Karol Bertoni
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
4 października 1876 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 lutego 1967 |
Minister spraw zagranicznych (p.o) | |
Okres |
od 19 grudnia 1923 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Karol Bertoni (ur. 4 października 1876 w Stanisławowie, zm. 10 lutego 1967 w Rio de Janeiro) – polski polityk i dyplomata, profesor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Fryderyka i Julii z de Winzów. Ukończył studia na wydziale prawnym Uniwersytetu Wiedeńskiego i Akademię Dyplomatyczną w Wiedniu[1]. Przed I wojną światową konsul generalny Austro-Węgier w Mediolanie. Do 1918 pracował w austro-węgierskiej służbie dyplomatycznej. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, od 1919 roku dyrektor departamentu w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1923–1924 kierownik MSZ (p.o. ministra) w rządzie Władysława Grabskiego. Od 1924 profesor Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie. Profesor Studium Dyplomatycznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Pod koniec lipca 1932 został wybrany I wiceprezesem Towarzystwa Polsko-Japońskiego[2]. Od 1937 był prezesem Centralnego Komitetu Polskiego Instytutu Nauk Politycznych i Ekonomicznych[1].
Był także encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów trzytomowej Podręcznej encyklopedii handlowej wydanej w 1931 w Poznaniu[3]ODN: brak numeru strony.
Zmarł i został pochowany w Rio de Janeiro[4] na cmentarzu Cemitério Municipal de Petrópolis.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (13 września 1926)[6][1]
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda II (Belgia, 1931)[7]
- Krzyż Komandorski I Klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja, 1928)[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 14. [dostęp 2021-06-29].
- ↑ Z Towarzystwa Polsko-Japońskiego. „Kurier Warszawski”. Nr 210, s. 8, 31 lipca 1932.
- ↑ Maciejewski 1931 ↓.
- ↑ Karol Bertoni (1876 – 1967) – zapomniany współtwórca polskiej służby zagranicznej - Głos Prawa - Przegląd Prawniczy Allerhanda, glosprawa.pl [dostęp 2023-04-12] (pol.).
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 225, poz. 635 „w uznaniu zasług na polu popierania harcerstwa”.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 90, 1931.
- ↑ Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 85.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I.
- Maciejewski Franciszek: Podręczna encyklopedia handlowa, T. 1 (A-Ko). Poznań: Nakł. Poznańskiej Sp. Wyd., Izba Przemysłowo Handlowa, 1931.
- Absolwenci Uniwersytetu Wiedeńskiego
- Dyrektorzy Departamentów MSZ II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Stanisławowie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Polacy – dyplomaci Austro-Węgier
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
- Polacy odznaczeni Orderem Leopolda II
- Polscy encyklopedyści
- Polscy politolodzy
- Wykładowcy Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
- Urodzeni w 1876
- Zmarli w 1967