Mistrzostwa Świata w Snookerze 2011
| ||||
![]() | ||||
Liczba uczestników |
32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
138 | |||
Rozegrane mecze |
31 |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/99/Crucible_theater.jpg/220px-Crucible_theater.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/51/John_Higgins8x6.jpg/220px-John_Higgins8x6.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/Judd_Trump_PHC_2012-1.png/220px-Judd_Trump_PHC_2012-1.png)
Mistrzostwa Świata w Snookerze 2011 (ang. 2011 Betfred.com World Snooker Championship) – odbyły się w dniach 16 kwietnia – 2 maja 2011 w Crucible Theatre w Sheffield. Były ósmym, ostatnim turniejem rankingowym sezonu snookerowego 2010/2011.
Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 4-13 marca 2011 roku w World Snooker Academy w Sheffield.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Neil Robertson, jednak już w pierwszej rundzie odpadł z turnieju po porażce z Juddem Trumpem 8-10.
Tytuł mistrza świata po raz 4. w swojej karierze zdobył John Higgins, który w finałowym pojedynku pokonał 21-letniego Anglika Judda Trumpa 18:15.
W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.
Podstawowe informacje[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa te po raz 35. zostały rozegrane w Crucible Theatre. Debiutantami w zawodach byli: Andrew Pagett i Jimmy Robertson. W trakcie trwania turnieju zostało rozegranych 31 spotkań. Spośród startujących uczestników najwięcej tytułów mistrza świata zdobył Stephen Hendry (7), oprócz niego w zawodach brało udział ośmiu innych graczy, którzy w przeszłości zdobywali tytuł mistrza świata[1].
Organizacja turnieju[edytuj | edytuj kod]
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca: 250 000 £
- Drugie miejsce: 125 000 £
- Półfinalista: 52 000 £
- Ćwierćfinalista: 24 050 £
- Last 16: 16 000 £
- Last 32: 12 000 £
- Last 48: 8200 £
- Last 64: 4600 £
- Najwyższy break w fazie telewizyjnej: 10 000 £
- Najwyższy break poza fazą telewizyjną: 1000 £
- Łączna pula nagród: 1 111 000 £.
Punkty do rankingu[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca turnieju otrzyma: 10000 punktów rankingowych,
- Wicemistrz (runner up): 8000 punktów rankingowych,
- Półfinaliści: 6400 punktów rankingowych,
- Ćwierćfinaliści: 5000 punktów rankingowych,
- Ostatnia 16: 3800 punktów rankingowych,
- Ostatnia 32: 2800 punktów (w przypadku zawodników nierozstawionych) lub 1400 (w przypadku zawodników rozstawionych).
Punktowane były również poszczególne fazy kwalifikacji, przy czym jeżeli rozstawiony zawodnik (grający pierwszy mecz w eliminacjach) przegrywał spotkanie, wówczas dostawał połowę punktów przewidzianych za udział w danej fazie kwalifikacji. Punktacja prezentowała się następująco:
- Ostatnia 48: 2300 punktów rankingowych (1150 dla zawodnika rozstawionego),
- Ostatnia 64: 1800 punktów rankingowych (900),
- Ostatnia 80: 1300 punktów rankingowych (650),
- Ostatnia 96: 800 punktów rankingowych (400).
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- Obrońca tytułu Neil Robertson odpadł już w I rundzie, przegrywając z Juddem Trumpem. Robertson dołączył do grona tych zawodników, którzy po pierwszym zwycięstwie w mistrzostwach świata w następnych mistrzostwach nie obronili tytułu.
- Ronnie O’Sullivan wbił swojego setnego breaka 100-punktowego w Crucible Theatre w meczu I rundy. Jego rywalem był Dominic Dale, a O’Sullivan wygrał mecz 10-2.
- Rory McLeod oraz Barry Hawkins po raz pierwszy w karierze awansowali do drugiej rundy Mistrzostw świata. McLeod pokonał Ricky Waldena 10-6, a Hawkins rozprawił się ze Stephenem Maguire’em 10-9.
- W II rundzie turnieju Mark Selby ustanowił w spotkaniu ze Stephenem Hendrym dwa rekordy: został pierwszym snookerzystą w Crucible Theatre, który zdobył w jednym spotkaniu sześć brejków 100-punktowych oraz pobił rekord dotyczący 100-punktowych brejków w jednym sezonie – poprzedni należał właśnie do Stephena Hendry’ego, który zdobył 52 brejki w sezonie 1995/96, Mark Selby zdobył już 53 brejki 100-punktowe (do stanu 12:4 w drugiej rundzie) i ma szansę jeszcze to osiągnięcie poprawić.
