Live Aid
Live Aid – dwa równoległe koncerty rockowe, zorganizowane 13 lipca 1985 roku przez Boba Geldofa oraz Midge'a Ure'a w celu zebrania funduszy dla głodujących w Etiopii.
Głównymi miejscami spektaklu był stadion Wembley w Londynie (mieszczący 72 000 ludzi) i stadion JFK w Filadelfii (mieszczący około 90 000 ludzi). Występy były organizowane także między innymi w Melbourne oraz Moskwie. Był to jeden z najchętniej oglądanych programów w historii[1][2]. Oszacowano, iż występy przez telewizję oglądało na żywo 1,5 miliarda ludzi ze 100 krajów[3].
Występ zespołu Queen podczas Live Aid został uznany za najlepszy rockowy koncert w historii przez jurorów programu brytyjskiej stacji Channel 4 The World's Greatest Gigs w 2005 roku. Jurorzy w uzasadnieniu werdyktu podkreślili, że wokalista Freddie Mercury nakłonił 72 tysiące widzów do klaskania w jednym tempie do rytmu utworu „Radio Ga Ga”[4].
Ważniejsi uczestnicy Live Aid[edytuj | edytuj kod]
Na stadionie Wembley[edytuj | edytuj kod]
- Queen
- Phil Collins
- David Bowie
- Paul McCartney
- Status Quo
- Sting (z Branfordem Marsalisem)
- U2
- Dire Straits
- The Who
- Elton John
- The Boomtown Rats
- Ultravox
- Spandau Ballet
- Adam Ant
- Elvis Costello
- Nik Kershaw
- Sade
- Howard Jones
- Bryan Ferry (z towarzyszeniem Davida Gilmoura z Pink Floyd)
- Paul Young
- Alison Moyet
- Wham!
Na stadionie JFK[edytuj | edytuj kod]
- Black Sabbath
- Led Zeppelin (na perkusji Tony Thompson i Phil Collins)
- Judas Priest
- Bryan Adams
- The Beach Boys
- Carlos Santana (z Patem Metheny'm)
- Madonna
- Eric Clapton (w utworze "White Room" na perkusji zagrał Phil Collins)
- Duran Duran
- Tina Turner i Mick Jagger
- Joan Baez
- Billy Ocean
- Run-DMC
- Rick Springfield
- REO Speedwagon
- Crosby, Stills and Nash (potem jako Crosby, Stills, Nash and Young)
- Simple Minds
- The Pretenders
- Tom Petty
- Kenny Loggins
- The Cars
- Neil Young
- Thompson Twins
- Hall & Oates
- Bob Dylan oraz Keith Richards i Ron Wood z The Rolling Stones
Zespoły INXS i Men at Work wystąpiły w Melbourne, B.B. King w Hadze, a Cliff Richard w studio BBC, a ich występy transmitowano na żywo.
Niektórzy wykonawcy występowali solo i w duetach (np. Sting i Phil Collins, Madonna i Thompson Twins, Mick Jagger i Hall & Oates).
Phil Collins, który wziął udział w obydwu koncertach, przyleciał z Europy do Ameryki Concordem.
Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
Według BBC World Service część pieniędzy ze zbiórki trafiła do lewicowego, partyzanckiego Tigrajskiego Ludowego Frontu Wyzwolenia i posłużyła do zakupu broni[5]. W 2010 roku BBC przyznało, że nie mają na to dowodów[6], ale brytyjski ambasador w Etiopii w latach 1982-1986, Brian Barder, utrzymuje, że mała część pomocy organizacji NGO faktycznie trafiała do rebeliantów[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The Most-Watched Live TV Events In History, www.pastfactory.com [dostęp 2019-11-17].
- ↑ CNN.com - Live Aid 1985: A day of magic - Jul 1, 2005, edition.cnn.com [dostęp 2019-11-17].
- ↑ Official Website of Bob Geldof. [dostęp 2017-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (05-02-2011)].
- ↑ Queen win greatest live gig poll, 9 listopada 2005 [dostęp 2019-11-17] (ang.).
- ↑ BBC - The Editors: Bob, Band Aid and how the rebels bought their arms, web.archive.org, 1 października 2014 [dostęp 2021-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-01].
- ↑ BBC apologises over Band Aid money reports, „BBC News”, 4 listopada 2010 [dostęp 2021-09-13] (ang.).
- ↑ Ethiopia famine relief aid: misinterpreted allegations out of control, Brian Barder's website and Ephems blog, 1 kwietnia 2010 [dostęp 2021-09-13] (ang.).