Przejdź do zawartości

Język birmański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
မြန်မာဘာသာစကား
Obszar

Mjanma, Tajlandia, Bangladesz, Malezja,

Liczba mówiących

język ojczysty: ~33 mln (we wszystkich krajach)
drugi język: 10 mln[1]

Pismo/alfabet

birmańskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy  Mjanma
Organ regulujący Komisja Języka Birmańskiego
UNESCO 1 bezpieczny
Ethnologue 1 narodowy
Kody języka
ISO 639-1 my
ISO 639-2 mya/bur
ISO 639-3 mya
IETF my
Glottolog nucl1310, sout3159
Ethnologue mya
GOST 7.75–97 бир 105
WALS brm
Występowanie
Ilustracja
Rozprzestrzenienie języka birmańskiego
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku birmańskim
Słownik języka birmańskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język birmański (birm. မြန်မာဘာသာစကား) – język z grupy tybeto-birmańskiej języków chińsko-tybetańskich, używany jako język ojczysty przez około 35 milionów ludzi należących do grupy etnicznej Bamarów oraz przez dalsze 10 milionów jako środek komunikacji ponadetnicznej w Mjanmie, gdzie ma status języka urzędowego. Do jego zapisu stosuje się pismo birmańskie.

Birmański język literacki silnie różni się od języka mówionego (dyglosja), niektórzy językoznawcy uważają je nawet za dwa odmienne języki. Większość oficjalnego słownictwa birmańskiego to zapożyczenia z pali z birmańską wymową. Prawie każdy element gramatyki i wiele często używanych słów mają dwa warianty. Literackiej odmiany birmańskiego uczy się w szkołach i używa w piśmie oraz w sytuacjach oficjalnych, natomiast odmiana mówiona występuje w literaturze nieoficjalnej (np. w komiksach) oraz w codziennej komunikacji.

Birmański język literacki opiera się na dialekcie centralnym[2].

Jest językiem tonalnym. Wyróżnia się pięć tonów:[3]

  • ton wysoki, sylaba krótka
  • ton opadający, sylaba długa
  • ton niski, równy, sylaba długa
  • sylaba krótka zakończona zwarciem krtaniowym
  • sylaba słaba (zredukowana)

Pod względem składni należy zasadniczo do typu SOV (podmiot-dopełnienie-orzeczenie), ale zdania mogą mieć też strukturę OSV, czyli czasownik zawsze znajduje się na końcu zdania.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Burmese, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Jozef Genzor, Jazyky sveta: história a súčasnosť, wyd. 1, Bratislava: Lingea, 2015, s. 362, ISBN 978-80-8145-114-0, OCLC 950004358 (słow.).
  3. Bowman ↓, s. 17.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]