Mahmud Abbas: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot dodał vi:Mahmoud Abbas |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (Robot dodał bcl:Mahmoud Abbas |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
[[be:Махмуд Абас]] |
[[be:Махмуд Абас]] |
||
[[be-x-old:Махмуд Абас]] |
[[be-x-old:Махмуд Абас]] |
||
[[bcl:Mahmoud Abbas]] |
|||
⚫ | |||
[[bs:Mahmoud Abbas]] |
[[bs:Mahmoud Abbas]] |
||
[[br:Mahmoud Abbas]] |
[[br:Mahmoud Abbas]] |
||
⚫ | |||
[[ca:Mahmud Abbas]] |
[[ca:Mahmud Abbas]] |
||
[[cs:Mahmúd Abbás]] |
[[cs:Mahmúd Abbás]] |
Wersja z 09:52, 2 lis 2011
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Prezydent Autonomii Palestyńskiej | |
Okres |
od 9 stycznia 2005 |
Poprzednik | |
Następca |
sprawuje urząd |
Premier Autonomii Palestyńskiej | |
Okres |
od 29 kwietnia 2003 |
Poprzednik |
brak |
Następca | |
Mahmud Abbas, arab. محمود عباس, znany też jako Abu Mazen (ur. 26 marca 1935 w Safed, Izrael) – palestyński przywódca i działacz niepodległościowy, prezydent Autonomii Palestyńskiej od 2005 roku, pierwszy premier palestyński (29 kwietnia – 6 września 2003). Jeden z czołowych przywódców Al-Fatah, przewodniczący Organizacji Wyzwolenia Palestyny (wybrany 11 listopada 2004 po śmierci Jasera Arafata).
Urodził się w mieście "Safad" (wtedy Palestyna była mandatem brytyjskim), w roku 1948 po proklamowaniu państwa Izraelu został wypędzony z rodziną a także ze wszystkimi mieszkańcami miasta do Syrii gdzie skończył studia w Damaszku, później przeprowadził się do Egiptu gdzie skończył studia prawnicze. Wyjechał do Moskwy gdzie otrzymał stopień doktora historii – jego praca doktorancka "Relacje między przywódcami faszyzmu i przywódcami syjonizmu" została później wydana jako książka.
Uchodzi za polityka bardzo dobrze widzianego na Zachodzie, między innymi dlatego, że wypowiadał się przeciwko antyizraelskiemu powstaniu Palestyńczyków – intifadzie. W 1965 wstąpił do Fatahu – ugrupowania, którym kierował Jaser Arafat. Od 1980 Abbas był członkiem Komitetu Wykonawczego Organizacji Wyzwolenia Palestyny, a w 1996 został wybrany na jego przewodniczącego, co nieformalnie potwierdziło jego pozycję zastępcy Arafata. To właśnie Abbas podpisał w 1993 porozumienie pokojowe z Izraelem. Był jego architektem, a długie kontakty z izraelską lewicą zyskały mu opinię "gołębia" w OWP.
Od marca do października 2003 był pierwszym premierem Autonomii Palestyńskiej. Zwolennik amerykańskiego planu pokojowego "Mapa drogowa".
10 stycznia 2005 przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej Hana Nasser potwierdził oficjalnie, że Mahmud Abbas – przywódca Organizacji Wyzwolenia Palestyny otrzymał 62,3 procent głosów i wygrał palestyńskie wybory prezydenckie. Abbas uzyskał 62,32 procent głosów, a jego główny rywal Mustafa Barghuti – 19,8 procent głosów. Na Abbasa głosowało 483.039 wyborców, a na Barghutiego 153 516 osób. Tajsir Chalid z Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny otrzymał 3,5 procent głosów, Bassam al-Salhi z Ludowej Partii Palestyny – 2,69 procent, Abd al Halim al-Aszkar (niezależny) – 2,68 procent, Sajied Husejn Barakeh (niezależny) – 1,27 procent i Abd al Karim Szbair – 0,67 procent.
15 stycznia 2005 Mahmud Abbas został zaprzysiężony na stanowisko prezydenta Autonomii Palestyńskiej.
Szablon:Premierzy Autonomii Palestyńskiej Szablon:Prezydenci Autonomii Palestyńskiej