Pierre-Emerick Aubameyang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Pierre-Emerick Aubameyang
Ilustracja
Imię i nazwisko Pierre-Emerick Emiliano François Aubameyang
Data i miejsce
urodzenia		 18 czerwca 1989
Laval, Francja
Pozycja napastnik
Wzrost 187 cm
Informacje klubowe
Obecny klub Arsenal
Numer 14
Kariera juniorska
1995–1997
1997–1998
1998–1999
1999–2001
2001–2005
2005–2007
2007–2008		 L'Huisserie Football
Nice
L'Huisserie Football
Stade Lavallois
Rouen
Bastia
Milan
Kariera seniorska[a]
Lata Klub M (G)
2008–2011
2008–2009
2009–2010
2010–2011
2011
2012–2013
2013–2018
2018–		 Milan
→ Dijon (wyp.)
→ Lille (wyp.)
→ Monaco (wyp.)
→ Saint-Étienne (wyp.)
Saint-Étienne
Borussia Dortmund
Arsenal		 0 (0)
34 (8)
14 (2)
19 (2)
33 (8)
54 (29)
144 (98)
8 (6)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja M (G)
2009
2009–		  Francja U-21
 Gabon		 1 (0)
56 (23)
  1. ↑ Mecze i gole w lidze akt. 15 kwietnia 2018.
  2. ↑ Mecze i gole w reprez. akt. 31 stycznia 2018.
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Pierre-Emerick Emiliano François Aubameyang (ur. 18 czerwca 1989 w Laval) — gaboński piłkarz francuskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Arsenal oraz w reprezentacji Gabonu. Uczestnik Pucharu Narodów Afryki 2010, 2012 i 2015.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Pierre-Emerick Aubameyang jest wychowankiem A.C. Milanu, do którego trafił w wieku 17 lat wraz z braćmi, Catiliną i Willym[1]. W przeszłości reprezentował barwy Dijon FCO, Lille OSC, AS Monaco i AS Saint-Étienne[1]. Ten ostatni klub zapłacił za Gabończyka 2 mln euro[1]. W pierwszym sezonie w AS Saint-Étienne strzelił 2 gole w 14 meczach, ale w drugim zdobył ich 19 i zaliczył 8 asyst. Za to osiągnięcie otrzymał nagrodę Marca-Viviena Foé przyznawaną najlepszemu afrykańskiemu piłkarzowi w Ligue 1[1].

Borussia Dortmund[edytuj | edytuj kod]

4 lipca 2013 podpisał kontrakt z Borussią Dortmund[2]. Do niemieckiego klubu przeszedł z francuskiego Saint-Étienne za sumę 15 mln euro. W lipcu 2013 wraz z drużyną sięgnął po Superpuchar Niemiec. 10 sierpnia rozegrał swój pierwszy mecz w Bundeslidze, w którym Borussia na wyjeździe pokonała FC Augsburg 4:0, Aubameyang zdobył w meczu trzy gole zaliczając hat-trick i dodatkowo został wybrany zawodnikiem meczu. Jest szóstym piłkarzem w historii Bundesligi, który zdobył hat-tricka w debiucie[1].

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

31 stycznia 2018 podpisał kontrakt z Arsenalem. 3 lutego 2018 roku strzelił bramkę w debiucie w meczu z Evertonem wygranym 5:1.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Podczas gry w AC Milan otrzymał propozycję gry w reprezentacji Włoch do lat 19, ale odrzucił ją[1]. Następnie zaczął grać w reprezentacji Francji do lat 21. Zadebiutował w niej w lutym 2009, w pojedynku przeciwko reprezentacji Tunezji do lat 23. 28 marca 2009 zadebiutował w reprezentacji Gabonu w wygranym 2:1 meczu przeciwko reprezentacji Maroka.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 15 kwietnia 2018)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Milan 2007/08 Serie A – – – – – 0 0
Dijon (wyp.) 2008/09 Ligue 2 34 8 2 0 1 0 – – 37 8
Lille (wyp.) 2009/10 Ligue 1 14 2 – 1 0 9 0 – 24 2
Monaco (wyp.) 2010/11 Ligue 1 19 2 1 0 3 0 – – 23 2
Saint-Étienne (wyp.) 2010/11 Ligue 1 14 2 – – – – 14 2
Saint-Étienne 2011/12 Ligue 1 36 16 – 2 2 – – 38 18
2012/13 Ligue 1 37 19 4 2 4 0 – – 45 21
Ogólnie 73 35 4 2 6 2 0 0 0 0 83 39
Borussia Dortmund 2013/14 Bundesliga 32 13 6 2 – 9 1 1 0 48 16
2014/15 Bundesliga 33 16 4 5 – 8 3 1 1 46 25
2015/16 Bundesliga 31 25 4 3 – 14 11 – 49 39
2016/17 Bundesliga 32 31 4 2 – 9 7 1 0 46 40
2017/18 Bundesliga 16 13 1 3 – 6 4 1 1 24 21
Ogólnie 144 98 19 15 0 0 46 26 4 2 213 141
Arsenal 2017/18 Premier League 8 6 – 1 0 – – 9 6
Ogólnie w karierze 306 153 26 17 12 2 55 26 4 2 403 200

