Łucja z Syrakuz
dziewica i męczennica | |
Św. Łucja pędzla Francesco del Cossa | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 grudnia 304 |
Czczona przez | |
Wspomnienie | |
Atrybuty |
oczy na tacy, palma męczeństwa, lampka oliwna lub świeca, miecz lub sztylet i rana na szyi |
Patronka |
ociemniałych, proszących o pomoc w chorobach oczu, pisarzy, chorych na dyzenterię, Syrakuz, Sycylii, Toledo, skruszonych prostytutek |
Łucja z Syrakuz (wł. Lucia da Siracusa, cs. Луки́я Сираку́зская; ur. ok. 281 w Syrakuzach na Sycylii, zm. 13 grudnia 304 tamże) – dziewica i męczennica, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Jej imię wymienia Kanon rzymski Mszy Świętej (I Modlitwa Eucharystyczna).
Żywot
[edytuj | edytuj kod]Najstarszy spisany żywot św. Łucji pochodzi z V wieku, powstał w języku greckim, zaś w VI wieku powstała wersja łacińska[1] .
Łucja pochodziła z bogatej rzymskiej rodziny z Syrakuz. Po wczesnej śmierci ojca była wychowywana przez matkę, Eutychię. Już w dzieciństwie złożyła w tajemnicy śluby czystości. Wyruszając na pielgrzymkę i modląc się do św. Agaty, wyprosiła uzdrowienie ciężko chorej matki[potrzebny przypis]. W kilka lat później, kiedy matka zaaranżowała małżeństwo Łucji z młodzieńcem tego samego stanu, ta odmówiła. Odtrącony zalotnik zemścił się, donosząc władzom, że dziewczyna jest chrześcijanką. Aresztowana i torturowana Łucja odmówiła porzucenia swej wiary. Mocą wyroku miała być zamknięta w domu publicznym i zmuszona do prostytucji. Według jednej z wersji, aby się oszpecić, sama wydłubała sobie oczy.
Została ścięta, mając 23 lata, miało to nastąpić 13 grudnia 304 roku[2] .
Legendy
[edytuj | edytuj kod]Piękne oczy Łucji miały być cudownie przywrócone. W innej wersji zaprzęgnięty w woły wóz, który miał ją zawieźć do zamtuza, przymarzł do ziemi i nie dało się go ruszyć. Zdesperowani oprawcy polewali Łucję wrzącym olejem bez widocznego skutku. W końcu jeden z nich wbił miecz w szyję dziewczyny, ta jednak żyła jeszcze, aż nie zjawił się współwyznawca i udzielił jej ostatniego namaszczenia.
Kult
[edytuj | edytuj kod]Dzień obchodów
[edytuj | edytuj kod]Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 13 grudnia.
Cerkiew prawosławna wspomina świętą męczennicę 13/26 grudnia[3], tj. 26 grudnia według kalendarza gregoriańskiego.
13 grudnia to dzień przynoszącej światło Świętej Łucji (Sankta Lucia), który tradycyjnie świętuje się w Szwecji pochodem ubranych na biało dziewcząt z wiankiem z płonącymi świecami.
Kanon rzymski
[edytuj | edytuj kod]Święta ta wymieniana jest w Modlitwie Eucharystycznej (łac. Communicantes) Kanonu rzymskiego.
Ikonografia
[edytuj | edytuj kod]W sztuce wschodniej Łucja przedstawiana jest jako młoda kobieta w jasnoczerwonym płaszczu, z krzyżem w dłoni.
W zachodniej ikonografii – w stroju rzymskiej niewiasty z palmą męczeństwa w ręce i z tacą, na której leży para oczu.
- Atrybuty
Atrybutami Świętej są: oczy na tacy, palma męczeństwa, lampka oliwna lub świeca; przedstawiana również z mieczem lub sztyletem i raną na szyi.
Patronat
[edytuj | edytuj kod]Łucja jest patronką Syrakuz, Sycylii i całej Italii, chorych dzieci, skruszonych prostytutek, ociemniałych a także wszystkich tych, którzy potrzebują dobrego wzroku: pisarzy, krawców, tkaczy, szwaczek, rolników. Wzywa się ją w przypadku bólu oczu, gardła, przy zakażeniach, krwotokach i biegunkach[4].
