Mistrzostwa Świata w Snookerze 2018

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa świata
2017 2018 2019
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Anglia Crucible Theatre, Sheffield

Zwycięzca

Walia Mark Williams

II miejsce

Szkocja John Higgins

Najwyższy break

146 Szkocja John Higgins

Rozegrane mecze

31

Mistrzostwa Świata w Snookerze 2018 (ang. 2018 Betfred.com World Snooker Championship) – 81. edycja mistrzostw świata, która odbyła się w dniach 21 kwietnia–7 maja 2018 w Crucible Theatre w Sheffield[1]. Był to dwudziesty i ostatni turniej rankingowy sezonu 2017/2018.

Obrońca tytułu, Mark Selby odpadł w pierwszej rundzie rozgrywek po porażce 4:10 z Joe Perrym.

Mark Williams został po raz trzeci w karierze mistrzem świata, pokonując w finale 18:16 Johna Higginsa.

Organizacja turnieju[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Zwycięzca: £ 425 000
  • Drugie miejsce: £ 180 000
  • Półfinalista: £ 85 000
  • Ćwierćfinalista: £ 42 500
  • Ostatnia 16: £ 27 500
  • Ostatnia 32: £ 18 000
  • Ostatnia 48: £ 13 500
  • Ostatnia 80: £ 9000
  • Najwyższy break w fazie telewizyjnej: £ 10 000
  • Najwyższy break poza fazą telewizyjną: £ 1000
  • Break maksymalny w fazie telewizyjnej: £ 40 000[2]
  • Break maksymalny poza fazą telewizyjną: £ 10 000
  • Łączna pula nagród: £ 1 968 000

Statystyki i wydarzenia turnieju[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Najmłodszym zawodnikiem biorącym udział w eliminacjach był Jackson Page (urodzony w sierpniu 2001), najstarszym – Jimmy White (urodzony w maju 1962).
  • W kwalifikacjach wzięli udział trzej byli mistrzowie świata: Graeme Dott (2006), Peter Ebdon (2002) i Ken Doherty (1997). Tylko Dottowi udało się przejść przez kwalifikacje.
  • Liang Wenbo w meczu pierwszej rundy kwalifikacji z Rodem Lawlerem był bliski zostania pierwszym w historii zawodnikiem, który wbił dwa breaki maksymalne w jednym meczu. Po osiągnięciu 147 punktów we frejmie 10, spudłował ostatnią czarną bilę w ostatniej partii meczu osiągając 140 punktów.

Pierwsza runda[edytuj | edytuj kod]

1/8 finału[edytuj | edytuj kod]

  • Ali Carter po raz pierwszy w karierze wygrał mecz w turnieju rankingowym przeciwko Ronniemu O’Sullivanowi.
  • Barry Hawkins po raz szósty z rzędu awansował do ćwierćfinału mistrzostw świata.
  • Zwycięstwo Johna Higginsa nad Jackiem Lisowskim 13:1 było pierwszym takim wynikiem w mistrzostwach od 2000 roku, kiedy Dominic Dale pokonał Davida Graya w takim samym stosunku.

Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]

  • Mark Williams awansował do półfinału mistrzostw po raz pierwszy od 2011 roku.
  • Kyren Wilson po raz pierwszy w karierze osiągnął półfinał czempionatu, udanie rewanżując się Markowi Allenowi za finał Masters 2018.

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

  • John Higgins awansował po raz drugi z rzędu, a siódmy w karierze do finału czempionatu.
  • Mark Williams po raz pierwszy objął prowadzenie w meczu z Barrym Hawkinsem przy stanie 16:15. Walijczyk osiągnął swój czwarty finał mistrzostw.

Finał[edytuj | edytuj kod]

  • Brendan Moore po raz drugi poprowadził finał mistrzostw świata.
  • 425 tysięcy funtów przeznaczone dla zdobywcy tytułu to najwyższa w historii snookera nagroda. Poprzedni rekord wynosił 375 tys. i został ustanowiony na poprzednich mistrzostwach.
  • Mark Williams, wygrywając w finale pierwszy raz od 2003 roku pobił rekord Alexa Higginsa, który miał 10 lat przerwy pomiędzy zdobytymi tytułami mistrzowskimi. Williams został także drugim po Rayu Reardonie najstarszym mistrzem świata (w drugim dniu finału miał 43 lata i 47 dni).
  • Pojedynek finałowy był pierwszym finałem mistrzostw świata od 2010 roku bez udziału Anglika.

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy rozstawieni[edytuj | edytuj kod]

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu Mark Selby. Jest on równocześnie liderem listy rankingowej. Kolejnych 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2017/2018.

