Reprezentacja Rosji w piłce nożnej mężczyzn

Rosja

Росси́я

Przydomek	Miedwiedi (Медведи) (Niedźwiedzie) Zołotyje orły (Золотые орлы) (Złote Orły)
Związek	Rossijskij futbolnyj sojuz (RFS)
Sponsor techniczny	Adidas
Trener	Stanisław Czerczesow
Skrót FIFA	RUS
Ranking FIFA	66. (493 pkt.)
Zawodnicy
Najwięcej występów	Siergiej Ignaszewicz (120)
Najwięcej bramek	Aleksandr Kierżakow (30)
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz Rosja 2–0 Meksyk Łużniki, Moskwa; 16 sierpnia 1992
Najwyższe zwycięstwo Liechtenstein 0–7 Rosja Rheinpark Stadion, Vaduz; 8 września 2015
Najwyższa porażka Portugalia 7–1 Rosja Alvalade, Lizbona; 13 października 2004
Medale
Mistrzostwa Europy
2008
Strona internetowa

{{Reprezentacja sportowa infobox}} Nieznane pola: "obiekt sportowy" oraz "trenerB".

Reprezentacja Rosji w piłce nożnej mężczyzn – zespół piłkarski, biorący udział w imieniu Rosji w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo rosyjskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Rosyjski Związek Piłki Nożnej (RFS).

Na arenie międzynarodowej po raz pierwszy pojawiła się jeszcze w czasach Imperium Rosyjskiego, biorąc udział w Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie w 1912 roku, a powróciła na nią po rozpadzie Związku Radzieckiego. Największy sukces w rozgrywkach międzynarodowych odniosła na Euro 2008, gdzie dotarła do półfinału.

Piłkarska drużyna Rosji jest oficjalnym sukcesorem tradycji reprezentacji ZSRR oraz Wspólnoty Niepodległych Państw.

Historia

Przed rewolucją październikową Rosja rozegrała dziewięć spotkań. W pierwszym meczu Rosjanie przegrali w 1912 roku z Finlandią 1–2.

W latach 1922-1991 reprezentacja funkcjonowała pod nazwą Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, natomiast od grudnia 1991 do czerwca 1992 Wspólnota Niepodległych Państw.

Pod nazwą Rosja zespół powrócił na arenę międzynarodową po Euro 1992 w sierpniu 1992 roku, wygrywając z Meksykiem. Drużyna pozostała niepokonana przez dwanaście meczów i przegrała dopiero w lipcu 1993 z Francją 1–3.

Po rozpadzie ZSRR w 1991 roku reprezentacja grała trzykrotnie w finałach mistrzostw świata (1994, 2002 i 2014) oraz pięciokrotnie na Mistrzostwach Europy (1996, 2004, 2008, 2012 i 2016). Sukces indywidualny odniósł rosyjski zawodnik, Oleg Salenko. Został królem strzelców Mundialu 1994 w USA, gdzie zdobył 6 bramek, w tym pięć w spotkaniu z reprezentacją Kamerunu. Rosjanie zakończyli jednak zmagania w amerykańskim czempionacie na fazie grupowej po jednym zwycięstwie nad Kamerunem 6:1, oraz dwóch porażkach (odpowiednio z Brazylią 0:2, oraz Szwecją 1:3).

Dwa lata później na Mistrzostwach Europy 1996 rosyjscy piłkarze trafili do grupy C razem z Niemcami, Czechami oraz Włochami. Po jednym remisie z Czechami 3:3, oraz dwóch porażkach (z Włochami 1:2, oraz Niemcami 0:3) z jednym punktem na koncie zajęli ostatnie miejsce w grupie i odpadli z turnieju.

