Kiczora (Beskid Wyspowy)
 Kobylica i inne szczyty Beskidu Wyspowego, widok z Jasienia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
901 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidu Wyspowego  | |
 49°38′27,5″N 20°11′54,8″E/49,640972 20,198556
| |
Kiczora lub Kobylica (901 m) – szczyt w grzbiecie łączącym Ćwilin z Jasieniem w Beskidzie Wyspowym[1]. Znajduje się w nim pomiędzy Jasieniem (1052 m), a Banią (Kiczorką, 801 m)[2]. Grzbiet ten stanowi dział wodny między zlewnią Raby (po zachodniej stronie), a zlewnią Dunajca (po wschodniej stronie). Wznosi się ponad miejscowościami Półrzeczki i Wilczyce. Z jej stoków spływają potoki Wierzbienica i Łętówka (dopływy Mszanki) oraz Łososina (źródłowy potok rzeki Łososina)[1].
Na różnych mapach i w przewodnikach turystycznych dla szczytu tego podawane są nazwy Kobylica lub Kiczora. Nazwę Kobylica podaje np. mapa Beskidu Wyspowego 1:75 000[2] i przewodnik turystyczny[3], nazwę Kiczora niektóre mapy[1][4], na mapie Geoportalu występują obydwie te nazwy[5].
Kiczora jest porośnięta lasem, ale ma kilka widokowych polan. M.in. na przełęczy pomiędzy Kiczorą a Jasieniem (Przełęcz pod Kobylicą) znajduje się widokowa Polana Folwarczna z ciekawym widokiem na Beskid Wyspowy i Gorce. Na polanie tej krzyżują się 2 szlaki turystyczne[3][1].
Zbocza Kiczory (graniczące z Jasieniem) należące do Półrzeczek zajęte są nieliczną zabudową (dolne stoki), głównie polami uprawnymi oraz łąkami ciągnącymi się od samego dna doliny (640 m), aż do wysokości 810 m w rejonie osiedla Gronie[5].
-
Kiczora od strony Półrzeczek -
Kobylica- widok z podnóży Kiczorki -
Widok z Polany Folwarcznej
Szlaki turystyki pieszej
[edytuj | edytuj kod]
– zielony: Mszana Dolna – Ogorzała – Kiczora – Jasień. Czas przejścia: 5:30 h, ↓ 4:45 h
– czarny: Lubomierz – Stasiówka – Przełęcz pod Kobylicą. Czas przejścia 0:55 h, ↓ 0:35 h.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Beskid Wyspowy 1: 50000. Mapa turystyczna, Kraków: Compass, 2006, ISBN 83-89165-86-4.
- ↑ a b Beskid Wyspowy 1:75 000. Mapa topograficzno-turystyczna, Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1993.
- ↑ a b Andrzej Matuszczyk, Beskid Wyspowy. Część zachodnia, Warszawa. Kraków: Wyd. PTTK „Kraj”, 1986, ISBN 83-7005-104-9.
- ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1:50 000, Warszawa: Demart sp. z o.o., 2005, ISBN 83-89472-59-7.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2012-01-10].
