Przejdź do zawartości

Florence Kling Harding

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Florence Mabel Kling De Wolfe Harding
Ilustracja
Florence Harding pomiędzy rokiem 1920 a 1923
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1860
Marion

Data i miejsce śmierci

21 listopada 1924
Marion

Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych
Okres

od 4 marca 1921
do 2 sierpnia 1923

Poprzedniczka

Edith Wilson

Następczyni

Grace Coolidge

Faksymile

Florence Mabel Kling De Wolfe Harding (ur. 15 sierpnia 1860 w Marion, zm. 21 listopada 1924 tamże) – żona prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki Warrena Hardinga i pierwsza dama USA w latach 1921–1923.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Florence Kling urodziła się 15 sierpnia 1860 roku w Marion, jako córka bankiera Amosa Klinga i jego żony Louise[1]. W domu była nazywana „Flossie”[1]. Z racji wysokiej pozycje społecznej jej rodziny, uczęszczała wyłącznie do prywatnych szkół, a oprócz tego uczyła się jazdy konnej i gry na pianinie[1]. W młodości poznała Henry’ego DeWolfe’a, z którym uciekła z domu w 1880 roku[1]. Wkrótce potem oboje wzięli ślub, a po pół roku urodził im się syn[1]. Dwa lata później DeWolfe zostawił rodzinę i wyjechał na Dziki Zachód, natomiast Florence powróciła do rodzinnego Marion[1]. Nie mieszkała z rodzicami, a finansowo wspierali ją jej teściowie[2]. W 1886 uzyskała rozwód, a jakiś czas później dowiedziała się, że jej były mąż zmarł[2]. Następnie powróciła do domu rodzinnego[2].

Około 1890 roku poznała Warrena Hardinga, który był wówczas właścicielem lokalnej gazety[2]. Jej ojciec był przeciwny tej znajomości i kiedy młodzi się pobrali, zerwał kontakty z córką na siedem lat[2]. Po ślubie Florence zmieniła męża na stanowisku zarządzającego gazetą „The Marion Star”[3]. Wprowadziła także zwyczaj zatrudniania młodych chłopców do roznoszenia gazet[3].

W 1905 roku zachorowała i przeszła zabieg resekcji nerki, przez który bardzo podupadła na zdrowiu[3]. Pomimo tego mocno zachęcała męża do kariery politycznej i zabiegała o poparcie dla niego[4]. Kiedy w 1915 roku, Warren został senatorem, oboje przeprowadzili się do Waszyngtonu[4]. Z czasem Harding stał stawał się coraz bardziej prawdopodobnym nominatem Partii Republikańskiej w wyborach prezydenckich w 1920 roku[4]. Początkowo zgodził się kandydować, jednak w pewnym momencie postanowił się wycofać[4]. Wówczas Florence wymusiła na nim cofnięcie decyzji o wycofaniu z kampanii i dzięki temu Harding dotrwał do wyborów, które wygrał[5].

4 marca 1921 roku, ustępująca pierwsza dama Edith Wilson, wraz z Florence Harding, która przejmowała obowiązki pani Białego Domu, udały się razem na uroczystość zaprzysiężenia[6]. W Waszyngtonie Hardingowie uchodzili za prostych i otwartych ludzi, co zostało dobrze przyjęte przez elitę stolicy[6]. Nowa pierwsza dama ponownie otworzyła siedzibę prezydencką dla ludzi, co było dużą zmianą w porównaniu z czasem, gdy gospodynią Białego Domu była Edith Wilson[6]. Ponadto Florence spotykała się z weteranami I wojny światowej, przynosząc im drobne podarki, a także popierała organizacje kobiece[7]. Uważała się za sufrażystkę i otrzymała honorowe członkostwo w National Women’s Party[7]. Była także pierwszą żoną prezydenta, która miała własnego agenta ochrony[7].

Pierwsza dama miała duży wpływ na politykę męża i nie kryła się z tym[7]. Doradzała mu w sprawach personalnych i redagowała przemówienia[8]. Z powodu niechęci jaką żywiła do Calvina Coolidge’a, Florence sprzeciwiła się ustawie Kongresu, ustanawiającej oficjalną rezydencję wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych[8]. Ustawa nie uzyskała wystarczającego poparcia i została odrzucona[8].

Gdy w 1922 pierwsza dama chorowała na niewydolność nerek, w Białym Domu zastępowała ją żona wiceprezydenta, Grace Coolidge[9]. Rok później, w czasie podróży po zachodnim wybrzeżu USA, stan prezydenta się pogorszył[9]. Zmarł 2 sierpnia 1923 roku[9]. Po śmierci męża, Florence powróciła do rodzinnego Marion[10]. Tam też zmarła 21 listopada 1924 roku[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Florence Kling wyszła za mąż za Henry’ego DeWolfe’a w 1880 roku[1]. Mieli jednego syna, Marshalla Eugene’a (ur. w 1880)[2]. Po rozwodzie w 1886, a następnie śmierci pierwszego męża, poznała Warrena Hardinga, którego poślubiła 8 lipca 1891 w Warren[2]. Para nie miała dzieci[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Pastusiak 2012 ↓, s. 365.
  2. a b c d e f g h Pastusiak 2012 ↓, s. 366.
  3. a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 367.
  4. a b c d Pastusiak 2012 ↓, s. 368.
  5. Pastusiak 2012 ↓, s. 369.
  6. a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 370.
  7. a b c d Pastusiak 2012 ↓, s. 371.
  8. a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 372.
  9. a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 373.
  10. a b Pastusiak 2012 ↓, s. 374.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]