Przejdź do zawartości

Rafał Markowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafał Markowski
Biskup tytularny Obby
Ilustracja
Rafał Markowski (2019)
Herb duchownego Jesu in Te confido
Jezu ufam Tobie
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1958
Józefów

Biskup pomocniczy warszawski
Okres sprawowania

od 2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 czerwca 1982

Nominacja biskupia

4 listopada 2013

Sakra biskupia

7 grudnia 2013

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 grudnia 2013

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela

Konsekrator

Kazimierz Nycz

Współkonsekratorzy

Celestino Migliore
Kazimierz Romaniuk

Rafał Markowski w czasie modlitwy ekumenicznej podczas obchodów 75. rocznicy likwidacji getta łódzkiego (2019)

Rafał Maciej Markowski[1] (ur. 16 kwietnia 1958 w Józefowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawski od 2013. Młodszy brat muzyka Grzegorza Markowskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 kwietnia 1958 w Józefowie. Brat wokalisty zespołu Perfect Grzegorza Markowskiego[2]. Egzamin dojrzałości złożył w 1976 w Niższym Seminarium Duchownym w Płocku[3]. W latach 1976–1982[4] odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[2]. 6 czerwca 1982 został w archikatedrze warszawskiej wyświęcony na prezbitera przez prymasa Polski Józefa Glempa[2]. Od 1985 do 1991 kontynuował studia na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[5]. W 1991[6] uzyskał doktorat z nauk teologicznych w zakresie historii religii[4] na podstawie dysertacji Pojęcie sunnickiej społeczności muzułmańskiej (umma) w ujęciu porównawczym ze współczesną katolicką koncepcją Kościoła[7]. Habilitację z nauk teologicznych w zakresie teologii religii otrzymał w 2014 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1].

W latach 1982–1985 pracował jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Warce, następnie od 1985 do 1987 był rezydentem w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Konstancinie[4]. W latach 1993–2002 pełnił funkcję dyrektora Radia Józef, które zorganizował[4][8]. W 2002 został mianowany rektorem kościoła Matki Bożej Jerozolimskiej w Warszawie[9]. W 2008 został powołany na stanowisko rzecznika prasowego archidiecezji warszawskiej i dyrektora Archidiecezjalnego Centrum Informacji, zaś w 2012 objął urząd administratora Domu Arcybiskupów Warszawskich[8]. W 2006 został członkiem Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi[7], wchodzącego w skład Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego[10]. W 1999 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości[8].

W latach 1987–1993 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[6]. W 1992 został wykładowcą nauk religioznawczych na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[6] (następnie Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego), gdzie w 1997 objął stanowisko adiunkta przy Katedrze Fenomenologii Religii[7]. Ponadto podjął wykłady z religioznawstwa w Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie oraz w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. W 2007 został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego im. Księdza Romana Archutowskiego[7].

4 listopada 2013 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej ze stolicą tytularną Obby[3][11]. Święcenia biskupie przyjął 7 grudnia 2013 w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Udzielił mu ich kardynał Kazimierz Nycz, arcybiskup metropolita warszawski, z towarzyszeniem arcybiskupa Celestina Migliorego, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Kazimierza Romaniuka, emerytowanego biskupa diecezjalnego diecezji warszawsko-praskiej[5]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Jesu in Te confido” (Jezu ufam Tobie)[12]. W archidiecezji warszawskiej objął urząd wikariusza generalnego. Zostały mu przydzielone sprawy finansowe, administracyjno-gospodarcze, inwestycyjne (w tym dotyczące budownictwa sakralnego), a także nadzór nad archidiecezjalnym Caritasem. W jego kompetencjach znalazły się również sprawy personalne księży o stażu kapłańskim powyżej 15 lat niebędących proboszczami oraz księży seniorów[13]. W latach 2019–2021 pełnił funkcję przewodniczącego komitetu ds. organizacji uroczystości beatyfikacyjnych prymasa Stefana Wyszyńskiego i matki Elżbiety Róży Czackiej[5].

W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski w 2014 wszedł w skład Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego[14], w latach 2016–2022 był przewodniczącym Rady ds. Dialogu Religijnego i Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem[15][5], a w 2022 został przewodniczącym Rady ds. Środków Społecznego Przekazu[16]. Ponadto w 2021 został członkiem Rady Fundacji na Rzecz Wymiany Informacji Katolickiej oraz Rady Programowej KAI[17].

Został ambasadorem zorganizowanych w 2016 w Krakowie Światowych Dni Młodzieży[18].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rafał Markowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-29].
  2. a b c Archidiecezja warszawska ma dwóch nowych biskupów. ekai.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2017-02-22].
  3. a b Rinuncia di Ausiliare di Warszawa (Polonia) e nomina di nuovi Ausiliari. press.vatican.va, 2013-11-04. [dostęp 2013-11-04]. (wł.).
  4. a b c d G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 229–230. ISBN 83-911554-0-4.
  5. a b c d Nota biograficzna Rafała Markowskiego na stronie archidiecezji warszawskiej. archidiecezja.warszawa.pl. [dostęp 2022-10-14].
  6. a b c Dwaj nowi biskupi pomocniczy dla Warszawy. episkopat.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2017-01-09].
  7. a b c d Ks. bp dr hab. Rafał Markowski. religioznawstwo.uksw.edu.pl (arch.). [dostęp 2017-06-23].
  8. a b c Ks. Rafał Markowski – sylwetka. archidiecezja.warszawa.pl (arch.). [dostęp 2015-03-05].
  9. Parafia Matki Bożej Częstochowskiej na Powiślu. archidiecezja.warszawa.pl (arch.). [dostęp 2015-03-05].
  10. Rada ds. Dialogu Religijnego. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2017-01-09].
  11. Warszawa: Bp Marian Duś przechodzi na emeryturę. Ks. prał. Józef Górzyński i ks. prał. Rafał Markowski – biskupami pomocniczymi. episkopat.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2017-01-09].
  12. Rafał Markowski na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2017-01-09].
  13. List Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego do kapłanów Archidiecezji Warszawskiej. archidiecezja.warszawa.pl (arch.). [dostęp 2015-03-05].
  14. Episkopat: nowi członkowie komisji i rad oraz delegaci krajowi. ekai.pl (arch.), 2014-10-09. [dostęp 2017-02-22].
  15. Wybory 373. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.), 2016-06-07. [dostęp 2024-09-30].
  16. Wybory 392. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2022-06-06. [dostęp 2024-09-30].
  17. Wybory 389. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2021-06-11. [dostęp 2024-09-30].
  18. Ambasadorzy. krakow2016.com (arch.). [dostęp 2023-02-01].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]