  • (w nawiasie okrągłym podano rundę, w której zawodnik zakończył udział w turnieju)
  1. Anglia Mark Selby (1R)
  2. Anglia Ronnie O’Sullivan (2R)
  3. Ding Junhui (Ćwierćfinał)
  4. Anglia Judd Trump (Ćwierćfinał)
  5. Szkocja John Higgins (Finał)
  6. Anglia Barry Hawkins (Półfinał)
  7. Walia Mark Williams (Zwycięzca)
  8. Anglia Shaun Murphy (1R)
  9. Anglia Kyren Wilson (Półfinał)
  10. Australia Neil Robertson (1R)
  11. Hongkong Marco Fu (1R)
  12. Anglia Stuart Bingham (1R)
  13. Belgia Luca Brecel (1R)
  14. Szkocja Anthony McGill (2R)
  15. Anglia Allister Carter (Ćwierćfinał)
  16. Irlandia Północna Mark Allen (Ćwierćfinał)

Zawodnicy nierozstawieni[edytuj | edytuj kod]

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do mistrzostw świata poprzez udział w kwalifikacjach:

  • (w nawiasie okrągłym numer zajmowany na liście rankingowej)
  • [w nawiasie kwadratowym etap, na którym zawodnik zakończył udział w turnieju]

Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]

  Runda 1
(do 10 frejmów)
Runda 2
(do 13 frejmów)
Ćwierćfinały
(do 13 frejmów)
Półfinały
(do 17 frejmów)
Finał
(do 18 frejmów)
                                               
1  Anglia Mark Selby 4  
 Anglia Joe Perry 10  
   Anglia Joe Perry 8  
  16  Irlandia Północna Mark Allen 13  
16  Irlandia Północna Mark Allen 10
 Anglia Liam Highfield 5  
  16  Irlandia Północna Mark Allen 6  
  9  Anglia Kyren Wilson 13  
9  Anglia Kyren Wilson 10  
 Walia Matthew Stevens 3  
  9  Anglia Kyren Wilson 13
   Walia Jamie Jones 5  
8  Anglia Shaun Murphy 9
 Walia Jamie Jones 10  
  9  Anglia Kyren Wilson 13  
  5  Szkocja John Higgins 17  
5  Szkocja John Higgins 10  
 Tajlandia Thepchaiya Un-Nooh 7  
  5  Szkocja John Higgins 13
   Anglia Jack Lisowski 1  
12  Anglia Stuart Bingham 7
 Anglia Jack Lisowski 10  
  5  Szkocja John Higgins 13
  4  Anglia Judd Trump 12  
13  Belgia Luca Brecel 6  
 Anglia Ricky Walden 10  
   Anglia Ricky Walden 9
  4  Anglia Judd Trump 13  
4  Anglia Judd Trump 10
 Anglia Chris Wakelin 9  
5  Szkocja John Higgins 16
7  Walia Mark Williams 18
3   Ding Junhui 10  
  Xiao Guodong 3  
  3   Ding Junhui 13  
  14  Szkocja Anthony McGill 4  
14  Szkocja Anthony McGill 10
 Walia Ryan Day 8  
  3   Ding Junhui 5  
  6  Anglia Barry Hawkins 13  
11  Hongkong Marco Fu 5  
  Lü Haotian 10  
    Lü Haotian 10
  6  Anglia Barry Hawkins 13  
6  Anglia Barry Hawkins 10
 Anglia Stuart Carrington 7  
  6  Anglia Barry Hawkins 15
  7  Walia Mark Williams 17  
7  Walia Mark Williams 10  
 Anglia Jimmy Robertson 5  
  7  Walia Mark Williams 13
   Anglia Robert Milkins 7  
10  Australia Neil Robertson 5
 Anglia Robert Milkins 10  
  7  Walia Mark Williams 13
  15  Anglia Allister Carter 8  
15  Anglia Allister Carter 10  
 Szkocja Graeme Dott 8  
  15  Anglia Allister Carter 13
  2  Anglia Ronnie O’Sullivan 9  
2  Anglia Ronnie O’Sullivan 10
 Szkocja Stephen Maguire 7  

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finał: Lepszy z 35 frame’ów
Crucible Theatre, Sheffield – 6-7 maja 2018.
Sędzia: Anglia Brendan Moore
Szkocja John Higgins 16 – 18 Walia Mark Williams
6 maja

Sesja popołudniowa: 23–75, 15–65, 35–72, 60–70 (55), 120–4 (119), 0–133 (95), 98–0 (52), 82-21 (59)
Sesja wieczorna: 46–81 (72), 82–21 (59), 127–8 (127), 12–76, 85–9 (56), 123–15 (117), 0–123 (118), 35–64 (64), 43–80
7 maja
Sesja popołudniowa: 5–98 (61), 19–73 (56), 0–126 (69, 56), 7–63 (52), 92–29 (67), 76–65 (72, 65), 80–0 (80), 8–84
Sesja wieczorna: 131–1 (131), 68–58 (67, 58), 82–47 (82), 91–0 (52), 67–47 (62), 0–74, 15–104(100), 65–63 (65, 63), 0–71 (69)

131 Najwyższy break 118
4 100+ breaki 2
17 50+ breaki 14

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju[edytuj | edytuj kod]

W turnieju zostały wbite 84 breaki stupunktowe, o 2 mniej od rekordowych pod tym względem mistrzostw z lat 2015 i 2016.

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Mecze kwalifikacji zostały rozegrane w dniach 11–18 kwietnia 2018 w English Institute of Sport w angielskim Sheffield. Każdy mecz został rozegrany do 10 wygranych frejmów.

Runda 1[edytuj | edytuj kod]

Runda 2[edytuj | edytuj kod]

Runda 3[edytuj | edytuj kod]

Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

W eliminacjach padło 111 breaków stupunktowych w wykonaniu 53 zawodników, w tym jeden break maksymalny.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Calendar 2017/2018. [dostęp 2018-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (ang.).
  2. BOOST FOR WORLD 147 PRIZES. [dostęp 2018-04-17]. (ang.).