Harriet Lane
 Harriet Lane około 1860 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
1830 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lipca 1903 |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 4 marca 1857 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| |
Harriet Rebecca Lane (ur. w 1830 w Pensylwanii, zm. 3 lipca 1903 w Rhode Island) – siostrzenica 15. prezydenta USA Jamesa Buchanana. Pełniła funkcję pierwszej damy Stanów Zjednoczonych w latach 1857-1861. Jedna z dwóch pierwszych dam w historii USA niebędących żonami prezydenta (obok Marthy Jefferson Randolph).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Harriet Lane urodziła się w 1830 roku, jako córka Elliota i Jane Lane’ów[1]. W wieku 9 lat, została sierotą, którą zaopiekował się brat jej matki – James Buchanan[1]. Wuj zadbał o jej edukację posyłając do szkół, a także zainteresował polityką[1]. Gdy Buchanan przebywał na placówce dyplomatycznej w Wielkiej Brytanii, postanowił sprowadzić Harriet do Londynu[1]. W 1854 roku przypłynęła do brytyjskiej stolicy, gdzie poznała później rodzinę królewską, a także Napoleona III i cesarzową Eugenię[2].
4 marca 1857 roku, James Buchanan został zaprzysiężony jako prezydent USA, a Harriet Lane przejęła obowiązki pierwszej damy[2]. Dzięki doświadczeniu zdobytemu w Wielkiej Brytanii sprostała oczekiwaniom waszyngtońskiej elity – organizowała przyjęcia, na które zapraszała nie tylko polityków, ale także artystów[2]. Z uwagi na dużą popularność, nazywano jej imieniem statki, kluby czy ubiory[3]. Pierwsza dama chętnie podejmowała także członków brytyjskiej rodziny królewskiej – w 1860 roku w Waszyngtonie wizytował książę Walii, Edward (późniejszy król Wielkiej Brytanii)[3]. Podczas przyjęcia, wszyscy oczekiwali na tańce, jednak prezydent Buchanan zakazał tego, twierdząc, że społeczeństwo amerykańskie odnosi się do takich zwyczajów z dezaprobatą[3]. Harriet Lane zrekompensowała to księciu Edwardowi podczas rejsu parowcem po Potomaku, gdzie odbyła się zabawa z tańcami[4]. Po zakończeniu prezydentury przez Buchanana, Harriet z wujem powrócili do rodzinnej Pensylwanii[5].
11 stycznia 1866 roku poślubiła Henry’ego Johnsona[5]. Z tego związku urodziło się dwóch synów, jednak obaj zmarli w wieku dziecięcym[5]. Wkrótce potem zmarł także Johnson[5]. Będąc wdową, Harriet Lane skupiła się na podróżach i na kolekcjonowaniu sztuki[5]. Zmarła 3 lipca 1903 roku w Rhode Island[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Harriet Lane. Biały Dom. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
