Wacław Kłyszewski

Wacław Kłyszewski
Tygrysy
	; Wacław Kłyszewski ok. 1960 roku
Imię i nazwisko	Wacław Stanisław Kłyszewski
Data i miejsce urodzenia	7 września 1910 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	22 listopada 2000 ; Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	modernizm
	Ważne dzieła
	Dom Partii w Warszawie; Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje; Białostocki Teatr Lalek; Dworzec kolejowy w Katowicach;
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wacław Kłyszewski (ur. 7 września 1910 w Warszawie, zm. 22 listopada 2000 tamże) – polski architekt, przedstawiciel modernizmu.

Życiorys

Syn Antoniego^[1]. Ukończył w 1936 studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej^[2]. W tym samym roku podjął współpracę autorską z Eugeniuszem Wierzbickim i Jerzym Mokrzyńskim, z którymi stworzył zespół „Tygrysów”^[2]^[3].

Uczestnik kampanii wrześniowej. Więzień obozów jenieckich: w Spittal an der Drau i Oflag II C Woldenberg^[4].

Współautor m.in. Domu Partii w Warszawie (1948−1952)^[5], Dworca Kolejowego w Katowicach (1959), zburzonego w 2011, Domu Marynarza w Szczecinie (1972), Filharmonii Podkarpackiej, Zespół Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie (1965−1974) ^[4], Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Skopje (1969−1970)^[6].

Członek O. Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (od 1936)^[7], rzeczoznawca SARP, członek GSK SARP (1975−1978)^[4].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 31 wprost-6-5)^[8].

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy II klasy (1969)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Złoty Krzyż Zasługi (15 lipca 1955)^[1]
Krzyż Walecznych
Medal 10-lecia Polski Ludowej (22 grudnia 1954)^[9]
Odznaka „Milionera” (1974)
Złota Odznaka SARP (1963)
Srebrna Odznaka SARP (1957)

Źródło:^[4].

Nagrody

Nagroda Państwowa III stopnia (zespołowa) za projekt gmachu KC PZPR (1951)^[10]
Nagroda Państwowa II stopnia (zespołowa) za całość działalności architektonicznej w minionym 10-leciu (1955)^[11]
Honorowa Nagroda SARP (wspólnie z Jerzym Mokrzyńskim i Eugeniuszem Wierzbickim) (1968)^[2]
Nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych I stopnia (zespołowa) (1973)^[4]
Nagroda Państwowa I stopnia (zespołowa) (1974)^[4]

Przypisy

↑ ^a ^b M.P. z 1956 r. nr 7, poz. 56 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego”.
↑ ^a ^b ^c Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 301. ISBN 83-223-2644-0.
↑ Tadeusz Barucki: Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński, Eugeniusz Wierzbicki. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1987, s. 4. ISBN 83-213-3302-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Wacław Stanisław Kłyszewski [online], www.archimemory.pl [dostęp 2024-07-16] .
↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975, s. 122.
↑ Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Skopje dzieło „Tygrysów” [online], Raz w miesiącu zwykle o architekturze, 16 sierpnia 2014 [dostęp 2024-07-16] (pol.).
↑ Andrzej K. Olszewski: Dzieje sztuki polskiej 1890–1980 w zarysie. Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1988, s. 145–146. ISBN 83-223-2124-4.
↑ Cmentarz Stare Powązki: KŁYSZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-08] .
↑ M.P. z 1955 r. nr 14, poz. 151 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 grudnia 1954 r. nr 0/995 - na wniosek Ministra Budownictwa Miast i Osiedli.
↑ Nagrody państwowe za 1951 r. za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego i sztuki. „Głos Koszaliński”. Rok III, Nr 201 (822), s. 6, 26 lipca 1951. Koszalin: KW PZPR. [dostęp 2024-07-16].
↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 7, 2024-07-16. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-16].

[:1-1] M.P. z 1956 r. nr 7, poz. 56 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego”.

[Kto1993-2] Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 301. ISBN 83-223-2644-0.

