Władysław Sołtan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Sołtan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1870
Twer, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1943
Warszawa

Wojewoda warszawski
Okres

od 22 marca 1924
do 24 listopada 1927

Poprzednik

brak

Następca

Stanisław Twardo

Minister spraw wewnętrznych
Okres

od 19 grudnia 1923
do 21 marca 1924

Poprzednik

Władysław Kiernik

Następca

Zygmunt Hübner

Wojewoda warszawski
Okres

od 19 listopada 1919
do 19 grudnia 1923

Poprzednik

brak

Następca

brak

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Wawrzyn Akademicki Krzyż Komandorski Orderu Białej Róży Finlandii
Nisza Władysława Sołtana w katakumbach na Starych Powązkach

Władysław Eugeniusz Sołtan[1] herbu Sołtan[2], wzgl. Pereświet-Sołtan (ur. 7 lipca 1870 w Twerze, zm. 7 lutego 1943 w Warszawie) – polski prawnik, działacz państwowy II Rzeczypospolitej; syn Władysława Hieronima Sołtana, ojciec Jerzego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa uniwersytetu w Dorpacie. Pracował jako adwokat w Rydze i Petersburgu. Dyrektor Ryskiego Katolickiego Towarzystwa Dobroczynności, wiceprezes Polskiego Komitetu Organizacyjnego w Rydze i członek Konwentu Polonia. W 1911 osiadł w rodzinnym majątku w Inflantach.

Wojewoda warszawski (19 listopada 1919 – 19 grudnia 1923, 22 marca 1924 – 24 listopada 1927). Delegat rządu polskiego na Litwie Środkowej (4 lutego 1922 – 6 kwietnia 1922; do rezolucji Sejmu Ustawodawczego o bezwarunkowej inkorporacji Litwy Środkowej do Polski wbrew stanowisku rządu RP i Józefa Piłsudskiego).

Minister spraw wewnętrznych w rządzie Władysława Grabskiego (19 grudnia 1923[3] – 21 marca 1924).

Prezes Polskiej Macierzy Szkolnej, w latach 1936–1939 przewodniczący Porozumienia Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu. Na początku marca 1938 został wybrany członkiem sądu koleżeńskiego Zjednoczenia Polskich Prawników Katolików[4].

Honorowy obywatel Włocławka i Żyrardowa[5]. Dawny patron pl. Jana Pawła II w Żyrardowie[6].

Podczas okupacji niemieckiej był przewodniczącym Naczelnej Rady Konspiracji Harcerstwa Polskiego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Jerzy Minakowski: Władysław Eugeniusz Sołtan. Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2009-07-20].
  2. Władysław Eugeniusz Sołtan h. wł., www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-02-16].
  3. II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 20, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. 
  4. Nowe władze zjednoczenia polskich prawników katolików. „ABC”. Nr 71, s. 3, 7 marca 1938. 
  5. Andrzej Góralski, Czerwony wrzód samorządów, "Życie Żyrardowa", nr 32 z 8 sierpnia 1991, s. 1, 4
  6. Zabytki, zyrardow.pl [dostęp: 18 marca 2021]
  7. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 684.
  8. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 21.
  9. M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.
  10. M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za zasługi dla dobra literatury”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik biograficzny adwokatów polskich, tom II, zeszyt 3/4: M – Ż. Warszawa, 2007 (autor biogramu J. Wolski).
  • Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I.