- Triumfator turnieju John Higgins sięgnął po tytuł snookerowego mistrza świata po raz czwarty. Poprzednio zwyciężał w 1998, 2007 oraz 2009 roku.
Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy rozstawieni[edytuj | edytuj kod]
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Następne 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2010/2011:
|
|
Zawodnicy nierozstawieni[edytuj | edytuj kod]
|
|
Przebieg turnieju[edytuj | edytuj kod]
Runda 1[edytuj | edytuj kod]
N. Robertson – J. Trump[edytuj | edytuj kod]
M. Fu – M. Gould[edytuj | edytuj kod]
G. Dott – M. King[edytuj | edytuj kod]
A. Carter – D. Harold[edytuj | edytuj kod]
D. Junhui – J. Burnett[edytuj | edytuj kod]
P. Ebdon – S. Bingham[edytuj | edytuj kod]
S. Hendry – J. Perry[edytuj | edytuj kod]
M. Selby – J. Robertson[edytuj | edytuj kod]
M. Williams – R. Day[edytuj | edytuj kod]
J. Cope – A. Pagett[edytuj | edytuj kod]
M. Allen – M. Stevens[edytuj | edytuj kod]
S. Maguire – B. Hawniks[edytuj | edytuj kod]
S. Murphy – M. Campbell[edytuj | edytuj kod]
R. O’Sullivan – D. Dale[edytuj | edytuj kod]
R. Walden – R. McLeod[edytuj | edytuj kod]
J. Higgins – S. Lee[edytuj | edytuj kod]
Runda 2[edytuj | edytuj kod]
J. Trump – M. Gould[edytuj | edytuj kod]
G. Dott – A. Carter[edytuj | edytuj kod]
D. Junhui – S. Bingham[edytuj | edytuj kod]
S. Hendry – M. Selby[edytuj | edytuj kod]
M. Williams – J. Cope[edytuj | edytuj kod]
M. Allen – B. Hawkins[edytuj | edytuj kod]
S. Murphy – R. O’Sullivan[edytuj | edytuj kod]
R. McLeod – J. Higgins[edytuj | edytuj kod]
Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]
J. Trump – G. Dott[edytuj | edytuj kod]
D. Junhui – M. Selby[edytuj | edytuj kod]
M. Williams – M. Allen[edytuj | edytuj kod]
R. O’Sullivan – J. Higgins[edytuj | edytuj kod]
Półfinały[edytuj | edytuj kod]
J. Trump – D. Junhui[edytuj | edytuj kod]
M. Williams – J. Higgins[edytuj | edytuj kod]
Finał[edytuj | edytuj kod]
J. Trump – J. Higgins[edytuj | edytuj kod]
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
Runda 1 (do 10 frejmów) | Runda 2 (do 13 frejmów) | Ćwierćfinały (do 13 frejmów) | Półfinały (do 17 frejmów) | Finał (do 18 frejmów) | |||||||||||||||||||
![]() | Neil Robertson | 8 | |||||||||||||||||||||
![]() | Judd Trump | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Judd Trump | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Martin Gould | 6 | |||||||||||||||||||||
![]() | Marco Fu | 8 | |||||||||||||||||||||
![]() | Martin Gould | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Judd Trump | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Graeme Dott | 5 | |||||||||||||||||||||
![]() | Graeme Dott | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark King | 7 | |||||||||||||||||||||
![]() | Graeme Dott | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Allister Carter | 11 | |||||||||||||||||||||
![]() | Allister Carter | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Dave Harold | 3 | |||||||||||||||||||||
![]() | Judd Trump | 17 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ding Junhui | 15 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ding Junhui | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Jamie Burnett | 2 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ding Junhui | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Stuart Bingham | 12 | |||||||||||||||||||||
![]() | Peter Ebdon | 8 | |||||||||||||||||||||
![]() | Stuart Bingham | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ding Junhui | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark Selby | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Stephen Hendry | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Joe Perry | 9 | |||||||||||||||||||||
![]() | Stephen Hendry | 4 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark Selby | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark Selby | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Jimmy Robertson | 1 | |||||||||||||||||||||
