada.gov.ua, 28 stycznia 1992, s. 257 [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Про затвердження національних стандартів України, змін до національних стандартів та скасування міждержавного стандарту, zakon.rada.gov.ua, 11 kwietnia 2007 [dostęp 2019-05-26].
- ↑ W. Svirko, A. Rubcov, A. Gorpinchenko, W. Sinel'nikova, G. Docenko: State Flag of Ukraine. DSTU 4512:2006. Kiev: State Standards of Ukraine, September 2006, s. 7. (ang.)
