Pierre-Emerick Aubameyang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pierre-Emerick Aubameyang
Ilustracja
Pierre-Emerick Aubameyang (2018)
Pełne imię i nazwisko

Pierre-Emerick Emiliano François Aubameyang

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1989
Laval

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Chelsea

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–1997 L'Huisserie Football
1997–1998 OGC Nice
1998–1999 L'Huisserie Football
1999–2001 Stade Lavallois
2001–2005 FC Rouen
2005–2007 SC Bastia
2007–2008 AC Milan
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2011 AC Milan 0 (0)
2008–2009 → Dijon (wyp.) 34 (8)
2009–2010 → Lille (wyp.) 14 (2)
2010–2011 → AS Monaco (wyp.) 19 (2)
2011 → AS Saint-Étienne (wyp.) 14 (2)
2011–2013 AS Saint-Étienne 73 (35)
2013–2018 Borussia Dortmund 144 (98)
2018–2022 Arsenal 128 (68)
2022 FC Barcelona 18 (11)
2022– Chelsea 12 (1)
W sumie: 456 (227)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Francja U-21 1 (0)
2012  Gabon U-23 3 (1)
2009–2022  Gabon 72 (30)
W sumie: 76 (31)
  1. ↑ Aktualne na: 26 lutego 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Pierre-Emerick Emiliano François Aubameyang (ur. 18 czerwca 1989 w Laval) – gaboński piłkarz, występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Chelsea. W latach 2009–2022 reprezentant Gabonu. Uczestnik Pucharu Narodów Afryki 2010, 2012, 2015, 2017 i 2021.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem AC Milanu, do którego trafił w wieku 17 lat wraz z braćmi – Catiliną i Willym[1]. W przeszłości reprezentował barwy Dijon FCO, Lille OSC, AS Monaco i AS Saint-Étienne[1]. Ten ostatni klub zapłacił za Gabończyka 2 mln euro[1]. W pierwszym sezonie w AS Saint-Étienne strzelił 2 gole w 14 meczach, ale w drugim zdobył ich 19 i zaliczył 8 asyst. Za to osiągnięcie otrzymał nagrodę Marca-Viviena Foé przyznawaną najlepszemu afrykańskiemu piłkarzowi w Ligue 1[1].

Borussia Dortmund[edytuj | edytuj kod]

4 lipca 2013 podpisał kontrakt z Borussią Dortmund[2]. Do niemieckiego klubu przeszedł z francuskiego AS Saint-Étienne za sumę 15 mln euro. W lipcu 2013 wraz z drużyną sięgnął po Superpuchar Niemiec. 10 sierpnia rozegrał swój pierwszy mecz w Bundeslidze, w którym Borussia na wyjeździe pokonała FC Augsburg 4:0, Aubameyang zdobył w meczu trzy gole zaliczając hat-trick i dodatkowo został wybrany zawodnikiem meczu. Jest szóstym piłkarzem w historii Bundesligi, który zdobył hat-tricka w debiucie[1].

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

31 stycznia 2018 podpisał kontrakt z Arsenalem. 3 lutego 2018 strzelił bramkę w debiucie w wygranym 5:1 meczu z Evertonem[3]. 1 lutego 2022, Arsenal rozwiązał kontrakt z Aubameyangiem za porozumieniem stron[4].

FC Barcelona[edytuj | edytuj kod]

2 lutego 2022 podpisał 3-letni kontrakt z FC Barceloną[5]. W katalońskim klubie zadebiutował 6 lutego w wygranym 4:2 meczu z Atlético Madryt[6]. Pierwsze trafienia zaliczył 20 lutego, strzelając łącznie trzy gole w meczu przeciwko Valencii (4:1)[7].

