Jaroszowicka Góra
 Jaroszowicka Góra i zapora w Świnnej Porębie (2021) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
541 m n.p.m. |
| Wybitność |
170[1] m |
Położenie na mapie gminy Wadowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego  | |
 49°50′46,7″N 19°32′13,5″E/49,846306 19,537083
| |
Jaroszowicka Góra – szczyt na prawym brzegu Skawy[2]. Mapa Geoportalu podaje wysokość 541 m[2], podobnie mapa Compassu[3], tablica zamontowana na szczycie natomiast podaje wysokość 544 m[4]. Wraz z Wierzchowiną tworzą zwarty i odosobniony masyw górski, przełomem Skawy oddzielony od głównego grzbietu Beskidu Małego (na lewym brzegu Skawy). Jego przynależność do któregoś z mezoregionów jest niejednoznaczna. Według Jerzego Kondrackiego, autora naukowo opracowanej regionalizacji geograficznej Polski należy on do Beskidu Małego, jako jedyny jego fragment położony na prawym brzegu Skawy[5], według Aleksego Siemionowa należy do Pogórza Wielickiego[6]. Szczególnie po ukończeniu budowy zapory wodnej w Świnnej Porębie, gdy powstało Jezioro Mucharskie, oddzielenie masywu Jaroszowickiej Góry i Wierzchowiny od głównego ciągu Beskidu Małego stało się jeszcze bardziej wyraźne.
Jaroszowicka Góra ma 4 wierzchołki, najwyższy z nich ma wysokość 541 m. Różnica poziomów między korytem rzeki a wierzchołkiem sięga 250 m. Najwyższe partie szczytu są zalesione jednolitym kompleksem leśnym (głównie jodłowo-świerkowym)[2]. Nad Skawą, u zachodnich podnóży Jaroszowickiej Góry znajdują się Jaroszowickie Skały, a u północnych Nowe Skały Jaroszowickie. Uprawiany jest na nich bouldering[7].
Jaroszowicka Góra znajduje się w granicach wsi Jaroszowice i Klecza Górna w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wadowice. W jej masywie wyróżnia się jeszcze szczyty Góry (Wierzchowina) i Bystra[8].
Piesze szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Wadowice – Gorzeń Górny – Jaroszowicka Góra – Łękawica – Żar
Klecza Górna przyst. kol. – Jaroszowicka Góra – Jaroszowice-Zbywaczówka[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Introduction to Poland z listą 453 szczytów o wybitności co najmniej 100 m.
- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-03-13].
- ↑ a b Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ Na podstawie tabliczki turystycznej zamontowanej na szczycie.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 326–327, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, 24, s=397.
- ↑ Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, s. 147–149, ISBN 978-83-947825-2-8.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-13].