Przejdź do zawartości

Społeczność Chrześcijańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Społeczność Chrześcijańska
Ilustracja
Były dom
Społeczności Chrześcijańskiej w Cieszynie
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo
 └ Kościół Ewangelicko-Augsburski
Strona internetowa

Społeczność Chrześcijańskaprotestanckie towarzystwo religijne o charakterze pietystycznym powstałe w początkach XX wieku na Śląsku Cieszyńskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1904 w ramach Kościoła luterańskiego powstała na Śląsku Cieszyńskim „Społeczność Chrześcijańska”[1]. Jej duchowym opiekunem był ks. Karol Kulisz. 8 lutego 1906 dokonano wyboru Zarządu Społeczności, oraz jej przewodniczącego – Franciszek Tyrlik. Program Społeczności Chrześcijańskiej zakładał pozostanie w macierzystym Kościele i dążenie do jego odrodzenia religijnego.

Orkiestra dęta Społeczności Chrześcijańskiej w Oldrzychowicach

W 1906 Społeczność wydała własny kancjonał pt. Harfa syońska. Śpiewnik dla użytku misyi wewnętrznej, później wielokrotnie wznawiany[2]. Po wyłączeniu kilku osób ze Społeczności Chrześcijańskiej powstała odrębna grupa nazwana Związkiem dla Stanowczych Chrześcijan[1].

W czasie II wojny światowej działalność towarzystw religijnych została zawieszona, a więc także Społeczności Chrześcijańskiej jak i Związku Stanowczych Chrześcijan. Po II wojnie światowej rozpoczęły się dążenia do zjednoczenia Społeczności Chrześcijan ze Związkiem Stanowczych Chrześcijan oraz z kierownictwem Kościoła.

17 maja 1947 w Czeskim Cieszynie odbyło się spotkanie przedstawicieli Społeczności Chrześcijańskiej i Związku Stanowczych Chrześcijan. 3 kwietnia 1950 roku kierownictwo Kościoła Ewangelickiego zadecydowało, że działalność towarzystwa Społeczność Chrześcijańska, zostanie włączona w ramy działalności Kościoła w formie wewnętrznej misji.

W Czechosłowacji znaczącym działaczem Społeczności Chrześcijańskiej był ks. Władysław Santarius.

30 listopada 1990 spotkała się konferencja pracowników misji wewnętrznej, która zadecydowała o reaktywowaniu Społeczności Chrześcijańskiej w Czechach. Rejestracji stowarzyszenia Křesťanské společenství – Społeczność Chrześcijańska dokonało Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w Pradze 13 lutego 1991.

W Polsce za spadkobiercę Społeczności Chrześcijańskiej uważa się Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.

Ośrodek Społeczności Chrześcijańskiej Karmel w Śmiłowicach

Przewodniczący Społeczności Chrześcijańskiej (Polska)

[edytuj | edytuj kod]
  • w 1930 – dr Jan Stebel
  • do 1947 – Paweł Pilch
  • od 1947 – Andrzej Cymorek

Przewodniczący KS-SCh (Czechy)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1990–1998 – Gustaw Hławiczka (1924–2007)
  • 1998–2008 – Jan Tomala (*1953)
  • 2008–2013 – Jerzy Rusz (*1952)
  • 2013–2019 – Milan Pecka (*1945)
  • od 2019 – Pavel Kaczmarczyk (*1969)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paweł Sikora. Rola cieszyńskiej społeczności chrześcijańskiej w Kościele. „Strażnica Ewangeliczna”. Nr 2 (225), s. 19-22, 1956 (rocz. XI). 
  • Tadeusz J. Zieliński: Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej. Warszawa: 2013, s. 79, 85-86.
  • Martin Piętak. Christliche Gemeinschaft in Tschechien. „Sächsisches Gemeinschaftsblatt”. Nr 5, s. 16-18, 2017. 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Andrzej Kominek. Ruch Stanowczych Chrześcijan. „Chrześcijanin”, s. 36, 37, lipiec-sierpień 1977. Prezydium Rady ZKE. 
  2. Sto let zpěvníku Harfa syjońska. ks-sch.cz. [dostęp 2015-05-09]. (cz.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]