Przejdź do zawartości

Kościół św. Anny w Tarnowskich Górach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Anny w Tarnowskich Górach
Zabytek: nr rej. A/622/66 z 27 kwietnia 1966[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół świętej Anny w 2024 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Tarnowskie Góry (Śródmieście-Centrum)

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Anny w Tarnowskich Górach

Wezwanie

św. Anny

Położenie na mapie Tarnowskich Gór
Mapa konturowa Tarnowskich Gór, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny”
Ziemia50°26′28,35″N 18°51′00,67″E/50,441208 18,850186
Strona internetowa

Kościół św. Anny w Tarnowskich Górachrzymskokatolicki kościół cmentarny z XVII wieku w Tarnowskich Górach wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół Świętej Anny powstał w latach 1617–1619 jako świątynia ewangelicka, druga po kościele farnym (obecnym św. Piotra i Pawła). Fundatorami byli mieszkanka Goske oraz burmistrz Jakub Gruzelka, od którego imienia wzięło się pierwotne wezwanie kościoła (Jakoskirche) dzięki danym przez niego 700 talarom. Już dziesięć lat po jego wzniesieniu odebrano go formalnie ewangelikom, ale faktycznie katolicy przejęli go dopiero w 1653 roku. Obiekt powstał za murami miejskimi, na drugim cmentarzu ewangelickim, położonym za Bramą Wrocławską (później Gliwicką).

W latach dwudziestolecia międzywojennego świątynia pełniła funkcje kościoła garnizonowego dla stacjonujących w Tarnowskich Górach żołnierzy 3 Pułku Ułanów oraz 11 Pułku Piechoty.

Wnętrze świątyni

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Do pierwotnego budynku dobudowano w kolejnych stuleciach zakrystię i prezbiterium, oraz przebudowano wieżę. Z dawnego wystroju niewiele pozostało, m.in. obraz w ołtarzu głównym namalowany w XVIII wieku, przedstawiający Św. Annę nauczającą Matkę Boską. Zlikwidowano natomiast ołtarze boczne. W środku zachowało się epitafium Marianny Kraker z domu Zucher (zapewne XVII-wieczne), oraz na murze zewnętrznym mocno podniszczone epitafium nieznanej z nazwiska dziewczynki, Anny, datowane na rok 1626.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo nazwa województwa [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 116 [dostęp 2019-01-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]