Józef Miaskowski (biskup): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Marccinus (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 51: Linia 51:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Studiował w Rzymie. W 1768 przyjął [[sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]. W 1792 został [[prepozyt]]em kapituły, a w 1793 [[administrator diecezji|administratorem]] [[archidiecezja poznańska|diecezji poznańskiej]]. 29 października 1798 papież [[Pius VI]] mianował go pierwszym biskupem nowo utworzonej [[archidiecezja warszawska|diecezji warszawskiej]]. Rządy w diecezji objął 21 grudnia 1799, a [[sakra|sakrę biskupią]] przyjął 9 lutego 1800.
Studiował w Rzymie. W 1768 przyjął [[sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]. W 1792 został [[prepozyt]]em kapituły, a w 1793 [[administrator diecezji|administratorem]] [[archidiecezja poznańska|diecezji poznańskiej]]. 29 października 1798 papież [[Pius VI]] mianował go pierwszym biskupem nowo utworzonej [[archidiecezja warszawska|diecezji warszawskiej]]. Od władcy Prus [[Fryderyk Wilhelm II Pruski|Fryderyka Wilhelma II]] na siedzibę otrzymał [[Pałac Prymasowski w Warszawie|Pałac Prymasowski]]<ref>Marceli Kosman: ''Między ołtarzem a tronem''. Poznań 2000, s.217.</ref>. Ciesząc się pełnym zaufaniem władz pruskich objął rządy w diecezji objął 21 grudnia 1799, a [[sakra|sakrę biskupią]] przyjął 9 lutego 1800.


Józef Miaskowski był znanym kaznodzieją. W nowej diecezji warszawskiej zorganizował życie religijne, przyczynił się do przywrócenia w niej karności kościelnej wśród duchowieństwa. Przeprowadził wizytację diecezji. Bronił seminariów duchownych przed likwidacją przez pruskiego zaborcę.
Józef Miaskowski był znanym kaznodzieją. W nowej diecezji warszawskiej zorganizował życie religijne, przyczynił się do przywrócenia w niej karności kościelnej wśród duchowieństwa. Przeprowadził wizytację diecezji. Bronił seminariów duchownych przed likwidacją przez pruskiego zaborcę.

Wersja z 11:07, 13 sie 2019

Józef Miaskowski
Herb duchownego
Data urodzenia

1744

Data śmierci

16 listopada 1804

Miejsce pochówku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Biskup diecezjalny warszawski
Okres sprawowania

1800–1804

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

29 października 1798

Sakra biskupia

9 lutego 1800

Odznaczenia
I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 lutego 1800

Konsekrator

Jan Chrzciciel Albertrandi

Józef Miaskowski herbu Bończa II (ur. przed 5 maja 1744, zm. 16 listopada 1804) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny warszawski w latach 1800–1804.

Życiorys

Studiował w Rzymie. W 1768 przyjął święcenia kapłańskie. W 1792 został prepozytem kapituły, a w 1793 administratorem diecezji poznańskiej. 29 października 1798 papież Pius VI mianował go pierwszym biskupem nowo utworzonej diecezji warszawskiej. Od władcy Prus Fryderyka Wilhelma II na siedzibę otrzymał Pałac Prymasowski[1]. Ciesząc się pełnym zaufaniem władz pruskich objął rządy w diecezji objął 21 grudnia 1799, a sakrę biskupią przyjął 9 lutego 1800.

Józef Miaskowski był znanym kaznodzieją. W nowej diecezji warszawskiej zorganizował życie religijne, przyczynił się do przywrócenia w niej karności kościelnej wśród duchowieństwa. Przeprowadził wizytację diecezji. Bronił seminariów duchownych przed likwidacją przez pruskiego zaborcę.

W 1798 został odznaczony pruskim Orderem Orła Czerwonego[2].

Przypisy

  1. Marceli Kosman: Między ołtarzem a tronem. Poznań 2000, s.217.
  2. Handbuch über den Königlich Preußischen Hof und Staat. Berlin: 1800, s. 24.

Bibliografia

  • Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Warszawa 2000.

Linki zewnętrzne

  • {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.). [dostęp 2012-07-30]