Relikwie i sanktuaria
[edytuj | edytuj kod]W 718 roku, kiedy niszczone były ikony i relikwie, szczątki św. Łucji ukrywano przed pogańskimi i muzułmańskimi władcami Sycylii. Przeniesiono je do Corfino (Abruzzy), potem powróciły do Syrakuz, a w 1038 wywieziono je do Konstantynopola. W Syrakuzach zostało tylko żebro św. Łucji i lewe ramię. Po splądrowaniu Konstantynopola (1204) w czasie IV wyprawy krzyżowej doża Enrico Dandolo zabrał relikwie do Wenecji. Tam złożono je w kościele pod wezwaniem Świętej (Santa Lucia). Kościół zburzono w 1861 roku, a na jego miejscu zbudowano dworzec kolejowy (Venezia Santa Lucia). Relikwie świętej przeniesiono do pobliskiego kościoła San Geremia. W 1955 roku biskup Wenecji Angelo Roncalli (późniejszy papież Jan XXIII), kazał przykryć zmumifikowaną twarz świętej srebrną maską. W listopadzie 1981 roku do kościoła wdarli się dwaj uzbrojeni osobnicy, rozkazali wszystkim obecnym położyć się na ziemi i zapakowali zmumifikowane ciało świętej do worka. W trakcie załadunku głowa Łucji oderwała się od karku i potoczyła po posadzce; złodzieje zgubili także zakrywającą twarz srebrną maskę pośmiertną. Miesiąc później, w dzień św. Łucji - 13 grudnia, skradzione ciało odnaleziono w domku myśliwskim niedaleko Wenecji.
Przysłowia
[edytuj | edytuj kod]- Po świętej Łucji dzień trwa najkrócej
- Święta Łucja dnia przyrzuca
- Kiedy na świętą Łucję mróz, to smaruj wóz
- Na świętą Łucję noc się z dniem tłuce
- Po świętej Łucji i kot na marchew mruczy
- Święta Łucja głosi, jaką pogodę styczeń przynosi
- Po świętej Łucji pogoda na koniec grudnia śnieg poda
- Od Łucji do Wilii licz dwanaście dni,
a w jakim to sobie toku,
słonko we dnie, w nocy gwiazdy,
światłem tuż po sobie lśni,
takim będzie miesiąc każdy,
w nadchodzącym tobie roku- wersja skrócona: Od Łucyi dni dwanaście policz sobie do Wilii, patrz na słonko i na gwiazdy, a przepowiesz miesiąc każdy
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- kult świętych
- wstawiennictwo świętych
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ liturgia katolicka oraz prawosławna według kalendarza juliańskiego
- ↑ prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Маханько ↓.
- ↑ Charkiewicz ↓.
- ↑ podwójne datowanie
- ↑ Dom – aranżacja wnętrz, sprzątanie, kuchnia, zwierzęta, domowe sposoby [online], radiozet.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Święta Łucja, dziewica i męczennica [online], Brewiarz, 2019 .
- Jarosław Charkiewicz , Męcz. Łucja z Syrakuz [online], Cerkiew.pl .
- Ines Belski Lagazzi , Saint Lucy [online] (ang.).
- М.А. Маханько , Лукия, [w:] Православная энциклопедия (ros.).
- Przysłowia pogodowe - Grudzień (13 grudnia) na rodrynia.pl
- ISNI: 0000000083390016
- VIAF: 5727687, 199154381148430292949, 713159234447403371760, 36591434, 737159474343027662766
- ULAN: 500355337
- LCCN: no2002086865
- GND: 118819623
- LIBRIS: xv8bf8ng0d17hdj
- SUDOC: 028187385
- NKC: mzk2013793460
- BNE: XX1008368
- NTA: 089270207
- PLWABN: 9810659843305606
- CANTIC: a10547137
- LNB: 000239883
- NSK: 000478754
- BLBNB: 000641550
- LIH: LNB:Bhwr;=Cd
- GIA: 901001260, 901001253