49°48′35″N 19°31′43″E/49,809722 19,528611Tatry (Beskid Mały)
_BMa5.jpg) Tatry i droga nr 28. Widok z Mucharza | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
433 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°48′35″N 19°31′43″E/49,809722 19,528611
| |
Tatry (433 m) – szczyt we wschodniej części Beskidu Małego, zwanej Beskidem Andrychowskim. Znajduje się w bocznym, południowo-wschodnim grzbiecie Magurki Ponikiewskiej, który poprzez Jaszczurową Górę, Suszyce i Tatry opada do doliny Skawy. Południowe stoki Tatr opadają ku wsi Jaszczurowa i dolinie potoku Jaszczurówka, północne – ku Świnnej Porębie i dolinie potoku Bystrz[1].
Szczyt i stoki Tatr są porośnięte lasem, bezleśne są tylko ich podnóża. Przez szczyt nie przebiega żaden znakowany szlak turystyczny. Podnóżami wschodnich stoków biegnie droga krajowa nr 28[2].
Nazwa szczytu wywodzi się od dawniej używanego słowa tatra. Oprócz niego używano także słów tatry, tatrzyska i podobne. Oznaczały one skaliste wzgórza, skały na szczycie gór, zapadliska, niebezpieczne miejsca w górach itp. Wydany w 1859 r. słownik Lindego tłumaczył słowo tatra jako wysokie góry. Stanisław Staszic, który 1789 r. jechał z Bochni do Kalwarii pisał, że ciągle po lewej ręce ukazywały się śniegiem okryte tatry. Były to szczyty Beskidów. Edmund Wasilewski napisał wiersz o szczycie Kocierz w Beskidzie Małym. W wierszu tym jest werset: Babia Góra i Kocierz, nazwiska gór w Tatrach. Widać wyraźnie, że słowo Tatry nie oznaczało tutaj pasma górskiego Tatry, lecz po prostu wysokie góry[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-10-12].
- ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ Nazewnictwo w Beskidzie Małym. [dostęp 2015-10-29].