Francesco Adriano Ceva

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	23 sierpnia 1643
Konsekrator	Marcantonio Franciotti
Współkonsekratorzy	Ranuccio Scotti Douglas; Giovanni Battista Scanaroli
Konsekrowani biskupi
Francesco Antonio De Luca	7 czerwca 1654
Carlo Pio di Savoia	5 września 1655
Paolo Suardo	16 listopada 1659
Anselmo Dandini	2 lipca 1662
Carlo Spinola	28 września 1664
Fabio Guinigi	24 lutego 1674
Vincenzo Bonifacio	24 lutego 1674
Współkonsekrowani biskupi
Ercole Coppola	29 maja 1651
Girolamo Buonvisi	30 lipca 1651
Gabriel Ortiz de Orbé	5 listopada 1651
Alessandro Argoli	5 listopada 1651
Giovanni Alfonso Puccinelli	21 maja 1652
Giuseppe Boncore	21 maja 1652
Alfonso Litta	24 czerwca 1652
Marcello Santacroce	28 października 1652
Gerolamo Bollini	22 czerwca 1653
Giovanni Granafei	22 czerwca 1653
Marzio Ginetti	6 lipca 1653
Annibale Sillano	12 października 1653

Francesco Adriano Ceva
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1580 ; Mondovì
Data i miejsce śmierci	12 października 1655 ; Rzym
	Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1634–1643
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	23 sierpnia 1643
Kreacja kardynalska	13 czerwca 1643
Kościół tytularny	S. Prisca
	Multimedia w Wikimedia Commons

Francesco Adriano Ceva (ur. w 1580 w Mondovì, zm. 12 października 1655 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Garzilasca Cevy. Po ukończeniu studiów przybył do Rzymu, gdzie został sekretarzem kardynała Maffeo Barberiniego. Następnie był kanonikiem w bazylice laterańskiej i sekretarzem ds. Memoriałów. Potem pełnił funkcje referendarza Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, prałata Jego Świątobliwości i sekretarza stanu. 13 czerwca 1643 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Prisca. Zmarł w wyniku podagry.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ceva, Francesco Adriano. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

[1] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)