[3] Tadeusz Barucki: Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński, Eugeniusz Wierzbicki. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1987, s. 4. ISBN 83-213-3302-8.

[:0-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Wacław Stanisław Kłyszewski [online], www.archimemory.pl [dostęp 2024-07-16] .

[5] Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975, s. 122.

[6] Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Skopje dzieło „Tygrysów” [online], Raz w miesiącu zwykle o architekturze, 16 sierpnia 2014 [dostęp 2024-07-16] (pol.).

[7] Andrzej K. Olszewski: Dzieje sztuki polskiej 1890–1980 w zarysie. Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1988, s. 145–146. ISBN 83-223-2124-4.

[8] Cmentarz Stare Powązki: KŁYSZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-08] .

[9] M.P. z 1955 r. nr 14, poz. 151 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 grudnia 1954 r. nr 0/995 - na wniosek Ministra Budownictwa Miast i Osiedli.

[10] Nagrody państwowe za 1951 r. za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego i sztuki. „Głos Koszaliński”. Rok III, Nr 201 (822), s. 6, 26 lipca 1951. Koszalin: KW PZPR. [dostęp 2024-07-16].

[11] Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 7, 2024-07-16. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-16].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

1966–1970	Romuald Gutt (1966) Jan Chmielewski (1967) Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński, Eugeniusz Wierzbicki (zespół „Tygrysów”) (1968) Zbigniew Ihnatowicz (1969) Władysław Czarnecki (1970)
1971–1980	Jan Zachwatowicz (1971) Zbigniew Karpiński, Włodzimierz Gruszczyński (1972) Julian Duchowicz, Zygmunt Majerski (1973) Jadwiga Grabowska-Hawrylak (1974) Henryk Buszko, Aleksander Franta (1975) Jan Bogusławski (1976) Jerzy Hryniewiecki (1977) Halina Skibniewska (1978) Tadeusz Zieliński (1979) Witold Cęckiewicz (1980)
1981–1990	Bolesław Szmidt (1981) Hanna Adamczewska-Wejchert, Kazimierz Wejchert (1982) Piotr Biegański (1983) Bohdan Lachert (1984) Tadeusz Barucki (1985) Tadeusz Zipser (1986) Małgorzata Handzelewicz-Wacławek, Zbigniew Wacławek (1987) Maciej Krasiński (1988) Maciej Gintowt (1989) Witold Korski (1990)
1991–2000	Szczepan Baum (1991) Andrzej Jagodziński, Bogdan Krzyżanowski, Jerzy Szczepański (1992) Marek Budzyński (1993) Romuald Loegler (1994) Konrad Kucza-Kuczyński (1995) Stanisław Niemczyk (1996) Andrzej Kiciński (1997) Wojciech Obtułowicz (1998) Ryszard Jurkowski (1999) Stanisław Fiszer (2000)
2001–2010	Edmund Małachowicz (2001) JEMS Architekci: Olgierd Jagiełło, Maciej Miłobędzki, Marcin Sadowski, Jerzy Szczepanik-Dzikowski (2002) Stefan Kuryłowicz (2003) Marek Dunikowski (2004) Jerzy Skrzypczak (2005) Witold Benedek, Stanisław Niewiadomski (2006) Jerzy Gurawski (2007) Marian Fikus (2008) Krzysztof Ingarden, Jacek Ewý (2009) Bolesław Stelmach (2010)
2011–2020	Dariusz Kozłowski (2011) Grzegorz Stiasny, Jakub Wacławek (2012) Michał Baryżewski, Zbigniew Reszka (2013) Małgorzata Pizio-Domicz, Antoni Domicz (2014) Andrzej Bulanda, Włodzimierz Mucha (2015) Stanisław Deńko (2016) Wojciech Zabłocki (2017) Kazimierz Łatak, Piotr Lewicki (2018) Jacek Lenart (2019) Zbigniew Maćków (2020)
2021–2030	Ewa Kuryłowicz (2021) Bogdan Kulczyński (2022) Ewa P. Porębska (2023)