Niedziela Dobrego Pasterza
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Niedziela Dobrego Pasterza – w Kościele katolickim IV Niedziela Wielkanocna (w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego II Niedziela po Wielkanocy[1]), dzień szczególnej modlitwy o powołania. Podczas mszy czytany jest fragment Ewangelii Jana, w której Jezus nazywa siebie Dobrym Pasterzem (J 10,1-10)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Druga Niedziela po Wielkanocy. liturgia.bydgoszcz.pl, 2019.05.04. [dostęp 2021-04-25].
- ↑ ks. Darek Szyszka: Niedziela Dobrego Pasterza. Salezjański Portal Młodzieżowy, 2012-04-28. [dostęp 2012-05-04].
| Chrześcijaństwo zachodnie | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Chrześcijaństwo wschodnie |
| ||||||||||||
| Postacie folklorystyczne | |||||||||||||
| Zwyczaje polskie |
| ||||||||||||
| Zwyczaje międzynarodowe |
| ||||||||||||
| Atrybuty |