Na występ na kolejnej wielkiej imprezie Rosjanie musieli czekać sześć lat. Nie zdołali zakwalifikować się bowiem kolejno do MŚ 1998, oraz Euro 2000. Na koreańsko-japońskich boiskach przyszło im grać w grupie H razem ze współgospodarzem imprezy Japonią, oraz Belgią i Tunezją. Po jednym zwycięstwie z Tunezją 2:0 przyszły dwie porażki (z Japonią 0:1 oraz Belgią 2:3). Reprezentacja Sbornej zakończyła więc zmagania grupowe na trzecim miejscu z trzema punktami i pożegnała się z turniejem.

Na Euro 2004 z kolei rosyjska ekipa grała w grupie A razem z gospodarzem mistrzostw Portugalią, Grecją i Hiszpanią. Po jednym zwycięstwie z Grecją 2:1 i dwóch porażkach (z Hiszpanią 0:1 oraz Portugalią 0:2) Rosja z trzema punktami zajęła ostatnie miejsce w grupie i odpadła z turnieju.

Dwa lata później po nieudanych eliminacjach do Mundialu 2006 do dymisji podał się Jurij Siomin. W połowie kwietnia 2006 roku szefowie federacji ogłosili, że nowym trenerem kadry będzie Guus Hiddink. Holender przejął stanowisko selekcjonera po mistrzostwach świata. Do tego czasu reprezentację prowadził Aleksandr Borodiuk . Pod wodzą Guusa Hiddinka Rosjanie wywalczyli awans do Euro 2008. W swojej grupie eliminacyjnej (Chorwacja, Anglia, Izrael, Macedonia, Estonia, Andora) zajęli oni drugie miejsce z 24 punktami na koncie, ustępując miejsca jedynie Chorwacji.

Na turnieju w Austrii i Szwajcarii reprezentacja Rosji trafiła do grupy D razem z Hiszpanią, Szwecją oraz Grecją. Po dwóch zwycięstwach (z Grecją 1:0 i Szwecją 2:0), oraz jednej porażce (z Hiszpanią 1:4) z sześcioma punktami na koncie awansowała ona do ćwierćfinału, w którym to spotkała się z Holandią. Wygrała to spotkanie 3:1 po golach Romana Pawluczenki, Dmitrija Torbinskiego, oraz Andrieja Arszawina, co dało jej awans do półfinału. W tej fazie Rosjanie zmierzyli się z reprezentacją Hiszpanii z którą przegrali 0:3 odpadając z turnieju. Po wygaśnięciu kontraktu w 2010 roku Guus Hiddink rozstał się z reprezentacją. Jeszcze w tym samym roku drużynę przejął Dick Advocaat który zdołał zakwalifikować się z nią do Mistrzostw Europy 2012 w Polsce i Ukrainie.

Na tym turnieju Rosjanie trafili do grupy A razem z Czechami, Grecją, oraz Polską. Po jednym zwycięstwie (z Czechami 4:1), jednym remisie (z Polską 1:1) i jednej porażce (z Grecją 0:1) z czterema punktami na koncie zajęli trzecie miejsce i odpadli już po fazie grupowej. Po Euro 2012 Dick Advocaat rozstał się z reprezentacją. Na stanowisku selekcjonera zastąpił go Fabio Capello, z którym to reprezentacja Sbornej awansowała do finałów Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii. W swojej grupie eliminacyjnej (Portugalia, Izrael, Azerbejdżan, Irlandia Północna, Luksemburg), zajęli oni pierwsze miejsce z dorobkiem 22 punktów po siedmiu zwycięstwach, jednym remisie i dwóch porażkach wyprzedzając o jeden punkt Portugalię.

Na turnieju w Brazylii Rosjanie trafili do grupy H, razem z Belgią, Algierią i Koreą Południową. Po dwóch remisach (z Koreą Południową i Algierią po 1:1), oraz porażce z Belgią (0:1) zajęli trzecie miejsce z dwoma punktami na koncie i pożegnali się z turniejem po fazie grupowej. Rok po tych mistrzostwach Fabio Capello przestał być selekcjonerem reprezentacji. Umowę rozwiązano za porozumieniem stron. Jego następcą został Leonid Słucki. Pod jego wodzą reprezentacja Rosji awansowała do Mistrzostw Europy 2016. W swojej grupie eliminacyjnej (Austria Szwecja Czarnogóra, Liechtenstein, Mołdawia) zajęli drugie miejsce z 20 punktami po sześciu zwycięstwach, dwóch remisach i dwóch porażkach. Ustąpili w niej tylko Austriakom.

