Bruno Pesaola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruno Pesaola
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1925
Buenos Aires

Data i miejsce śmierci

29 maja 2015
Neapol

Wzrost

165 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1939–1944 River Plate
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1945–1946 Dock Sud
1947–1950 AS Roma 90 (20)
1950–1952 Novara Calcio 64 (15)
1952–1960 SSC Napoli 240 (27)
1960–1961 Genoa CFC 20 (5)
1961–1962 Scafatese
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1953  Włochy B 1 (0)
1957  Włochy 1 (0)
W sumie: 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1961–1962 Scafatese
1962–1963 SSC Napoli
1963–1964 US Savoia 1908
1964–1968 Napoli
1968–1971 ACF Fiorentina
1972–1976 Bologna FC
1976–1977 Napoli
1977–1979 Bologna
1979–1980 Panathinaikos AO
1980–1981 Siracusa
1982–1983 Napoli
1983–1985 Puteolana
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Bruno Pesaola (ur. 28 lipca 1925 w Buenos Aires, zm. 29 maja 2015 w Neapolu) – włoski piłkarz pochodzenia argentyńskiego grający na pozycji pomocnika, trener.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Bruno Pesaola karierę rozpoczął w 1939 roku w juniorach River Plate, w których grał do 1944 roku. Profesjonalną karierę rozpoczął w 1945 roku w Dock Sud, gdzie grał do 1946 roku.

Bruno Pesaola w 1947 roku wyjechał do Włoch, gdzie podpisał kontrakt z AS Romą, w barwach której zadebiutował w Serie A dnia 14 września 1947 roku w przegranym meczu wyjazdowym z Fiorentiną 0:1[1]. Następnymi klubami w karierze Pesaoli były: Novara Calcio (1950–1952), SSC Napoli (1952–1960), Genoa CFC (1960–1961) i Scafatese, gdzie w 1962 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Bruno Pesaola grał w 1953 roku w reprezentacji Włoch B. Jedyny występ Pesaoli w seniorskiej reprezentacji miał miejsce w Neaoplu dnia 26 maja 1957 roku podczas towarzyskiego meczu z reprezentacją Portugalii (0:3).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Bruno Pesaola po zakończeniu kariery rozpoczął karierę trenerską. W 1962 roku został trenerem SSC Napoli, gdzie w tym samym roku zdobył z tą drużyną Puchar Włoch, a w 1966 roku zdobył Coppa delle Alpi, trenował zespół do 1968 roku. W sezonie 1963–1964 pracował z US Savoia 1908. Następnie został trenerem Fiorentiny, z którym w sezonie 1968/1969 zdobył ostatnie do tej pory dla tego klubu mistrzostwo Włoch. Z klubu odszedł w 1971 roku.

Następnie trenował Bologna FC (1972–1976), SSC Napoli (1976–1977 – Anglo-Italian League Cup 1976), Bologna (1977–1979), grecki Panathinaikos AO (1979–1980), Siracusa (1980–1981), Napoli (1982–1983) i Puteolana (1983–1985)

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Fiorentina[edytuj | edytuj kod]

Napoli[edytuj | edytuj kod]

Bologna[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]