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Saint-Étienne[edytuj | edytuj kod]

Borussia Dortmund[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

  • Najskuteczniejszy zawodnik z Afryki w historii Bundesligi: 98 goli[4]
  • Najskuteczniejszy obcokrajowiec w historii Bundesligi w sezonie: 31 goli (2016/2017)
  • Szósty zawodnik w historii Bundesligi, który zdobył hat-tricka w debiucie[1]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn piłkarza Pierre’a oraz młodszy brat Catiliny i Willy’ego.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA – 32 (15), Liga Europy UEFA – 23 (11)
  2. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Niemiec – 4 (2)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Kazimierz Oleszek. Szybki jak Bolt. „Piłka Nożna”. 46/2013 (2107), s. 26, 2013-11-12. Profus Management. ISSN 0137-4710 (pol.). 
  2. ↑ Borussia Dortmund sign Pierre-Emerick Aubameyang from St-Etienne (ang.). theguardian.com. [dostęp 2016-03-10].
  3. ↑ Robert Lewandowski i Łukasz Piszczek w "11" sezonu Bundesligi (pol.). sport.interia.pl. [dostęp 2017-05-26].
  4. ↑ Robert Czykiel: Wielki wyczyn Aubameyanga. Konkurent Lewandowskiego ustanowił nowy rekord Bundesligi (pol.). sportowefakty.wp.pl, 2017-12-09. [dostęp 2018-02-04].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Arsenal F.C. – obecny skład

4 Mertesacker (c) • 6 Koscielny • 7 Mychitarian • 8 Ramsey • 9 Lacazette • 10 Wilshere • 11 Özil • 13 Ospina • 14 Aubameyang • 16 Holding • 17 Iwobi • 18 Monreal • 19 Cazorla • 20 Mustafi • 21 Chambers • 23 Welbeck • 24 Bellerín • 27 Mawropanos • 29 Xhaka • 30 Maitland-Niles • 31 Kolašinac • 33 Čech • 35 Elneny • trener: Wenger
Aktualny na dzień 31 stycznia 2018
p • d • e
Królowie strzelców Bundesligi

1964: Seeler (30) • 1965: Brunnenmeier (24) • 1966: Emmerich (31) • 1967: G. Müller (28) • 1968: Löhr (27) • 1969: G. Müller (30) • 1970: G. Müller (38) • 1971: Kobluhn (24) • 1972: G. Müller (40) • 1973: G. Müller (36) • 1974: G. Müller, Heynckes (30) • 1975: Heynckes (27) • 1976: Fischer (29) • 1977: D. Müller (34) • 1978: G. Müller, D. Müller (24) • 1979: K. Allofs (22) • 1980: Rummenigge (26) • 1981: Rummenigge (29) • 1982: Hrubesch (27) • 1983: Völler (23) • 1984: Rummenigge (26) • 1985: K. Allofs (26) • 1986: Kuntz (22) • 1987: Rahn (24) • 1988: Klinsmann (19) • 1989: T. Allofs, Wohlfarth (17) • 1990: Andersen (18) • 1991: Wohlfarth (21) • 1992: Walter (22) • 1993: Yeboah, Kirsten (20) • 1994: Yeboah, Kuntz (18) • 1995: Herrlich, Basler (20) • 1996: Bobic (17) • 1997: Kirsten (22) • 1998: Kirsten (22) • 1999: Preetz (23) • 2000: Max (19) • 2001: Barbarez, Sand (22) • 2002: Max, Amoroso (18) • 2003: Christiansen, Élber (21) • 2004: Aílton (28) • 2005: Mintál (24) • 2006: Klose (25) • 2007: Gekas (20) • 2008: Toni (24) • 2009: Grafite (28) • 2010: Džeko (22) • 2011: Gómez (28) • 2012: Huntelaar (29) • 2013: Kießling (25) • 2014: Lewandowski (20) • 2015: Meier (19) • 2016: Lewandowski (30) • 2017: Aubameyang (31)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pierre-Emerick_Aubameyang&oldid=53219991”