Na turnieju we Francji Rosjanie grali w grupie B razem z Anglią, Walią i Słowacją. Po jednym remisie (z Anglią 1:1) i dwóch porażkach (ze Słowacją 1–2, oraz Walią 0–3) z jednym punktem na koncie zajęli ostatnie miejsce i odpadli z turnieju po fazie grupowej. W trakcie turnieju w efekcie zamieszek przed i po meczu z Anglią UEFA nałożyła na reprezentację Rosji karę dyskwalifikacji (która została zawieszona) oraz grzywny w wysokości 150 tysięcy euro. Po nieudanym występie Rosjan w Euro 2016 Leonid Słucki przestał być selekcjonerem reprezentacji. 11 sierpnia 2016 roku nowym trenerem rosyjskiej kadry został Stanisław Czerczesow.

Rosyjscy piłkarze grali również w rozgrywkach o Puchar Konfederacji 2017. Była to dla nich próba generalna przed odbywającym się w Rosji mundialem. W meczu otwarcia turnieju, kadra Sbornej wygrała z Nową Zelandią 2:0. W drugim spotkaniu Rosjanie minimalnie przegrali z Portugalią 0:1. Na zakończenie fazy grupowej i ostateczne pożegnanie z turniejem przegrali 1:2 z reprezentacją Meksyku.

Rosyjska reprezentacja wystąpi również w Mistrzostwach Świata w 2018 roku, których będzie gospodarzem. Zagra w nich z Arabią Saudyjską, Egiptem, oraz Urugwajem

Udział w Mistrzostwach Świata

Udział w mistrzostwach świata
Turniej	Kwalifikacje	Wynik
1930	Nie brała udziału - była częścią ZSRR
1934
1938
1950
1954
1958
1962
1966
1970
1974
1978
1982
1986
1990
1994	Awans	Faza grupowa
1998	Nie zakwaliikowała się
2002	Awans	Faza grupowa
2006	Nie zakwaliikowała się
2010
2014	Awans	Faza grupowa
2018	Gospodarz	–
2022	–	–

Udział w Mistrzostwach Europy

Udział w mistrzostwach Europy
Turniej	Kwalifikacje	Wynik
1960	Nie brała udziału - była częścią ZSRR / WNP
1964
1968
1972
1976
1980
1984
1992
1996	Awans	Faza grupowa
2000	Nie zakwalifikowała się
2004	Awans	Faza grupowa
2008	Awans	Półfinał
2012	Awans	Faza grupowa
2016	Awans	Faza grupowa
2020	–	–

Selekcjonerzy

• 1992-1994 – Pawieł Sadyrin
• 1994-1996 – Oleg Romancew
• 1996-1998 – Boris Ignatjew
• 1998 – Anatolij Byszowiec
• 1999-2002 – Oleg Romancew
• 2002-2003 – Walerij Gazzajew
• 2003-2005 – Gieorgij Jarcew
• 2005 – Jurij Siomin
• 2005-2006 – Aleksandr Borodiuk (tymczasowo)
• 2006-2010 – Guus Hiddink
• 2010-2012 – Dick Advocaat
• 2012–2015 - Fabio Capello
• 2015-2016 - Leonid Słucki
• 2016- Stanisław Czerczesow

Rekordziści

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Najwięcej występów w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze	Bramki
1	Wiktor Onopko	1992-2004	107	7
2	Siergiej Ignaszewicz	2002-	78	5
3	Andriej Arszawin	2002-	74	17
4	Walerij Karpin	1992-2003	72	17
5	Władimir Biesczastnych	1992-2003	71	26
6	Aleksandr Aniukow	2004-	68	1
7	Siergiej Siemak	1997-	65	4
8	Aleksandr Kierżakow	2002-	64	19
9	Wasilij Bieriezucki	2003-	61	1
10	Igor Siemszow	2002-	57	3

