Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Uroczysko Bażantarnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uroczysko Bażantarnia
Ilustracja
rezerwat leśny[1]
Typ

fitocenotyczny; leśny i borowy[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych; lasów nizinnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Mezoregion

Równina Łowicko-Błońska, Wzniesienia Łódzkie[2]

Data utworzenia

1982

Akt prawny

M.P. z 1982 r. nr 25, poz. 234, § 8

Powierzchnia

44,52 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Uroczysko Bażantarnia”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Uroczysko Bażantarnia”
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego
Mapa konturowa powiatu skierniewickiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Uroczysko Bażantarnia”
Położenie na mapie gminy Maków
Mapa konturowa gminy Maków, w centrum znajduje się punkt z opisem „Uroczysko Bażantarnia”
Ziemia51°56′40″N 20°00′25″E/51,944444 20,006944

Rezerwat przyrody Uroczysko Bażantarnialeśny rezerwat przyrody w gminie Maków, w powiecie skierniewickim, w województwie łódzkim[1]. Znajduje się na terenie leśnictwa Zwierzyniec w Nadleśnictwie Skierniewice[2].

Zajmuje powierzchnię 44,52 ha[1]. Został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 12 października 1982 roku (M.P. z 1982 r. nr 25, poz. 234, § 8). Według aktu powołującego, celem ochrony jest zachowanie fragmentów: grądu, dąbrowy świetlistej, olsu i łęgu jesionowo-olszowego oraz licznych drzew pomnikowych, między innymi buków na granicy zasięgu[1].

Niewielki strumień w północnej części rezerwatu

Las ten co najmniej od XVIII wieku służył celom łowieckim jako „bażantarnia” związana z Pałacem Prymasowskim w Skierniewicach stanowiącym rezydencję arcybiskupów gnieźnieńskich, a w XIX wieku carów rosyjskich. Odbywały się tu reprezentacyjne monarsze polowania[3].

W skład drzewostanu rezerwatu, oprócz wspomnianych buków, wchodzą: olsza czarna, brzoza brodawkowata, rzadziej grab pospolity, dąb szypułkowy (okazałe ponad trzystuletnie egzemplarze) i sosna zwyczajna. Główni przedstawiciele podszytu to leszczyna pospolita i kruszyna pospolita. Latem i wczesną wiosną grądy i łęgi są wilgotne i mroczne[3].

Do roślin występujących w runie leśnym należą: kopytnik pospolity, bluszczyk kurdybanek, gajowiec żółty, podagrycznik pospolity, czyściec leśny, kokoryczka, jaskier, dzwonek pokrzywolistny, konwalia majowa, zdrojówka rutewkowata, złoć żółta, kokorycz pełna, zawilec żółty, ziarnopłon wiosenny, fiołki (w tym rzadki fiołek przedziwny), przylaszczka pospolita, zawilec gajowy, miodunka ćma, groszek wiosenny, groszek czerniejący, dziewanna, pierwiosnek lekarski, dzwonek skupiony, rozchodnik wielki[3].

Rezerwat nie posiada planu ochrony; na powierzchni objętej zadaniami ochronnymi podlega ochronie czynnej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Rezerwat przyrody Uroczysko Bażantarnia. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-04-20].
  2. a b c Rejestr Form Ochrony Przyrody prowadzony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (stan na 15.02.2019 r.). [dostęp 2019-05-04].
  3. a b c Grzegorz Socha (red.): Rezerwaty przyrody województwa łódzkiego. Łódź: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Łodzi, 2011. ISBN 978-83-934396-0-7.