Bell XP-83

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bell XP-83
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Bell Aircraft Corporation

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

średniopłat o konstrukcja metalowej, podwozie trójkołowe – chowane w locie

Załoga

1

Historia
Data oblotu

25 maja 1945

Wycofanie ze służby

1947

Dane techniczne
Napęd

2 silniki odrzutowe General Electric J33-GE-5

Ciąg

1780 daN (każdy)

Wymiary
Rozpiętość

16,15 m

Długość

13,67 m

Wysokość

4,65 m

Powierzchnia nośna

40,04 m²

Masa
Własna

6 398 kg

Startowa

10 927 kg (normalna)
12 474 kg (maksymalna)

Osiągi
Prędkość maks.

840 km/h

Prędkość przelotowa

710 km/h

Prędkość wznoszenia

35,6 m/s

Pułap

13 716 m

Zasięg

2 783 km (normalna)
3 298 km (z dodatkowymi zbiornikami paliwa)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
6 karabinów maszynowych T17E3 kal. 15,24 mm (stałe, umieszczone w kadłubie)
Użytkownicy
Stany Zjednoczone
Rzuty
Rzuty samolotu

Bell XP-83amerykański prototypowy samolot myśliwski z okresu II wojny światowej. Seryjne samoloty miały pełnić rolę myśliwców eskortowych uczestniczących w osłonie bombowców Boeing B-29 Superfortress

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1944 roku w lotnictwie amerykańskim zapadła decyzja o podjęciu prac nad samolotem myśliwskim dalekiego zasięgu, który miał stanowić eskortę dla samolotów bombowych w trakcie ich lotów nad Pacyfikiem.

Jedną z firm, która podjęła się opracowania takiego samolotu była wytwórnia Bell Aircraft Corp., która zaproponowała samolot myśliwski o napędzie odrzutowym, oparty na istniejącym już samolocie P-59 Airacomet. W lipcu 1944 roku podpisano umowę z wytwórnią na budowę dwóch prototypów samolotu, który otrzymał oznaczenie XP-83 (nieoficjalna nazwa AirarattlerLatający grzechotnik).

Pierwszy prototyp został zbudowany na początku 1945 roku, a jego oblot nastąpił w dniu 25 lutego 1945 roku. Prototyp ten był uzbrojony w 6 karabinów maszynowych M2 kal. 12,7 mm. Drugi z prototypów, oblatany w 19 października 1945 roku miał zmieniony dziób kadłuba, w którym umieszczono inne karabiny maszynowe T17E3 kal. 15,24 mm, co spowodowało jego wydłużenie.

Próby nad samolotem w krótkim czasie zostały przerwane gdyż okazało się, że dotychczas używane samoloty myśliwskie o napędzie tłokowym North American P-51 Mustang i Republic P-47 Thunderbolt mają wystarczający zasięg. Ponadto wchodzący do uzbrojenia odrzutowy samolot myśliwski Lockheed F-80 Shooting Star ma lepsze osiągi.

Ostatecznie zbudowano tylko dwa prototypy samolotu Bell XP-83.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Prototypy samolotu Bell XP-83 od 1945 roku był wykorzystywany do badań w bazie lotniczej Muroc Dry Lake w Kalifornii. W późniejszym okresie jako latająca silników.

W trakcie tych badań pierwszy z prototypów uległ katastrofie w 1946 roku, natomiast drugi został zezłomowany w 1947 roku.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Samolot Bell XP-83 był dwusilnikowym średniopłat z zakrytą ciśnieniową kabiną o konstrukcji metalowej półskorupowej. Podwozie trójkołowe chowane w locie.

Napęd stanowił 2 silniki odrzutowe umieszczone pod skrzydłami wzdłuż kadłuba.

Uzbrojenie pierwszego prototypu stanowiło 6 karabinów maszynowych M2 kal. 12,7 mm, a drugiego nowy typ karabinów maszynowych T17E3 kal. 15,24 mm umieszczone w przodzie kadłuba.