Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Gaj Krajeński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gaj Krajeński
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

1965

Akt prawny

M.P. z 1965 r. nr 24, poz. 121

Powierzchnia

10,04 ha

Ochrona

ścisła

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Gaj Krajeński”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Gaj Krajeński”
Położenie na mapie powiatu sępoleńskiego
Mapa konturowa powiatu sępoleńskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Gaj Krajeński”
Położenie na mapie gminy Sępólno Krajeńskie
Mapa konturowa gminy Sępólno Krajeńskie, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Gaj Krajeński”
Ziemia53°30′00″N 17°23′44″E/53,500000 17,395556

Rezerwat przyrody Gaj Krajeńskirezerwat leśny położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie sępoleńskim, gminie Sępólno Krajeńskie[1]. Zajmuje powierzchnię 10,04 ha[1] (akt powołujący podawał 10,27 ha).

Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej[1][2].

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Pojezierze Krajeńskie. Znajduje się w pobliżu styku granic trzech województw: kujawsko-pomorskiego, pomorskiego i wielkopolskiego, na zachód od drogi powiatowej ze Starego Gronowa do Lutówka.

Rezerwat jest położony w obrębie Krajeńskiego Parku Krajobrazowego[3]. Zajmuje fragment kompleksu leśnego należącego do Nadleśnictwa Lutówko (leśnictwo Gaj)[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat został utworzony mocą Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 3 maja 1965 roku (M.P. z 1965 r. nr 24, poz. 121)[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat chroni starodrzew bukowo-dębowy z domieszką innych gatunków, jak: sosna zwyczajna, grab zwyczajny, świerk, olsza czarna, jesion wyniosły wraz z charakterystycznym dla grądu runem. Podszycie i podrost tworzą: grab zwyczajny, buk zwyczajny, kruszyna, leszczyna, jesion wyniosły[5].

W runie leśnym występują takie gatunki jak: perłówka jednokwiatowa, rzadka na Niżu, kokoryczka okółkowa, będąca elementem górskiej flory, szczyr trwały, gwiazdnica wielkokwiatowa, konwalijka dwulistna, konwalia majowa, przylaszczka pospolita, zawilec gajowy, kokoryczka wonna, borówka czernica, pokrzywa zwyczajna[5].

We fragmencie rezerwatu o powierzchni 0,33 ha znajduje się fragment olsu o wysokim poziomie wód gruntowych. Teren ten porastają: olsza, leszczyna, czarna porzeczka, a w runie występują: niecierpek pospolity oraz pokrzywa zwyczajna[5].

Szlak turystyczny

[edytuj | edytuj kod]

Przez rezerwat przebiega szlak turystyczny zielony pieszy szlak turystyczny „Rezerwatów Krajeńskich” SypniewoWitkowo 29 km[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Rezerwat przyrody Gaj Krajeński. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-23].
  2. Zarządzenie Nr 0210/2/2012 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2012 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Gaj Krajeński”. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Kujawsko-Pomorskiego poz. 1779 [on-line]. 2012-09-12. [dostęp 2019-04-23].
  3. Rezerwat „Gaj Krajeński”. [w:] Krajeński Park Krajobrazowy [on-line]. [dostęp 2019-04-23].
  4. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Lutówko – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-04-23].
  5. a b c Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972
  6. Umiński Janusz: Pojezierze Krajeńskie. Wydawnictwo PTTK „Kraj”. Warszawa 1991