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

2 września 2022 ogłoszono przejście Aubameyanga do Chelsea, z którą podpisał dwuletni kontrakt[8]. Zadebiutował 6 września w meczu Ligi Mistrzów UEFA z Dinamem Zagrzeb (0:1)[9]. W Premier League w barwach Chelsea zadebiutował 1 października i strzelił bramkę w wygranym 2:1 spotkaniu przeciwko Crystal Palace[10].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Podczas gry w AC Milan otrzymał propozycję gry w reprezentacji Włoch do lat 19, ale odrzucił ją[1]. Następnie zaczął grać w reprezentacji Francji do lat 21. Zadebiutował w niej w lutym 2009, w pojedynku przeciwko reprezentacji Tunezji do lat 23. 28 marca 2009 zadebiutował w reprezentacji Gabonu w wygranym 2:1 meczu przeciwko reprezentacji Maroka.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na 26 lutego 2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
AC Milan 2007/2008 Serie A – – – – – 0 0
Dijon FCO (wyp.) 2008/2009 Ligue 2 34 8 4 2 1 0 – – 39 10
Lille OSC (wyp.) 2009/2010 Ligue 1 14 2 – 1 0 9 0 – 24 2
AS Monaco (wyp.) 2010/2011 19 2 1 0 3 0 – – 23 2
AS Saint-Étienne (wyp.) 2010/2011 14 2 – – – – 14 2
AS Saint-Étienne 2011/2012 36 16 – 2 2 – – 38 18
2012/2013 37 19 4 2 4 0 – – 45 21
Ogólnie 87 37 4 2 6 2 0 0 0 0 97 41
Borussia Dortmund 2013/2014 Bundesliga 32 13 6 2 – 9 1 1 0 48 16
2014/2015 33 16 4 5 – 8 3 1 1 46 25
2015/2016 31 25 4 3 – 14 11 – 49 39
2016/2017 32 31 4 2 – 9 7 1 0 46 40
2017/2018 16 13 1 3 – 6 4 1 1 24 21
Ogólnie 144 98 19 15 0 0 46 26 4 2 213 141
Arsenal 2017/2018 Premier League 13 10 – 1 0 – – 14 10
2018/2019 36 22 1 1 2 0 12 8 – 51 31
2019/2020 36 22 2 4 – 6 3 – 44 29
2020/2021 29 10 1 1 – 8 3 1 1 39 15
2021/2022 14 4 – 1 3 – – 15 7
Ogólnie 128 68 4 6 4 3 26 14 1 1 163 92
FC Barcelona 2021/2022 Primera División 17 11 – – 6 2 – 23 13
2022/2023 1 0 – – – – 1 0
Ogólnie 18 11 0 0 0 0 6 2 0 0 24 13
Chelsea 2022/2023 Premier League 12 1 0 0 0 0 6 2 – 18 3
Ogólnie 12 1 0 0 0 0 6 2 0 0 18 3
Ogólnie w karierze 456 227 32 25 15 5 93 44 5 3 601 304

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

AS Saint-Étienne[edytuj | edytuj kod]

Borussia Dortmund[edytuj | edytuj kod]

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn piłkarza Pierre’a oraz młodszy brat Catiliny i Willy’ego.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 38 (17)
    Liga Europy UEFA – 49 (24)
    kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 6 (3)
  2. ↑ Uwzględniono:
    Superpuchar Niemiec – 4 (2)
    Tarcza Wspólnoty – 1 (1)
  3. ↑ Ex aequo – Sadio Mané i Mohamed Salah.
  4. ↑ Ex aequo – Danny Ings.
  5. ↑ Ex aequo – Bas Dost.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Kazimierz Oleszek. Szybki jak Bolt. „Piłka Nożna”. 46/2013 (2107), s. 26, 2013-11-12. Profus Management. ISSN 0137-4710. 
  2. ↑ Borussia Dortmund sign Pierre-Emerick Aubameyang from St-Etienne. theguardian.com. [dostęp 2016-03-10]. (ang.).
  3. ↑ Redakcja, Liga angielska. Arsenal rozbił Everton, Aubameyang okrasił debiut bramką. Hat-trick Ramseya, Gol24, 3 lutego 2018 [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  4. ↑ Aubameyang leaves club by mutual consent, arsenal.com [dostęp 2022-02-04] (ang.).
  5. ↑ FC Barcelona sign Pierre-Emerick Aubameyang, fcbarcelona.com [dostęp 2022-02-04] (ang.).
  6. ↑ Szalony hit w Barcelonie! Sześć bramek i czerwona kartka, sport.interia.pl [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  7. ↑ Pewna wygrana Barcelony na Mestalla › FCBarca.com, FCBarca.com [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  8. ↑ Telewizja Polska S.A, Wielki transfer dopięty. Gwiazda wraca do Londynu, sport.tvp.pl, 2 września 2022 [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  9. ↑ Wielka niespodzianka w Zagrzebiu! Dinamo lepsze od Chelsea, Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  10. ↑ Mateusz Ługowski, Zwycięski debiut Pottera w Premier League! Cudowny gol Gallagher zdecydował. Crystal Palace 1:2 Chelsea, ChelseaPoland.com [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  11. ↑ Robert Lewandowski i Łukasz Piszczek w "11" sezonu Bundesligi. sport.interia.pl. [dostęp 2017-05-26].
  12. ↑ Robert Czykiel: Wielki wyczyn Aubameyanga. Konkurent Lewandowskiego ustanowił nowy rekord Bundesligi. sportowefakty.wp.pl, 2017-12-09. [dostęp 2018-02-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Chelsea F.C. – obecny skład
  • Aktualny na dzień 21 stycznia 2023
Składy reprezentacji Gabonu
Skład reprezentacji Gabonu na PNA 2010

Gabon

Skład reprezentacji Gabonu na PNA 2012

Gabon

Skład reprezentacji Gabonu na Igrzyskach Olimpijskich 2012

Flag of Gabon.svg

Skład reprezentacji Gabonu na PNA 2015

Gabon

Skład reprezentacji Gabonu na PNA 2017

Gabon

Skład reprezentacji Gabonu na PNA 2021

Gabon

Królowie strzelców Bundesligi
Królowie Strzelców Premier League
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pierre-Emerick_Aubameyang&oldid=69852286”