![]() | Judd Trump | 15 | |||||||||||||||||||||
![]() | John Higgins | 18 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark J. Williams | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ryan Day | 5 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark J. Williams | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Jamie Cope | 4 | |||||||||||||||||||||
![]() | Jamie Cope | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Andrew Pagett | 7 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark J. Williams | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark Allen | 5 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark Allen | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Matthew Stevens | 9 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark Allen | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Barry Hawkins | 12 | |||||||||||||||||||||
![]() | Stephen Maguire | 9 | |||||||||||||||||||||
![]() | Barry Hawkins | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Mark J. Williams | 14 | |||||||||||||||||||||
![]() | John Higgins | 17 | |||||||||||||||||||||
![]() | Shaun Murphy | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Marcus Campbell | 1 | |||||||||||||||||||||
![]() | Shaun Murphy | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ronnie O’Sullivan | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ronnie O’Sullivan | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Dominic Dale | 2 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ronnie O’Sullivan | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | John Higgins | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | Ricky Walden | 6 | |||||||||||||||||||||
![]() | Rory McLeod | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Rory McLeod | 7 | |||||||||||||||||||||
![]() | John Higgins | 13 | |||||||||||||||||||||
![]() | John Higgins | 10 | |||||||||||||||||||||
![]() | Stephen Lee | 5 | |||||||||||||||||||||
Finał[edytuj | edytuj kod]
Finał: Lepszy z 35 frame’ów Sheffield – 1 i 2 maja 2011. Sędzia: ![]() | ||
John Higgins![]() |
18–15 | Judd Trump![]() |
1 maja Sesja popołudniowa: 19-64(46), 1-76(46), 73(37)-38, 74(61)-54(49), 115(51, 64)-5, 0-113(102), 69(42)-68(64), 19-56(47) Sesja wieczorna: 64(60)-20, 45(45)-67(30, 32), 0-68(58), 0-127(103), 63(31)-38, 64(31)-25, 18-77(49), 9-60(48), 36-69(49) 2 maja Sesja popołudniowa:64 (59)-8, 0-113 (104), 97 (97)-0, 0-99 (99), 59 (47)-55 (37), 93 (93)-35 (35), 113 (113)-1, 77 (57)-8 Sesja wieczorna: 66(62)-38, 0-78, 38-60, 64-5, 65-35, 52-75(70), 64(50)-44, 62-61 | ||
113 | Najwyższy break | 104 |
1 | 100+ breaki | 3 |
9 | 50+ breaki | 6 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]
Snookerzysta | Breaki |
![]() |
138, 128, 121, 119, 117, 114, 102 |
---|---|
![]() |
138 |
![]() |
137, 125, 115, 113, 109, 106, 105, 104, 103 |
![]() |
135, 132, 131, 124, 123, 121, 120, 113, 101 |
![]() |
134, 101 |
![]() |
133, 117, 114 |
![]() |
129, 127, 125, 124, 117, 108, 107, 100 |
![]() |
128, 119, 116, 115, 113, 105, 100 |
![]() |
127, 100 |
![]() |
122, 120, 111, 102 |
![]() |
123, 122, 110, 108, 105, 104, 104, 103, 102, 102 |
![]() |
117 |
![]() |
115, 112, 104 |
![]() |
115, 100 |
![]() |
114, 103, 102, 100 |
![]() |
101 |
![]() |
100 |
Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]
Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 17 | 53,12% |
![]() |
Szkocja | 6 | 18,75% |
![]() |
Walia | 5 | 15,61% |
![]() |
Irlandia Północna | 1 | 3,13% |
![]() |
Chiny | 1 | 3,13% |
![]() |
Australia | 1 | 3,13% |
![]() |
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 250 (304)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,62
- Najwyższe zwycięstwo: 10-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 10 | 62,5% |
![]() |
Szkocja | 3 | 18,75% |
![]() |
Walia | 1 | 6,25% |
![]() |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% |
![]() |
Chiny | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 170 (200)
