Turoń (szczyt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turoń
Ilustracja
Widok ze stacji narciarskiej Czarny Groń
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Mały

Wysokość

686 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Andrychów
Mapa konturowa gminy Andrychów, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Turoń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Turoń”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Turoń”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, na dole po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Turoń”
Ziemia49°47′10″N 19°23′58″E/49,786111 19,399444

Turoń (686 m) – szczyt w Paśmie Łamanej Skały w Beskidzie Małym. Znajduje się w bocznym, północno-zachodnim grzbiecie szczytu Na Beskidzie (863 m). W istocie jest to bardzo niewybitne tylko wzniesienie w grzbiecie i nazwa Turoń obejmuje cały grzbiet. Zachodnie stoki Turonia stromo opadają do doliny potoku Pracica, wschodnie – ku dolinie potoku Ryta. Turoń w całości znajduje się w obrębie miejscowości Rzyki w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Andrychów. Obecnie jest całkowicie porośnięty lasem i nie biegnie przez niego żaden znakowany szlak turystyczny. Dawniej jednak istniały na nim polany, na zdjęciach lotniczych mapy Geoportalu widoczne są polany na etapie zarastania lasem[1][2].

Z lasem na Turoniu i w ogóle z lasami na stokach gór miejscowości Rzyki wiąże się ciekawa historia. Pod koniec XVIII wieku od dziedziczki Zofii Duninowej wykupił je pewien Niemiec z zamiarem całkowitego wyrębu – drewno miało być wykorzystane w miejscowej hucie. Wzburzyło to okolicznych mieszkańców, dla których las był niezbędnie potrzebny do życia. Mimo że były własnością dziedziczki przysługiwały im serwituty – możliwość korzystania z lasu w określony przepisami sposób. Negocjacje z dziedziczką nie powiodły się, umowa z Niemcem obwarowana było bowiem bardzo wysokim odszkodowaniem na wypadek jej zerwania. Zdesperowani mieszkańcy podpalili hutę i żywcem spalili w niej Niemca. Lasy ocalały[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-23].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-02-22].
  3. Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 157, 321, ISBN 978-83-62460-50-2.