Bell 204/205
 Bell 204 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
półskorupowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
Bell 204: 22 października 1956 |
| Lata produkcji |
1956 – lata 80. XX w. |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 × Lycoming T53 -L-11A |
| Moc |
1044kW (1420KM) |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika |
14,63 m |
| Długość |
12,69 m |
| Wysokość |
4,5m |
| Masa | |
| Własna |
2085 kg |
| Startowa |
4315 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
222 km/h |
| Prędkość przelotowa |
206 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
8,92 m/s |
| Pułap |
6100 m |
| Zasięg |
510 km |
| Dane operacyjne | |
_%22N205SD%22.jpg)
Bell 204 i 205 – jednosilnikowy śmigłowiec wielozadaniowy, będący cywilną wersją wojskowego śmigłowca Bell UH-1 Iroquois. Posiadają certyfikat typu w kategorii transportowej i są używane są do wielu zadań, w tym między innymi w opylaniu upraw, transportu ładunków i gaszeniu pożarów z powietrza.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Śmigłowce Bell 204 oraz 205 zostały zaprojektowane jako cywilne odpowiedniki wojskowych maszyn z rodziny UH-1. Cywilny Bell 204B został po raz pierwszy dostarczony w 1961 r. Kolejna wersja rozwojowa Bell 205 jest odpowiednikiem wojskowego UH-1H, który w porównaniu do Bella 204 jest dłuższy, większy, posiada lepsze osiągi oraz mocniejszy silnik. Śmigłowce te były produkowane także na licencji we Włoszech przez firmę Agusta[1][2]. Śmigłowce z rodziny Bell 204/Bell 205 są szeroko wykorzystywane w lotnictwie cywilnym. W 1967 roku, jako pierwsza instytucja cywilna, zaczęta użytkowanie Bella 204B straż pożarna w Los Angeles. Następne wersje cywilne służyły jako latające dźwigi, śmigłowce ratownicze oraz jako środki transportu ludzi i ładunków z lądu na statki lub platformy wiertnicze, z lotnisk na lądowiska w miastach oraz także do celów sportowych i rolniczych[2].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Średni śmigłowiec transportowy z dwupłatowym wirnikiem (prototyp oblatano 22 października 1956 roku). Model Bell 205 posiadał mocniejszy silnik w stosunku do wersji Bell 204 i wydłużony kadłub (oblatany 16 sierpnia 1961 roku). Oprócz użytku cywilnego, maszyny używano w wielu siłach zbrojnych do zadań transportowych oraz do wsparcia powietrznego i medycznego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gerard Frawley, The International Directory of Civil Aircraft, 2003–2004, page 44. Aerospace Publications Pty Ltd, 2003., 2003, ISBN 1-875671-58-7.
- ↑ a b samolotypolskie.pl – Bell 204 / 205 (UH-1) „Iroqouis” [online], www.samolotypolskie.pl [dostęp 2020-08-29].
- ↑ Bell 204/205 (UH-1) – SAMOLOTY.PL – wszystko o lataniu [online], www.samoloty.pl [dostęp 2020-08-29].
