Przejdź do zawartości

Paula Kania-Choduń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Paula Kania)
Paula Kania-Choduń
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1992
Sosnowiec

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

2022

Trener

Hubert Choudury

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

128 (15 czerwca 2015)

Australian Open

2Q (2014, 2016)

Roland Garros

2R (2015)

Wimbledon

1R (2014, 2016)

US Open

1R (2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

58 (2 maja 2016)

Australian Open

1R (2016)

Roland Garros

3R (2015)

Wimbledon

1R (2015, 2017)

US Open

2R (2014, 2016)

Paula Kania-Choduń (ur. 6 listopada 1992 w Sosnowcu) – była polska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King. Mistrzyni Polski w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, a także drużynowa mistrzyni Polski. Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej[1][2][3].

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zaczęła grać w tenisa w wieku siedmiu lat. Pierwszy kontakt z profesjonalnym tenisem miał miejsce w maju 2007 roku, w kwalifikacjach do turnieju ITF w Warszawie. Debiut nie był udany i tenisistka po przegraniu pierwszego meczu z Kim Grajdek odpadła z kwalifikacji. W sierpniu tego samego roku otrzymała dziką kartę do turnieju głównego w Gdyni, ale zarówno w singlu, jak i w deblu odpadła po pierwszej rundzie. We wrześniu zagrała w Kędzierzynie-Koźlu i o ile w singlu odpadła już w pierwszej rundzie, to w deblu (w parze z Weroniką Domagałą) dotarła do półfinału. Pierwszy wygrany mecz singlowy zaliczyła w lipcu 2008 roku, na turnieju w Toruniu, gdzie pokonała w pierwszej rundzie Verdianę Verardi. W maju 2009 roku dotarła do półfinału gry singlowej w Warszawie, pokonując między innymi Sarah Gronert.

W 2010 roku odniosła pierwsze znaczące sukcesy. Na początku lipca wywalczyła złoty medal w tenisowych mistrzostwach Polski, pokonując w finale Aleksandrę Rosolską[4]. Potem, w parze z Weroniką Domagałą, wygrała turniej deblowy w Pieszczanach, a we wrześniu zwyciężyła w singlu, na turnieju w Gliwicach. Rok 2011 przyniósł jej kolejne sukcesy w postaci jednego wygranego turnieju w grze pojedynczej i dwóch w grze podwójnej rangi ITF.

W maju 2010 roku po raz pierwszy wystąpiła na turnieju WTA Tour. Miało to miejsce w Warszawie, gdzie z dziką kartą w parze z Magdą Linette zagrała w pierwszej rundzie turnieju głównego. We wrześniu 2012 roku wystąpiła w kwalifikacjach gry pojedynczej do turnieju Tashkent Open, ale przegrała w pierwszej rundzie z Jekatieriną Byczkową. Sukcesem natomiast okazał się jej udział w turnieju gry podwójnej. Wystąpiła w nim z Paliną Piechawą, z którą w finale pokonały parę Anna Czakwetadze/Wiesna Dołonc. Było to pierwsze zwycięstwo tenisistki w rozgrywkach cyklu WTA Tour.

W 2013 roku, razem z zespołem Carbo Koks Górnik Bytom, zdobyła tytuł drużynowej mistrzyni Polski[5].

W 2014 roku razem z Oksaną Kalasznikową zanotowała finał zawodów WTA International Series w Stambule. W meczu mistrzowskim para przegrała z Misaki Doi i Eliną Switoliną wynikiem 4:6, 0:6.

W 2015 roku, razem z zespołem Carbo Koks Górnik Bytom, ponownie zdobyła tytuł drużynowej mistrzyni Polski.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 6 (1-5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 15 września 2012 Taszkent Twarda Białoruś Palina Piechawa Rosja Anna Czakwetadze
Serbia Wiesna Dołonc
6:2, krecz
Finalistka 1. 20 lipca 2014 Stambuł Twarda Gruzja Oksana Kalasznikowa Japonia Misaki Doi
Ukraina Elina Switolina
4:6, 0:6
Finalistka 2. 4 sierpnia 2014 Stanford Twarda Czechy Kateřina Siniaková Hiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania Carla Suárez Navarro
2:6, 6:4, 5–10
Finalistka 3. 31 lipca 2015 Florianópolis Ceglana Argentyna María Irigoyen Niemcy Annika Beck
Niemcy Laura Siegemund
3:6, 6:7(1)
Finalistka 4. 20 września 2015 Québec Dywanowa (hala) Argentyna María Irigoyen Czechy Barbora Krejčíková
Belgia An-Sophie Mestach
6:4, 3:6, 10–12
Finalistka 5. 29 kwietnia 2016 Praga Ceglana Argentyna María Irigoyen Rosja Margarita Gasparian
Czechy Andrea Hlaváčková
4:6, 2:6

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Wygrane turnieje singlowe (5)

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Naw. Finalistka Wynik
1. 05/09/2010 Polska Gliwice ziemna Polska Anna Korzeniak 7:6(2), 3:6, 7:5
2. 24/07/2011 Niemcy Horb ziemna Niemcy Carina Witthöft 4:6, 6:4, 7:5
3. 07/07/2013 Polska Toruń ziemna Polska Katarzyna Piter 6:4, 6:4
4. 02/11/2013 Tajpej twarda Kazachstan Zarina Dijas 6:1, 6:3
5. 10/08/2014 Stany Zjednoczone Landisville twarda Tunezja Uns Dżabir 5:7, 6:3, 6:4

