Lech (motocykl)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lech
Ilustracja
Znajdujący się w Opalenicy pomnik odwzorowujący pierwszy polski motocykl Lech
Producent

Towarzystwo Akcyjne W. Sawicki i Spółka

Okres produkcji

1929–1932

Miejsce produkcji

Polska Opalenica

Napęd
Silnik

dwucylindrowy widlasty czterosuwowy chłodzony powietrzem

Pojemność

500 cm³

Średnica cylindra

64 mm

Moc

5 KM (3,7 kW)

Skrzynia biegów

3 stopniowa, ręczna

Osiągi
Prędkość maks.

75 km/h

Lech – polski motocykl produkowany w Opalenicy w latach 19291932 z silnikiem dwucylindrowym o pojemności około 500 cm³ przez Towarzystwo Akcyjne W. Sawicki i Spółka. Był to pierwszy motocykl skonstruowany w Polsce.

Został zaprojektowany przez inż. Władysława Zalewskiego. Przedsiębiorstwo oferowało Lecha na wyposażenie dla Wojska Polskiego. Kryzys gospodarczy i kilkuletni brak decyzji Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii w Warszawie ostatecznie pogrążyły projekt. Wyprodukowano kilkadziesiąt sztuk[1]. W Opalenicy stoi pomnik Lecha.

Dane techniczne – model 1929[edytuj | edytuj kod]

  • Silnik – dwucylindrowy w układzie widlastym, czterosuwowy, dolnozaworowy, napędzał koło tylne za pomocą łańcucha
  • Średnica cylindra x skok tłoka/pojemność skokowa – 64 × 78 mm/500 cm³
  • Moc – 5 KM (3,7 kW)
  • Skrzynia biegów – o 3 przełożeniach, sterowana ręcznie
  • Zapłon – iskrownikowy
  • Rama – rurowa, pojedyncza, dwie belki górne: nad- i podzbiornikowa
  • Zawieszenie przednie – widelec trapezowy, resorowany 2 sprężynami płaskimi, z amortyzatorem skoku
  • Zawieszenie tylne – sztywne
  • Hamulce mechaniczne – ręczny i nożny na tylne koło (taśmowy i szczękowy)
  • Prędkość maksymalna – około 75 km/h

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Jońca: Motocykle Wojska Polskiego. Edipresse Polska S.A., 2013, seria: Wielki Leksykon Uzbrojenia. Wrzesień 1939. Tom 22. ISBN 978-83-7769-570-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]