
Harańczykowa Góra
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
628 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Harańczykowa Góra (628 m) – szczyt w południowo-wschodniej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały). Ma dwa wierzchołki: 628 m i 614 m[1]. Znajduje się w niskim grzbiecie u południowych podnóży Pasma Łamanej Skały. W grzbiecie tym kolejno od zachodu na wschód wyróżnia się szczyty: Gronik (552 m), Palusowa Góra (614 m) i Harańczykowa Góra. Zachodnie stoki Harańczykowej Góry opadają do doliny Targoszówki, zaś północno-wschodnie do doliny Tarnawki (miejscowość Tarnawa Górna)[2].
Stoki Harańczykowej Góry są porośnięte lasem, ale grzbiet jest bezleśny[1], dzięki temu rozciągają się z niego widoki na Pasmo Pewelskie i Grupę Żurawnicy. W XIX wieku na stokach Harańczykowej Góry wydobywano rudy żelaza. W tym celu wykuto w nich dziesiątki niewielkich sztolni. Były to rudy ubogie, z powodu bliskiej odległości od terenów zabudowanych i dobrego dostępu eksploatacja ta była w jakimś stopniu opłacalna[3]. Obecnie przez Harańczykową Górę prowadzi jeden ze szlaków turystyki pieszej[2].
- Szlak turystyczny
Krzeszów – Harańczykowa Góra – Jaworzyna – Polana Semikowa – schronisko PTTK Leskowiec. Czas przejścia: 3.10 h, ↓ 2,20 h[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-04-01].
- ↑ a b c Beskid Mały. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ Radosław Truś: Beskid Mały. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008. ISBN 978-83-89188-77-9.