Przejdź do zawartości

T-33 (czołg)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
T-33
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ pojazdu

pływający czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

2

Historia
Prototypy

1931

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Silnik

gaźnikowy, 6-cylindrowy T-26 o mocy 97 KM przy 2000 obr./min.

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

płyty z nieutwardzonej stali, nitowane, grubość: 4 – 9 mm

Długość

3,802 m

Szerokość

2,105 m

Wysokość

1,845 m

Prześwit

0,28 m

Masa

3,05 t

Osiągi
Prędkość

27 km/h (na drodze)
7-8 km/h

Zasięg pojazdu

172 km (na drodze)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,78 m

Rowy (szer.)

2 m

Ściany (wys.)

0,7 m

Kąt podjazdu

30

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji – 2520 szt.)
Użytkownicy
 ZSRR

T-33radziecki pływający czołg lekki z okresu sprzed II wojny światowej, pierwszy czołg pływający w ZSRR.

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

W 1931 roku Szefostwo Motoryzacji i Mechanizacji Armii Czerwonej uzyskało informację o próbach brytyjskiego czołgu pływającego skonstruowanego w wytwórni Vickers-Carden-Loyd w związku z tym zleciło oddziałowi konstrukcyjno-doświadczalnemu zakładów Bolszewik kierowanemu przez Siemion Ginzburga wykonanie podobnego pojazdu.

Konstrukcja oparta została na zakupionym w Wielkiej Brytanii lekkim ciągniku rolniczym wytwórni Vickers-Carden-Loyd w 1930 roku. Prototyp czołgu, który otrzymał kryptonim Sielezien (pol. "Kaczor"), był gotowy pod koniec marca 1931 roku. Otrzymał wtedy oznaczenie T-33.

Kadłub czołgu został wykonany z nieutwardzonej stali, wyporność zapewniały dwa skrzynkowe pływaki z drewna umieszczone po obu stronach kadłuba. Pływaki były pokryte blachą i wypełnione korkiem. Napęd czołgu stanowił rzędowy silnik gaźnikowy umieszczony z prawej strony kadłuba. Z lewej strony kadłuba umieszczono stanowiska załogi, jedno za drugi, najpierw kierowcy-mechanika a następnie dowódcy. Czołg dysponował jedną śrubą, która napędzała czołg w trakcie pływania.

Czołg został poddany próbom, które zakończyły się w 1932 roku. Wykazał on dobre właściwości pływania. Lecz z uwagi na liczne usterki i wady ostatecznie zrezygnowano z tego czołgu, a doświadczenia uzyskane w trakcie prób posłużyły do prac nad czołgami T-37 i T-41.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Prototyp czołgu T-33 był używany tylko do badań i prób.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maksym Kołomyjec: T-37 T-38 T-40. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2004. ISBN 83-7219-211-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]