David Storl

David Storl
	; David Storl na mistrzostwach świata w Daegu (2011)
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1990 ; Rochlitz, NRD
Wzrost	199 cm
	Informacje klubowe
Klub	Erdgas Chemnitz
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Niemcy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Halowe mistrzostwa świata
	Halowe mistrzostwa Europy
	Mistrzostwa świata juniorów
	Młodzieżowe mistrzostwa Europy
	Multimedia w Wikimedia Commons

David Storl (ur. 27 lipca 1990 w Rochlitz) – niemiecki lekkoatleta, specjalizujący się w pchnięciu kulą.

Kariera

Już na początku swojej kariery osiągnął trzy znaczące sukcesy zostając kolejno mistrzem świata juniorów młodszych (2007), mistrzem świata juniorów (2008) oraz mistrzem Europy juniorów (2009). W 2009 dwukrotnie – kulą o wadze 6 kilogramów – poprawiał juniorski rekord świata pchając 13 czerwca w Mannheim 22,34 oraz 14 lipca w Osterode 22,73 m. Na koniec 2009 poprawił nieoficjalny halowy rekord globu juniorów w pchnięciu kulą 6-kilogramową osiągając 20 grudnia w Rochlitz wynik 22,35 m. Sezon 2010 rozpoczął od uplasowania się na siódmej pozycji halowych mistrzostw globu, a latem był piąty na mistrzostwach Europy (po dyskwalifikacji Andreja Michniewicza awansował na 4. miejsce). Pierwszy sukces w gronie seniorów odniósł w 2011 zdobywając halowe wicemistrzostwo Europy. Zdobył złoto młodzieżowych mistrzostw Europy w Ostrawie poprawiając wynikiem 20,45 m rekord imprezy. Na mistrzostwach świata w Daegu pchnięciem na odległość 21,78 m zapewnił sobie w ostatniej kolejce tytuł mistrza globu. Na koniec sezonu 2011 został wybrany wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki w plebiscycie European Athletics^[1]^[2], a w plebiscycie na lekkoatletę roku w Europie zajął 4. miejsce^[3]^[4]^[5]^[6]. Sezon 2012 rozpoczął od zdobycia w Stambule halowego wicemistrzostwa świata^[7]. Mistrz Europy z Helsinek oraz wicemistrz olimpijski z Londynu (2012). W 2013 zdobył swój drugi złoty medal mistrzostw świata. Uczestnik halowych mistrzostw Europy w Belgradzie (2017), w których wywalczył brązowy medal. Podczas lekkoatletycznych Mistrzostw Europy w 2018 w Berlinie uzyskał wynik 21,41 m, tym samym zdobywając trzecie miejsce^[8].

W lutym 2024 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej^[9].

Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Niemiec w różnych kategoriach wiekowych tak w hali, jak i na stadionie (także w rzucie dyskiem).

Rekordy życiowe uzyskane kulą seniorską o wadze 7,26 kilograma: stadion – 22,20 m (9 lipca 2015, Lozanna); hala – 21,88 m (9 marca 2012, Stambuł). Do 2015 kulomiot posiadał na koncie halowy rekord świata juniorów w pchnięciu kulą o wadze 6 kilogramów (22,35 m w 2009). Do sierpnia 2013 był także rekordzistą świata juniorów ze stadionu (22,73 m w 2009).

Osiągnięcia

Rok	Impreza	Miejsce	Lokata	Wynik
2007	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Ostrawa	1. miejsce	21,40
2008	Mistrzostwa świata juniorów	Bydgoszcz	1. miejsce	21,08
2009	Mistrzostwa Europy juniorów	Nowy Sad	1. miejsce	22,40
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	el. – 28. miejsce	19,19
2010	Halowe mistrzostwa świata	Doha	7. miejsce	20,40
2010	Mistrzostwa Europy	Barcelona	4. miejsce	20,57
2011	Halowe mistrzostwa Europy	Paryż	2. miejsce	20,75
2011	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Sztokholm	1. miejsce	20,81
2011	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Ostrawa	1. miejsce	20,45
2011	Mistrzostwa świata	Daegu	1. miejsce	21,78
2011	DécaNation	Nicea	1. miejsce	20,30
2012	Halowe mistrzostwa świata	Stambuł	2. miejsce	21,88
2012	Mistrzostwa Europy	Helsinki	1. miejsce	21,58
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	2. miejsce	21,86
2013	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Gateshead	1. miejsce	20,47
2013	Mistrzostwa świata	Moskwa	1. miejsce	21,73
2014	Halowe mistrzostwa świata	Sopot	2. miejsce	21,79
2014	Mistrzostwa Europy	Zurych	1. miejsce	21,41
2014	Puchar interkontynentalny	Marrakesz	1. miejsce	21,55
2015	Halowe mistrzostwa Europy	Praga	1. miejsce	21,23
2015	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Czeboksary	1. miejsce	21,20
2015	Mistrzostwa świata	Pekin	2. miejsce	21,74
2016	Mistrzostwa Europy	Amsterdam	1. miejsce	21,31
2016	Igrzyska Olimpijskie	Rio de Janeiro	7. miejsce	20,64
2017	Halowe mistrzostwa Europy	Belgrad	3. miejsce	21,30
2017	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Lille	2. miejsce	21,23
2017	Mistrzostwa świata	Londyn	10. miejsce	20,80
2018	Halowe mistrzostwa świata	Birmingham	2. miejsce	21,44
2018	Mistrzostwa Europy	Berlin	3. miejsce	21.41
2019	Halowe mistrzostwa Europy	Glasgow	2. miejsce	21,54

Przypisy

↑ Germany’s Storl voted men’s 2011 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
↑ David Storl ist Europas “Athletics Rising Star” [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-05] (niem.).
↑ Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
↑ LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).
↑ Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-03] (niem.).
↑ Evropským atletem roku je Mo Farah [online], atletika.cz [dostęp 2012-12-19] (cz.).
↑ LenL. Johnson LenL., EVENT REPORT – Men’s Shot Put – Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-03-10] (ang.).
↑ l, Mistrzostwa Europy w lekkoatletyce Berlin 2018 dzien 2 wyniki [online] [dostęp 2018-08-09] (pol.).
↑ Two-time world shot put champion Storl retires. worldathletics.org, 2024-02-16. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).

Bibliografia

David Storl w bazie World Athletics (ang.).
David Storl, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).
David Storl Bio, Stats, and Results [online], sports-reference.com [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-10] (ang.).

[1] Germany’s Storl voted men’s 2011 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).

[2] David Storl ist Europas “Athletics Rising Star” [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-05] (niem.).

[3] Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).

[4] LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).

[5] Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-03] (niem.).

[6] Evropským atletem roku je Mo Farah [online], atletika.cz [dostęp 2012-12-19] (cz.).

[7] LenL. Johnson LenL., EVENT REPORT – Men’s Shot Put – Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-03-10] (ang.).

[8] , Mistrzostwa Europy w lekkoatletyce Berlin 2018 dzien 2 wyniki [online] [dostęp 2018-08-09] (pol.).

[9] Two-time world shot put champion Storl retires. worldathletics.org, 2024-02-16. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]