Aktualizacja: 2 lipca 2012

Najwięcej goli w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Bramki	Mecze
1	Władimir Biesczastnych	1992-2003	26	71
2	Roman Pawluczenko	2003-	21	50
3	Aleksandr Kierżakow	2002-	19	64
4	Walerij Karpin	1992-2003	17	72
	Andriej Arszawin	2002-	17	74
6	Dmitrij Syczow	2002-	15	47
7	Igor Koływanow	1992-1998	12	35
8	Siergiej Kirjakow	1992-1998	10	28
	Aleksandr Mostowoj	1994-2004	10	50
10	Dmitrij Radczenko	1992-1997	9	33
	Igor Simutienkow	1994-1998	9	20

Aktualizacja: 2 lipca 2012

Aktualny skład

Lista 23 piłkarzy powołanych przez selekcjonera Leonida Słuckiego na Euro 2016:

Numer	Pozycja	Zawodnik	Data urodzenia i wiek	Występy	Gole	Obecny klub
1	BR	Igor Akinfiejew	8 kwietnia 1986 (30)	86	0	CSKA Moskwa
2	OB	Roman Szyszkin	27 stycznia 1987 (29)	10	0	Lokomotiw Moskwa
3	OB	Igor Smolnikow	8 sierpnia 1988 (27)	12	0	Zenit Petersburg
4	OB	Siergiej Ignaszewicz	14 lipca 1979 (36)	115	8	CSKA Moskwa
5	OB	Roman Neustädter	18 lutego 1988 (28)	1	0	FC Schalke 04
6	OB	Aleksiej Bieriezucki	20 czerwca 1982 (34)	57	0	CSKA Moskwa
7	POM	Artur Jusupow	1 września 1989 (26)	2	0	Zenit Petersburg
8	POM	Dienis Głuszakow	27 stycznia 1987 (29)	42	4	Spartak Moskwa
9	NAP	Aleksandr Kokorin	19 marca 1991 (25)	37	11	Zenit Petersburg
10	NAP	Fiodor Smołow	9 lutego 1990 (26)	12	5	FK Krasnodar
11	POM	Pawieł Mamajew	17 września 1988 (27)	10	0	FK Krasnodar
12	BR	Jurij Łodygin	26 maja 1990 (26)	10	0	Zenit Petersburg
13	POM	Aleksandr Gołowin	30 maja 1996 (20)	3	2	CSKA Moskwa
14	OB	Wasilij Bieriezucki	20 czerwca 1982 (34)	93	4	CSKA Moskwa
15	POM	Roman Szyrokow	6 lipca 1981 (35)	53	13	CSKA Moskwa
16	BR	Guilherme Alvim Marinato	12 grudnia 1985 (30)	1	0	Lokomotiw Moskwa
17	POM	Oleg Szatow	29 lipca 1990 (25)	21	2	Zenit Petersburg
18	POM	Oleg Iwanow	4 sierpnia 1986 (29)	3	0	Terek Grozny
19	POM	Aleksandr Samiedow	19 lipca 1984 (31)	28	3	Lokomotiw Moskwa
20	POM	Dmitrij Torbinski	28 kwietnia 1984 (32)	37	11	Zenit Petersburg
21	OB	Gieorgij Szczennikow	27 kwietnia 1991 (25)	7	0	CSKA Moskwa
22	NAP	Artiom Dziuba	22 sierpnia 1988 (27)	16	8	Zenit Petersburg
23	OB	Dmitrij Kombarow	22 stycznia 1987 (29)	38	2	Spartak Moskwa

Źródło: http://euro2016.pl/reprezentacja-rosji/

Zobacz też

• Lista meczów reprezentacji Rosji w piłce nożnej mężczyzn

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona RFS (ros. • ang.)