Wygrane turnieje deblowe (14)

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 16/07/2010 Słowacja Pieszczany ziemna Polska Weronika Domagała Czechy Gabriela Horackova
Czechy Petra Krejsova
0:6, 6:1, 10–5
2. 20/03/2011 Francja Amiens ziemna Polska Barbara Sobaszkiewicz Czechy Iveta Gerlova
Czechy Lucie Kriegsmannova
3:6, 6:4, 10–6
3. 24/07/2011 Niemcy Horb ziemna Polska Katarzyna Kawa Węgry Vaszilisza Bulgakova
Niemcy Christina Shakovets
1:6, 6:3, 10–2
4. 22/01/2012 Niemcy Stuttgart twarda Rosja Ksienija Łykina Ukraina Ludmyła Kiczenok
Ukraina Nadija Kiczenok
6:4, 6:3
5. 11/03/2012 Stany Zjednoczone Fort Walton Beach twarda Stany Zjednoczone Madison Brengle Rosja Jelena Bowina
Francja Alizé Lim
6:3, 6:4
6. 04/05/2012 Rosja Moskwa twarda Białoruś Palina Piechawa Rosja Tatiana Kotelnikowa
Białoruś Lidzija Marozawa
6:4, 3:6, 10–7
7. 21/10/2012 Hiszpania Sewilla ziemna Polska Katarzyna Piter Bułgaria Aleksandrina Najdenowa
Brazylia Teliana Pereira
5:7, 6:4, 10–6
8. 02/06/2013 Słowenia Maribor ziemna Polska Magda Linette Argentyna Mailen Auroux
Argentyna María Irigoyen
6:3, 6:0
9. 16/06/2013 Włochy Padwa ziemna Rosja Irina Chromaczowa Rumunia Cristina Dinu
Słowenia Maša Zec Peškirič
6:3, 6:1
10. 05/07/2013 Polska Toruń ziemna Polska Magda Linette Ukraina Julija Bejhelzimer
Rumunia Elena Bogdan
6:2, 4:6, 10–5
11. 26/10/2013 Maroko Casablanca ziemna Rosja Walerija Sołowjowa Chile Cecilia Costa Melgar
Włochy Anastasia Grymalska
7:6(3), 6:4
12. 10/05/2015 Tunezja Tunis ziemna Argentyna María Irigoyen Francja Julie Coin
Francja Stéphanie Foretz
6:1, 6:3
13. 13/09/2020 Francja Saint-Malo ziemna Polska Katarzyna Piter Polska Magdalena Fręch
Szwajcaria Viktorija Golubic
6:2, 6:4
14. 20/02/2021 Niemcy Altenkirchen dywanowa (hala) Niemcy Julia Wachaczyk Szwajcaria Viktorija Golubic
Szwajcaria Ylena In-Albon
7:6(5), 6:4

Puchar Federacji

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Rywal Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2016 Grupa Światowa II 6–7 lutego 2016
Kailua, Stany Zjednoczone
 Stany Zjednoczone (0:4) Twarda Venus Williams Porażka 5:7, 2:6
Sloane Stephens nie rozegrano
2016 Grupa światowa II Play-off 16–17 kwietnia 2016
Inowrocław, Polska
 Chińskie Tajpej (1:4) Twarda (hala) Hsu Ching-wen Porażka 3:6, 4:6
Lee Ya-hsuan Porażka 6:2, 3:6, 7:9

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Partnerka Rywalki Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2013 Europa/Afryka Grupa I 6–8 lutego 2013
Ejlat, Izrael
 Rumunia (2:1) Twarda Alicja Rosolska Sorana Cîrstea
Raluca Olaru
Porażka 6:7(10), 2:6
 Turcja (3:0) Başak Eraydın
İpek Soylu
Zwycięstwo 7:5, 7:6(4)
2016 Grupa Światowa II 6–7 lutego 2016
Kailua, Stany Zjednoczone
 Stany Zjednoczone (0:4) Twarda Klaudia Jans-Ignacik Bethanie Mattek-Sands
Coco Vandeweghe
Porażka 1:6, 5:7
2017 Europa/Afryka Grupa I 8–11 lutego 2011
Tallinn, Estonia
 Austria (2:1) Twarda (hala) Katarzyna Piter Julia Grabher
Tamira Paszek
Zwycięstwo 6:3, 6:2
 Gruzja (2:1) Magdalena Fręch Oksana Kalasznikowa
Sopia Szapatawa
Porażka walkower

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paula Kania-Chodun | Player Stats & More – WTA Official [online], Women's Tennis Association [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  2. Paula Kania-Chodun Women's Singles Overview [online], www.itftennis.com [dostęp 2022-07-21].
  3. Tenis w Polsce - Polski Związek Tenisowy - PZT.pl [online], portal.pzt.pl [dostęp 2022-07-21].
  4. Tenisowe mistrzostwa Polski. Paula Kania wygrała w singlu. sport.pl. [dostęp 2010-07-08]. (pol.).
  5. Drużynowe mistrzostwa Polski kobiet i mężczyzn – wyniki. Polski Tenis, 2013-06-20. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]