- Średnia liczba partii w meczu: 21,25
- Najwyższe zwycięstwo: 13-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 3 | 37,5% |
![]() |
Szkocja | 2 | 25% |
![]() |
Walia | 1 | 12,5% |
![]() |
Irlandia Północna | 1 | 12,5% |
![]() |
Chiny | 1 | 12,5% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 82 (100)
- Średnia liczba partii w meczu: 20,5
- Najwyższe zwycięstwo: 13-5
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 1 | 25% |
![]() |
Szkocja | 1 | 25% |
![]() |
Walia | 1 | 25% |
![]() |
Chiny | 1 | 25% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 63 (66)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,5
- Najwyższe zwycięstwo: 17-14
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Runda pre-eliminacyjna[edytuj | edytuj kod]
Runda 1[edytuj | edytuj kod]
Nr | Zawodnik | Wynik | Zawodnik |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
5 – 1 | ![]() |
2 | ![]() |
2 – 5 | ![]() |
3 | ![]() |
4 – 5 | ![]() |
4 | ![]() |
5 – 2 | ![]() |
5 | ![]() |
0 – 5 | ![]() |
6 | ![]() |
4 –5 | ![]() |
7 | ![]() |
4 – 5 | ![]() |
Runda 2[edytuj | edytuj kod]
Nr | Zawodnik | Wynik | Zawodnik |
---|---|---|---|
8 | ![]() |
3 – 5 | ![]() |
9 | ![]() |
0 – 5 | ![]() |
10 | ![]() |
0 – 5 | ![]() |
11 | ![]() |
5 – 0 | ![]() |
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
Runda 1[edytuj | edytuj kod]
Nr | Zawodnik | Wynik | Zawodnik |
---|---|---|---|
12 | ![]() |
6 – 10 | ![]() |
13 | Brak gracza | – w/o | ![]() |
14 | ![]() |
3 – 10 | ![]() |
15 | Brak gracza | – w/o | ![]() |
Rundy 2-5[edytuj | edytuj kod]
Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
Snookerzysta | Breaki |
![]() |
141 |
![]() |
135, 108, 106, 100 |
![]() |
133, 125, 120, 103 |
![]() |
132, 129, 118, 118, 115 |
![]() |
130, 114 |
![]() |
130 |
![]() |
129 |
![]() |
129 |
![]() |
127 |
![]() |
127 |
![]() |
127, 109, 103 |
![]() |
127, 122 |
![]() |
126, 114 |
![]() |
124 |
![]() |
124 |
![]() |
123, 101, 100 |
![]() |
123, 113 |
![]() |
122 |
![]() |
121 |
![]() |
119, 115, 100, 100 |
![]() |
117 |
![]() |
116 |
![]() |
113, 112, 107 |
![]() |
113, 112 |
![]() |
112 |
![]() |
112 |
![]() |
112 |
![]() |
111 |
![]() |
111 |
![]() |
111 |
![]() |
109, 102 |
![]() |
108 |
![]() |
108, 101 |
![]() |
107, 105 |
![]() |
106, 100 |
![]() |
105, 101 |
![]() |
105 |
![]() |
103 |
![]() |
102 |
![]() |
101 |
![]() |
101 |
![]() |
101 |
![]() |
100 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Steve Davis (6), Ronnie O’Sullivan (3), John Higgins (3), Mark Williams (2), Ken Doherty (1), Graeme Dott (1), Shaun Murphy (1), Peter Ebdon (1) i Neil Robertson (1).
- ↑ worldsnooker.com: Prize Money. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2011-07-19].
- ↑ Prize Money. global-snooker.com. [dostęp 2011-07-19].
- ↑ TV stages century breaks. globalsnooker.com. [dostęp 2011-04-21].
- ↑ Breaki 100-punktowe. worldsnooker.com. [dostęp 2011-06-06]. (ang.).
- ↑ 147.pl: Mistrzostwa świata coraz bliżej. Czas na kwalifikacje. [dostęp 2011-03-04]. (pol.).
- ↑ 147.pl: Reanne nie podołała…. [dostęp 2011-03-05]. (pol.).
- ↑ Pierwsza runda kwalifikacji do MŚ za nami. 147.com.pl. [dostęp 2011-03-07]. (pol.).
- ↑ Wanda: Mistrzostwa świata – kwalifikacje. Zwycięski marsz Jamesa Wattany i Sama Bairda. 147.pl. [dostęp 2011-03-08]. (pol.).
- ↑ Wanda: Jack Lisowski zagra ze Steve’em Davisem. 147.pl. [dostęp 2011-03-09]. (pol.).
- ↑ Wanda: Mistrzostwa świata – kwalifikacje. Doświadczenie górą. 147.pl. [dostęp 2011-03-11]. (pol.).
- ↑ Mistrzostwa świata: ostatnia runda kwalifikacji. 147.pl. [dostęp 2011-03-13]. (pol.).
- ↑ Davis rozbity w pył. Dwóch debiutantów w Crucible. Eurosport. [dostęp 2011-03-14]. (pol.).
- ↑ 147.com.pl: Mistrzostwa świata (kwalifikacje). [dostęp 2011-03-04]. (pol.).
- ↑ globalsnooker: Breaki 100-punktowe pre-eliminacji. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)]. (ang.).
- ↑ globalsnooker: Breaki 100-punktowe kwalifikacji. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)]. (ang.).